Acı çekiyorum bu ne tür bir acı içimde çok farklı nedensiz neden olduğunu bir türlü anımsayamadığım,o kadar nedeni ve olayı içinde barındıran bir acı ki anlatamıyorum.Anlatsam ağlarım ağlarsam,susamam,toparlanamam kaldıramam kendimi,ben sustukça içimde büyüyor bu acı daha çok kırıyor, İçimde ki boşluk büyüyor.Elimde olmadan üzülmeye mecbur bırakılmışım gibi,Uzun uzun konuşmak isterken söyleyemediklerimde, Konuşamadıklarımı,bağıra çağıra anlatmak istiyordum.Onlar içimde kaldıkça bana yük artık onları taşıyabilecek gücüm kalmamıştı.Her geçen gün saat dakika kendim olmaktan uzaklaşıyorum.Ben kimim ki zaten daha kim olduğumla yüzleşemezken beni anlamıyorlar diye onlara kızamam.

Gökyüzüne haykırıyorum bugün bu cümleleri duyan yok gören yok sadece kendime kendimi anlatıyorum.

Bugün benim annemin ölüm yıl dönümü kendimi ve çocukluğumu kaybettiğim gün,

Ölmek istiyorum artık daha fazla canım yansın istemiyorum.

Ölüm acılarımın son bulması için tek çözüm mü?

Çözüm değilse bile bir kurtuluş.

Dayanamıyorum diye ağlamak istiyorum.

Yorulduğumu haykırmak İçimdekiler beni her geçen gün yıpratıyor daha çok yoruyor,kafamın içi susmuyor o bile beni çok yoruyor.

Boğuluyorum,ama bu fiziksel bir eylem olmaksızın başka türlü iz leke yok ama nefes alamıyorum.

İyi olmadığım halde iyiyim demek ne kadar ağır,keşke iyi değilim dediğimde beni anlayabilseler ama asla söyleyemiyorum.

Boşluktayım,ben boşluğa düşeli çok oldu ama tek bir el uzatan olmadı.

Alıştım buraya hissettiğim herşeyi dile getirmeyi isterdim.anlaşılmayı çok isterdim.

Artık nasıl hissettiğimi ve yahut nasıl hissedeceğimi bilmiyorum.

Arafta gibiyim.

Bakalım bu şekilde daha ne kadar ayakta kalabileceğim.İçimde beni çürütmeyi seçen bir göğüs ağrım var.

Bu ağrı benim bütün doğrularımı yanlışa çıkartan ve çiçekli bir saksıyı solduran bir ağrı, ağlatmayan,ferahlık hissettirmeyen,rahat olmadığım,huzursuz hissettiren geçmeyen bir ağrı bazen bir umut her şey çok güzel olucak iyi olucam diyorum,bazense herşey kökünden kopuyor,işte hayatım bu şekilde ellerimin arasından kayıp gidiyor.

Yaşıyormuyum yoksa gelişine sürükleniyormuyum.

Bilmiyorum ama her şey çok rahatsız edici.

Parmaklarımın arasına aldığım sigaramdan bir duman daha çektim.

Pakettim bitmişti,önümdeki şişe boşalmıştı.

Kalkmak istedim oturduğum banktan ama gözlerim kararmıştı, gözlerim batıyordu bu yetmezmiş gibi birde başım dönüyordu.

Sarhoşmu oldum lan diye mırıldanarak yürümeye başladım.

Saat baya geçti.

Açık olan bakkal olmayacağı için hemen en yakın petrole gittim.

Sigara aldım.Bir tane de çikolata aldım.

Bu halde motor kullanmam tehlikeli olsada umrumda değildi.

Kaskımı çıkartıp eve girdim.

Neden buraya geldiğimi bilmiyordum.

Aklım buraya gelmemem gerektiğini kafama kazısa da kalbim buraya getirdi.

Kalbimi dinlemezdim ama aklım allak bullak olduğu için gelmiştim.

Galip gelen kalbim olmuştu.

Kapıyı açıp girdiğim de derya ile göz göze geldim.

Çok korkmuştu.elleri vücudu titriyordu.

Benim kızım korkma dedim.

Bu halde olmam onu şaşırtmıştı.

Ben bile şaşkındım kıza ne diyebilirim bu halde burada ne işim var

Sırtımı koltuğa yaslayıp yıldızları izlemeye başladım.

Zaten bir tek onlar yanımdaydı.

Derya durumun yani iyi olmadığımın farkındaydı.

Israrla iyi olmadığımı söyletmek istedi benden duymak istedi.

Ben iyi olmadığımı hiç söylememiştim ki yine yapamadım.

Ona deli gibi sarılmak istiyordum.Yanımdan gitmesin istiyordum.

İlk defa birine karşı böyle hissediyordum.

Yada ben baya baya sarhoştum.

Yanımda olması iyi gelmişti bana ama o yanında olduğum için mutlumuydu.

Yanımdaydı hiç gitmeyecek gibi ben değil sen değil biz dedi.

O an kalbim yerinden çıkmak ister gibi atıyordu.

Çünkü ben ilk defa biz olmuştum.

Bendim yani ben sadece ben daha önce kendim bile dile getirmemiştim.

Derya'nın biz demesi değişik gelmişti.

Sorgulamama bile izin vermedi zaten,

Derdimi anladı,derdimi derdi gibi dinlemeye hazırdı.

Saçma gelmişti.

Sonuçta ben bu kızı burada zorla tutuyordum.

Niye derdimi derdi bilsin ki diye düşünmeden edemdim.

Ama ciddiydi dinledi.

Bana iyi geliyordu.

En son yatakta göğsüne başımı koyduğumda kalp atışlarını hissettim.Ben bir insanın ilk defa bu kadar net duymuştum kalbinin sesini,Saçımla oynaması uykumu daha çok getirmişti,gözlerimi yumdum sadece onun kalbi'nin sesi ve kokusu uzun zaman sonra derin ve rahat bir uyku çekmemi sağlamıştı.

Derya oyunu kuralına göre ve başarıyla oynamıştı.

Kendime bile anlatamayacak kadar yorgun,halsiz, mecalim yokken o beni anlamıştı.

Anlatmak değil anlaşılmaktı mühim olan demek ki,

Hayat böyle daha kolaydı.

💫💫💫

Bölümm bu kadar nasıldı?