45. Bölümün daha başında olduğum için bu bölüm biraz gecikmeli gelebilir.

Doktor kontrolüm vardı. Şehir dışına çıktığım için bu bölümü pek yazamadım. Şimdiden kusura bakmayın. Merak etmeyin diye küçük bir alıntı bırakıyorum.😍😍😍 Sevgiyle kalın canlarım 🥰🥰🥰

"Çok teşekkür ederim. Bu hediyen beni fazlasıyla mutlu etti..." Yanağımı avucuna hafif bastırıp gözlerimi kapatıp açtım. "Evet o bileklik benim için çok kıymetliydi... Onu bulmak için çok çabalamıştık ama tüm çabalara rağmen bulamamıştık. Ve sen şimdi onun aynısını yaptın benim için... Bunun için sana ne kadar teşekkür etsem azdır... Belki o bilekliğin kendisi değil ama benim için aynı onun değerinde. Çünkü bu bilekliğin her bir zerresinde senin emeğin geçiyor."dedim doğrudan gözlerinin içine bakarak. Birkaç saniye gözlerime bakıp ardından bana doğru biraz daha yaklaşarak sarıldı.

"Sen mutlu ol benim için önemli olan sadece odur."dedi, geri çekilmeden önce dudaklarını saçlarıma bastırıp öptü. Saniyelerce öyle kalıp ona sarıldım. Ben artık onunla her şeye vardım... Yeter ki bana hep böyle aşkla baksın gözleri...