Kitap Tür Kategorileri

Operasyon baÅŸlamıştı o ÅŸahin timi ile bu son operasyon'du her ÅŸahin timinin askeri tek tek can veriyordu sadece bağırarak yetindi rüzgar kardeÅŸlerinin tek tek ÅŸehitliÄŸini tek karede canlı canlı izledi sadece baka kaldı gözleri sadece bir karede 7 kiÅŸinin ÅŸehitliÄŸine baktı rüzgar bağırdı "benide öldürün lan!" Diye sadece bağırdı kendi timi idi ÅŸahin timi bu sefer gerçekten kayboldu geride sadece rüzgar kaldı sadece rüzgar, hepsi ÅŸehit oluyordu bir bir can veriyorlardı hepsinin ailesinin ocağına ateÅŸ düÅŸmüÅŸtü serkan'ın daha 2 aylık bebeÄŸi vardı cihanın ise arkasında bekleyen gözü yaÅŸlı annesi Ahmet'in ise geride aÄŸlayan kimsesi yoktu hiç kimsesi yoktu UÄŸur'un babası daha gözleri açılmadan oÄŸlunu göremeden oÄŸlu gitmiÅŸti Faruk'un sadece arkasından aÄŸlayacak kız kardeÅŸi vardı artık onunda kimsesi kalmadı o en çok sevdiÄŸi abisi ÅŸehit düÅŸüyordu daha o en çok sevdiÄŸi çikolatayı abisi görevden dönünce alamazdı çünkü o artık yoktu.
Serhat'ın niÅŸanı vardı yarın çok heyecanlıydı ama artık o niÅŸan olmayacaktı arkasında onu çok seven bir kadın bıraktı o kadına bir dert bıraktı sadece dert.
Buse'nin sadece arkasından aÄŸlayacak bir kiÅŸi vardı abisi ona onlara o haberi nasıl verecekti rüzgar nasıl kaldıracaktı bu kadar acıyı bu kadar derdi tek başına nasıl sırtlanacaktı o 8 kiÅŸilik Åžahin Tim'inden sadece rüzgar kalmıştı Yüzbaşı Rüzgar ARMAÄžAN kalmıştı kalabalığın içinde yalnızlığa bürünmüÅŸtü ÅŸehit haberleri karargaha gitmiÅŸti bile oraya ÅŸuan ateÅŸ düÅŸmüÅŸtü bile ÅŸehit haberlerini ailelerine nasıl vereceklerdi? Sırasıyla gittiler ilk busenin abisine gittiler o abinin o gururlu bakışı yüreklere bir bir iÅŸlemiÅŸti "ben ÅŸehit abisiyim aÄŸlamamayı en çok ben bilirim" diye kendini avuttu sadece kendini avutmak ile kalmıştı sıra serkan'ın eÅŸine bebeÄŸine gelmiÅŸti bebeÄŸi aÄŸlıyordu anlamıştı o küçücük beden neler olduÄŸunu anlamıştı babasız büyüyecekti yetim kaldı bu yaşına bile girmemiÅŸ hali ile serkanın eÅŸi çığlığı ile kulakları inletmiÅŸti bu acının çığlığıydı bu acı eÅŸini daha yavrusunun kokusunu alamadan topraÄŸa vermenin acısıydı...
Sıra Serhat'a gelmiÅŸti o biricik güzelim kıza bu acı haberi vermeye gelmiÅŸti bu acı tarifsiz bir ÅŸeydi "maalesef ÅŸehit" Demek o güzelim kız direkt bayılmıştı acısı kaldırabiliceÄŸinden ağırdı hemde çok ağır...
Sıra o çaresizce oÄŸlunun yüzünü görmeyi bekleyen babaya geldi o gururlu sözü beyinlerin orta yerine kazınmıştı "ben oÄŸlumu göremeden ÅŸehit verdim ama biliyorum ki Türk askeri her zaman yakışıklıdır" o sözü bir kez daha aÄŸlatmıştı o babanın sadece karşı tarafa yansıttığı bir acıydı.
Sıra bu sefer o küçücük kızdaydı Faruk'un kız kardeÅŸindeydi o sadece 18 yaşındaydı abisini bekliyordu sadece abisine hukuk kazandığını söyleyecekti hevesi kursağında kalmıştı tek bir kelimeye "sus, nolur sus biÅŸi deme bana" demiÅŸti çaresizce ayakta duramıyordu bu acıyı tek başına sırtlanıcaktı Ve ali konuÅŸtu dudaklarından ÅŸu sözcükler çıktı "abinin intikamını alıcaz merak etme izel" O acılı annenin evinin önüne geldik cihanın annesinin yanındalardı kendisi sadece gururla baktı hiç cevap vermedi konuÅŸması kelimeleri yutnuÅŸ gibiydi gözlerinden yaÅŸ gelmedi sadece gururla Bahçelerindeki o Al bayrağımıza baktı bakınmakla yetindi ve burda ÅŸehit haberi bitmiÅŸti en üzücü olanı ise gerisinde kimsesi olmayan ahmet idi aileden tek o kalmıştı ailesini tek tek topraÄŸa verdi ve topraÄŸa gitti...
Ve rüzgar sadece baktı o Al bayraklı tabutlara baktı "Åžehit Al MARÅž,MARÅž!"kimisi düzdü parçaları tam deÄŸildi aÄŸlamaktan sesi titredi rüzgarın yedi kiÅŸi aldı her bir tabutu son yolculuÄŸuna uÄŸurlandı hepsi ve arkalarında gözü yaÅŸlı aileler ve tim komutanı rüzgar kardeÅŸlerini uÄŸurlamıştı sonsuzluÄŸa cennete göreceÄŸinden o kadar emindi ki ahmetim tabutunu aldı ve sadece öptü "Ailenle beraber ol" Dedi çaresizce bakmakla yetindiÄŸi o tabutu kendisi aldı sırası ile tabutlar vardı ahmet, serkan, serhat, buse, cihan,uÄŸur en küçükleri idi uÄŸur daha yirmi bir'di gençliÄŸini yaÅŸayamadı arkasında babasını bıraktı arkasına dahi bakabilecek vakti yoktu o yirmi birinde ÅŸehit düÅŸtü tabutu düzdü parçaları eksikti tam deÄŸildi en acısı da o ya zaten yirmi bir yaşındaki bir gencin Astsubay çavuÅŸ UÄŸur'un parçaları tam deÄŸildi eksikti o kahraman bir Askerdi bu acılar hiç geçmeyecekti kalplerin bir tarafına iÅŸleyecekti kim dayanır bu kadar ağır bir acıya arkalarından sadece aÄŸlayanları vardı gözü yaÅŸlı anne, gözü daha görmeyen baba, baÅŸarılarını söyleyemeyen kız kardeÅŸ, Baba diyemeden babasını uÄŸurlayan 2 aylık bebek, EÅŸini kaybeden ve yarım kalan bir kadın,ve arkadan sadece bakan abi kalmıştı ya onların acısı dinmeden ÅŸehitlerin intikamı alınacak yada, yadası falan yok o intikam alınacak en yakın bir vakitte o kanları yerde konmayacak o iki aylık bebeÄŸin babasının intikamı alınacak.
Aradan yıllar geçmiÅŸti rüzgar hâlâ toplayamamıştı kendini eski formu yoktu eski rüzgar yoktu o neÅŸe ile bakan rüzgar artık kin ve intikam ile bakıyordu herkese karşı öyleydi acıması kalmamıştı bu acıyı tek başına sırtlanmıştı bu acıyı kaldıramıyordu dayanamıyordu canı çok yanıyordu ama kime söyleyecekti kimseye duraksadı ve o yazıyı okudu "ÅŸahin timi hep birlikte kalacak" içinden kendini yedi rüzgar ÅŸahin timi hep birlikte deÄŸildi parçalanmışlardı tek tek gitmiÅŸlerdi ama buna bir son vermek istediler tuÄŸgeneral Ali Rüzgarı çağırdı ve bu timi yeniden ayaklandırmasını istedi öyle bir tim kur dedi ki etkisinden de güçlü ve o eskinin intikamını alacak bir tim kur dedi iyide rüzgar o yeni timi kursa'da alışabilecekmiydi veya eskisinden güçlü olacakmıydı belki olacaktı belki olmayacaktı o öyle bir tim kurdu ki eskisinden iki farkı vardı bu tim de acılar çok ve güçlü bir tim olmuÅŸtu Komutanları yüzbaşı Rüzgar ARMAÄžAN ÜsteÄŸmen BuÄŸra BOZKURT tam bir canavar dı dikkati üzerine almıştı bile TeÄŸmen Anıl ŞİMÅžEK tam bir ÅŸimÅŸekti TeÄŸmen Alev YÜCESOY alev gibiydi acımasız ve inatçı Astsubay Kıdemli BaÅŸçavuÅŸ Evren DEMÄ°RHAN kendisi tamda planlı bir kızdı timin en planlısıydı Astsubay BaÅŸçavuÅŸ DoÄŸuÅŸ ASLAN tamda aslandı kendisi kükrediÄŸi an ondan korkmayan yoktu acıları ile bu hâle gelmiÅŸti Astsubay Kıdemli ÜstçavuÅŸ Eray ÅžAHÄ°N kendisi saygısından asla ödün vermez ve sabırlı bir kiÅŸiydi ama bir zaafı vardı oda kız kardeÅŸi rüyaydı