Aptallığın bile bana göre...

GÖZLER

Sabah yatağımdan kalkmak bu kadar zor olmamalı olmamalı değil mi?

Delirdim galiba aman neyse kalk Asel bugün okulunun ilk günü aslında alıştım bu ilk okul değiştirişim değil ama biraz heyecanlıyım ne birazı heycandan kalbim yerinden fırlayacak aslında kendimi kandırıyorum.

Çünkü zerre umrumda değil dedim ya bu ilk değil kim bilir son da olmayabilir.Ama o okul için ilk günüm bu düşünce yeterli,

kalk kızım kalk ilk günden geç kalma bari diyerek yataktan zorla kalktım.

Elimi yüzümü yıkayıp tabi olmazsa olmaz okul kıyafetlerimi de giyip aşağıya kahvaltı masasına oturdum.

Çünkü biraz önce söylediğim herşeyi babam yaşıyordu.Bugün sanki onun okul da ilk günüydü.

Babama günaydın babacım bakıyorum da heyecandan kanatlanmışsın aselll bal küpüm bugün yeni okulunda ilk günün güzel bir kahvaltı yaptın mı tamam dır.

Zinde olman gerekiyor.

Babam benim bence de çok yorucu bir gün olucağı kesin diyerek kahvaltı masasından kalkmak için sandalyemi geriye ittim ki,

asel ağzınla dedin ya yorucu bir gün kahvaltını dengeli bir şekilde yap hadi benim bal küpüm, kıramıyacağımı anlayınca tekrardan oturdum masaya,

ben kahvaltı yapmayı sevmem hem kahvaltı öğünüm yok ki benim ama babam ne derse o bugün çünkü benim mutluluğum onun mutluluğu hep öyle der.

Bence de öyle zaten babamın mutluluğu benim mutluluğum bizim bizden başka kimsemiz yok ki hadi kızım yesene çayını da bitir nerelere daldın.Yok baba bir yere dalmadım.

Kahvaltımı yapmaya devam ettim.Kahvaltımı yapıp evden çıktım.

Okul bizim eve yürüme mesafesinde olduğu için mutluydum.Kulaklıklarımı takıp yürümeye başladım.

Okula geldiğimde bahçede ki herkes bana bakıyordu.Ya da ben öyle hissediyordum.

Bütün gözler üzerim de gibiydi şükürler olsun ki okula girdim şimdi ilk işim müdürün odasını bulmak ve sınıfımı öğrenmekti.

Müdürün odasını buldum.

Kapıyı çalıp içeri girdiğimde iki kişi daha vardı içeride ve müdür bana dönünce evet kızım dedi.Bende yeni öğrenciyim hocam isim soyad felan bütün gerekçeleri kayda geçtikten sonra sınıfımı 11/B gidebilirsin.Başımı sallayarak teşekkür edip hemen çıktım.

Sınıfımı buldum ve ben işlemleri halledesiye hoca girmişti derse kapıyı tıklatıp içeri girdim.

Hocanın hoş geldin kızım sen okulumuza gelen yeni öğrenci olmalısın.onaylamak için başımı aşağı yukarı yaptım.

Peki tanıyalım o halde seni ​​​​
herkes pür dikkat beni izliyordu,ben dedim ASEL AKCA bu kadar hocam yerine geçebilirsin.

Boş bir yere oturdum.

Merhaba ben devrim tanıştığıma memnun oldum.

Sıra arkadaşım baya güzel bir kızdı.Simsiyah gözleri ve bir o kadar siyah saçları göz alıcıydı.

Bakışları keskin bir kızdı.

Tabi birde sol yanağındaki oyuğu vardı,kocaman ona gamzeli güzeli dememek için kendimi zor tutum.

Samimi ve çok can yakın bir kızdı.

Bende diyerek önüme döndüm.Hala herkes bana bakıyordu.

Öyle hissediyordum ne yapayım ama bu his değildi,ciddi ciddi göz kırpmadan bakıyorlar o da yetmezmiş gibi beni inceliyorlar, hakkımıda konuşuyorlardı.

Hoca'nın asel senin bir fikrin varmı?

Diyerek soruyu bana yöneltene kadar bu düşüncelerin içinde boğuluyordum.

Ne,Efendim hocam tekrar eder misiniz?

Tabi ki aselcim sorumuz şu Leyla ile Mecnun hakkında bir fikrin varmı?

Hocam hatırladığım kadarıyla Mecnun aslında adı kaystır.Me nün olmasının sebebi aşkından delirmiş olması ve leylasına kavuşamaması deli diye Leyla'nın babası mecnun'a kızı vermemiş.

Kaysı hacıya göndererek iyileşeceğini düşünmüşler ama olmamış.leyla mecnunu aramış, mecnun Leyla'yı aramış.

Leyla mecnunu bulunca o zaten aşkını bulmuştur.Leyla'yı tanımamış yani kays ilahi aşkını bulmuştur.

Hocam bence beşeri aşk geçici önemli olan ilahi aşktır dedim.

Tekrardan oturdum.

Teşekkürler Asel dedi ve derse devam ettik.Ders bitti herkes bahçeye çıktı.

Bende çıktım bir banka tek başıma oturdum yanıma devrim geldi.

Anlat bakalım buraya gelme sebebin ne önemli birşey değil anlatırım bir ara dedim ve göz kırptım.

Öyle olsun bakalım.

Herkes bir gruplaşma halinde,kendince konuşup, gülüşüp eğleniyorlardı.

Bizde devrim ile biraz daha oturduk ve zil çalınca sınıfa geçtik.

Sınıfa girdim tam sırama geçicekken bir ayak beni tökezletti.

Ne yapıyorsun lan çek şu patini dediğimde tüm sınıf bizi izliyordu.

Kafamı kaldırdığımda simsiyah gözlerle karşı karşıyaydım.

Arkadan bir ses aşkım boşver uğraşma şunla dediğinde bence de uğraşma şunla diyiverdim.

Ooo asi de birşey dedi buğra çelme takanın yanındaki ona da göz devirerek yerime oturdum.

Devrim boşver sen onları takma yani takıcak birşey yok devrim,

benle uğraşmasınlar bende onlarla uğraşmam olay bu kadar basit anladın mı?

Hıhı anladım kafasını aşağı yukarı saklamıştı.

Sakin ol be kızım sanki naptı ayağın mı koptu.

Hayır illa ayağım kopunca mı sinirlenmeliyim.

Devrim sana birşey diyeyim mi?

Arkadaşım tabi ki de söyle.

Olmuşla ölmüşe çare gelmez.Yani demem o ki birşeyler canını yakmadan sana zarar gelmeden tedbirini almalısın tamam mı arkadaşım.

Tamam arkadaşım.

Konu bu şekilde çok uzamadan kapandı.

Son dersin çıkış zili çaldığında herkes toparlanıp sınıftan çıktı.

Bende tam kapıyı açacaktım ki birden kapı açıldı.

Bir adım geri gitmek zorunda kaldım.

Oha!Yavaş be eziyordun.

Çekil önümden kızım,pardon nerden kızın oluyorum.

Evet çok klişe ama öyle yani daha tanışmadık bile hayırdır sen kendini beğenmiş.

Sen tanışmışsın işte derken dibimdeydi lannn çekilsene dibimden

çekilmezsem ne olur küçük onu itekleyip biraz uzaklaştım.

Ben çekmesini bilirim.

Tama kapıdan çıkacaktım ki GÖRKEM ATEŞ dedi.

Tanıştığıma memnun oldum.

Aynı şeyleri söyleyemiycem maalesef memnun olmadım GÖRKEM ATEŞ.

"Seni saklayacağım inan,

Yazdıklarımda çizimlerimde,

Şarkılarımda sözlerimde,

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek,

Ve kimseler görmeyecek seni,

Yaşayacaksın gözlerimde."