Size yeni bölümden kısa bir alıntı bırakıyorum şuraya 😍

Keyifli okumalar 💞

Kısa bir süre sonra Yusuf abi Nehir'e bakmak için içeri geçtiğinde nihayet Asaf ile başbaşa kalmıştık. Geldiğim süre zarfında yerden hiç çekmediği bakışlarını yüzüne dokunarak kendime çevirdim. Gözleri akmaya hazır gibi dolu doluydu. Baş parmağımla yanağını okşarken gözündeki yaşlar süzülüp parmağıma damladı birer birer... Kafasını geri çekip bakışlarını kaçırmak istedi ama buna izin vermedim. Gözlerindeki yaşları silip kendime çekerek başını göğsüme yasladım. "Geçecek canım..." dedim geçmesini umut ederek. Dudaklarımı saçlarına bastırırken destek verircesine elini sımsıkı tuttum. Asaf'ın bu kadar değer verdiği insanı görüp tanımak istiyordum. Kimdi, neydi, nasıl biriydi bilmek istiyordum.

Sahi bu zamana kadar neden o kızı hiç görmemiştim?

"Benim yüzümden... Ben onu çok aksattım..."dedi Asaf kısa bir süre sarılı kaldıktan sonra. Kafasını göğsümden çekip yüzüme baktı. "Ben kendi derdime düşüp onu aksattım Ela. Bana en çok ihtiyacı olduğu zamanda yanında olamadım..."derken yüzüne sirayet eden acı kendini öyle belli ettiriyordu ki kafamı hızla iki yana sallayıp yüzünü avuçladım. Aralarında akrabalık dışında nasıl güçlü bir bağ var bilmiyorum ama kendisini böyle suçlayıp yıpratmasına izin veremezdim. "Hayır Asaf! Kendini suçlama lütfen! Sen nereden bilebilirdin ki böyle olacağını?"dedim gözlerinin içine bakarak. İçindeki acı birazcık bile olsa dinsin istiyordum. "Şimdi toparlan, Nehir uyanınca seni böyle görmesin."

"Nehir uyanacak, ona bir şey olmayacak değil mi?" Dedi. Tebessüm edip kafamı salladım.

"Ona hiçbir şey olmayacak. Hem daha ben onunla tanışmak istiyorum. Bakalım sevdiğim adamın bu kadar değer verdiği kız kimmiş!"dediğimde yüzünde küçük bir gülümseme belirdi.

"Biliyor musun, ben ona hep senden bahsediyordum. Senden bahsettikçe o seni daha çok merak ediyordu. Ben yanına gittikçe sürekli senden bahsetmemi istiyordu. Seni görmeyi çok istiyordu ama..."dedi, sözünü tamamlanmadan sustu. Yüzündeki gülümseme tekrar acıya büründüğünde kafasını ellerimin arasından çekip yüzünü sertçe sıvazladı. Nehir'den bahsettikçe içindeki acı tekrar alevlenip onu yakıyordu sanki...