❛Kalbim senin varlığın ile dolup taşmış... sen hâlâ bir başkasının yerini alabileceğini düşünüyorsun.❜

Alâ Doran

Gülümseyerek yerimden kalktım ve abimin boynuna sarıldım. "Güzelim," abim saçlarımdan öptü ve bir elini belime sararak beni yanına çekti. "Nasılsın abicim?"

"İyiyim, abi." Gözlerim Barın abiye yöneldi. "Sen nasılsın Barın abi?" Yüzünde sıcacık bir gülümseme oluştu. Elini uzatıp saçlarımı birbirine karıştırdı.

"İyiyim, ufaklık. Sen nasılsın?" Yüzümdeki gülümseme yavaşça soldu.

"İyiyim." Yanlış anlamıştım. Bana gösterdiği tepkiyi yanlış anlamıştım! Salak.

"Eve mi geçelim yoksa dışarıda mı yemek yiyelim, abim?" Abimin sorusuyla ona döndüm.

"Eve geçelim. Ben yemek yaparım bize." dedim. Abim başını salladı ve cebinden çıkardığı parayı masanın üzerine bırakarak benim çantamı alarak bana uzattı. Gülümseyerek çantamı ve kabanımı alarak giydim ardından beraber kafeden çıktık.

"Alâ, sen hâlâ şu geçenki çocukla görüşüyor musun?" Şaşkınlıkla Barın abiye döndüm. Abim biraz önümüzde ilerliyordu ve bizi duymuyordu.

"Hayır. Nereden çıktı ki bu?" Eski sevgilim, Emre. Ondan 2 ay öncesinde ayrılmıştım ve benden vazgeçmemekte kararlı olduğu için hiçbir şekilde peşimi bırakmamış, sapık gibi beni takip etmişti ama en sonunda dayanamamış ve abimlere her şeyi anlatmıştım. O günden beri hiçbir şekilde karşıma çıkmıyordu.

"Geçenlerde gördüm, seni izliyordu." Ellerini ceketinin cebine koydu. "Belki affetmişsindir dedim."

"Affetmedim, Barın abi. O benim için tamamen bitti ve bir daha başlayamayacak." İkimizde başka bir şey söylemedik. Arabaya bindik ve eve doğru yola çıktık.

***

Araba evimizin önünde durunca arka kapıyı açarak indim benim ardımdan abim ve Barın abide indi. "Ben geleceğim hemen siz geçin eve." Barın abi abime tuhaf tuhaf bakınca abimin bakışları bana döndü ve sustu.

"Alâ, sen geç ben geliyorum." Barın abinin beni göndermeye çalışmasıyla ona ters ters baktım. Neden gidecektim ki? "Alâ." dedi tekrardan.

Derin bir nefes aldım ve arkamı dönerek eve doğru ilerledim. "Hayırdır?" diyen Barın abinin sesini duydum son olarak ondan sonra tamamen uzaklaştım onlardan. Sitenin içine girdiğim an hızlıca asansöre yöneldim ve üçüncü katın düğmesine basarak geriye yaslandım.

Asansör durunca indim ve bizim dairemize doğru yürüdüm. Abim ve ben üniveristeyi okumak için annem ve babamın yardımı ile İstanbul'a taşınmıştık. Annemler ise İzmir'de yaşıyordu. Bizim dairemiz 9. Daireydi hemen karşımızda ise Barın abinin dairesi vardı.

Çantamdan anahtarımı çıkardım ve kapıyı açarak içeri girdim. Ardımdan kapıyı kapatarak hızlı olmaya çalışarak odama yönelip dolaptan giyecek rahat bir şey çıkardım ve giyindim. Üzerimi değiştirip, saçlarımı dağınık bir topuz yaptıktan sonra odadan çıktım. O sırada kapının çalmasıyla abimlerin geldiğini düşündüm ve kapıyı açtım.

Ama sadece Barın abi vardı.

"Abim nerede?" diye sordum.

"Gelecek," dedikten sonra içeri girdi ayakkabısını çıkararak yerine koydu ve bana döndü. "Ne yemek yapacaksın ufaklık?"

"Bilmem ne istersiniz?" Ben mutfağa geçerken o da ardımdan geldi.

"Şu meşhur bulgur pilavını yapabilirsin." dediğinde tebessüm ettim. Çok seviyordu benim yemeklerimi ve en çokta bunu.

"Tamam."

"Bugün attığın fotoğraf çok tatlıydı." dediğinde gülerek ona döndüm.

"Yüzüm gözükmüyordu bir kere." Gülüşüme bakarak gülümsedi.

"Sen benim profilime mi baktın bugün?" Birden bire sorduğu soruyla elimdeki tavayı düşürdüm. "Belli ki bakmışsın." Yere eğildi ve düşürdüğüm tavayı alarak bana geri uzattı. "Ee ilginizi çeken bir şey var mıydı küçük Hanım?"

"Ne, hayır! Ben sadece merak edip baktım. Yani hiçbir şeyi incelemedim." Yalan. Yorumların çoğunluğunu okudun! "Ayrıca sen nereden biliyorsun bunu?"

Soruma cevap vermedi. Durduğu yerden kıpırdadı ve arkama geçerek kulağıma doğru eğildi. "Birini stoklayacağın zaman beğeni atmamaya dikkat etmelisin, ufaklık." Sıcak nefesi enseme doğru bir yolculuk yaptı.

"Öyle bir şey yok. Sadece bir saniye baktım ve çıktım."

"Eminim ki öyledir." Geriye çekildiğinde önüme bıraktığı bulgura baktım ve ona doğru döndüm. "Ben içerdeyim sen hazırlayınca bana seslen." Göz kırparak yanımdan geçti ve salona doğru ilerledi. Az önce bana olan yakınlığı kalbimin teklemesine neden oldu.

"Salak, Alâ! Kızım iyice Leyla oldun sen." Söylene söylene telefonumdan beğendiğim şeylere baktım ve gerçekten onun fotoğrafını beğendiğimi fark ettim. Oflayarak beğeniyi geri çekip çekmeme arasında kaldım.

Bildirim ekranına düşen istekle dona kaldım.

@Barınaksell seni takip etmek istiyor.

"Kabul et o isteği!" İçeriden gelen sesiyle yanaklarımı şişirdim ve isteği kabul ederek geri takip ettim. "Hayret, söz dinler olmuşsun." dediğini duydum. Ona cevap verme tenezzülünde bulunmadım ve hızlıca yemeği hazırlamaya başladım.

***

Elimde tuttuğum salata servisini masanın ortasına yerleştirdim. Yemeklerden bana ve Barın abiye doldurdum. Abim hâlâ teşrif etmemişti yanımıza maalesef. "Barın abi, yemek hazır."

"Geliyorum, ufaklık." diye seslendi içeriden. Ufaklık deyip duruyordu sürekli olarak bana. Nedenini sorduğumda yanında çok ufak kaldığımdan söz ediyordu. Bir süre sonra alışmaya başlamıştım ve sesimi çıkarmıyordum.

Barın abi ve abim çocukluk arkadaşıydı. Aynı mahallede büyümüşlerdi ve ben doğunca bir araya gelmiştik sürekli olarak. Barın abi ile 5 abim ile 4 yaş vardı aramızda. Sürekli yan yana olunca artık ona çok alışmış ve istemsizce büyük bir hayranlık duyuyordum ona.

Zamanla bu hayranlık gittikçe büyüdü ve ona karşı içimde dâhi kendime itiraf edemediğim duygular yeşerdi. İçimde filizlendi ve ben bunu kimseye söyleyemedim. Bir tek Ela biliyordu.

"Mis gibi kokuyor ev, ufaklık." Barın abi aniden yanağımdan öptü ve masaya oturdu. Şaşkınlıkla ona baktığımda göz kırptı ne oldu der gibi. Bense hiç ses çıkarmadan yerime oturdum. "Gerzek abin aradı biraz önce. Gelmiyormuş, gece evde olmayacağım kapıları kilitlesin dedi." Pilavdan bir kaşık aldı. "Bende buralarda olmayacağım, ufaklık."

"Neden ki?" diye sordum. Keşke sormasaydım.

"Görüşmem var, bilirsin." Çapkın bir şekilde göz kırpınca ağır bir şekilde yutkundum. Yine başlıyorduk demek ki. Barın abi ilişki seçiminde o kadar seçici biriydi ki... Bir ilişkisi olduğu zaman nereden bakılsa 2-3 yıl kusursuz ilerliyordu eğer bitiyorsa sonrasında bir süre asla bir başkasına bakmazdı.

Ve Barın abinin hayatında bir yıl önce bitmiş ilk ve son ilişkisi vardı. Buse... Abimle konuşmalarından duyuyordum bazen, Buse Barın abiyi anlayan tek kişiymiş. Ayrıldıktan sonra uzun süre kendine gelemedi, hiçbir şekilde toparlanamadı ve en sonunda kendini sağdan soldan toparlamaya başladı.

Buse, Barın abiyi onun en yakın arkadaşıyla aldatmıştı ve bu devamlı olarak devam eden bir şeymiş. İlişkiye başladıkları dönemlerde Buse ve Barın abinin arkadaşı sürekli ortamda gülüşüp, yakınmışlar ve 3 yıllık ilişki zamanında Barın abinin ruhu duymadan onu aldatmıştı.

Hem Barın abinin hem de en yakının yatağına giriyordu.

"Fıstık, daldın yine?" Sesiyle düşündüğüm şeylerden hızla sıyrıldım ve direk olarak konuştum.

"Yapma. Yine canın yansın istemiyorum, Barın abi." Bana şaşkınlıkla baktı. Elindeki kaşığı sıktığını fark edince yutkundum. Bazen ondan korkuyordum, boksör adamdı sonuçta. Ama asla bana zarar vermezdi.

"O abinin amına koyayım ben." Abimin bana anlattığını düşünmüştü.

"Barın abi!" dedim sertçe. Derin bir nefes aldı.

"Ne var, Alâ? Kızım seni ilgilendirmeyen konulara girme. Benim hayatım, benim canım. Kimsenin benim hakkımda bir şey söylemesine ihtiyacım yok." Sandalyeyi sertçe geriye itti ve elindeki

kaşığı sertçe masaya bıraktı. "Bir daha sakın benim hayatım hakkında konuşma. Yoksa kalbini kırarım." Arkasını dönerek mutfaktan çıktı ve dakikalar sonra dış kapının sertçe kapandığını duydum.

Kapıyı sertçe çarpmasıyla baştan sona tüm bedenim titredi. Yutkundum. Göz kapaklarım örtülünce birkaç damla düştü. "Sadece seni düşünüyorum, ama sen bunu göremeyecek kadar körsün bana." dedim fısıltıyla.

"Öyle olsun. Bir daha hakkında tek kelime etmeyeceğim."

***

• Bölüm sonuna geldik. Bu bölüm biraz daha uzun oldu. Sizce neler olacak ileri bölümlerde?

• Barın, Alâ'ya öyle çıkışmakta haklı mı sizce? Ya da Alâ'nın onu düşünmesi yanlış mı?

• Barın pişman olur mu? Alâ gerçekten bir daha Barın'ın hayatına karışmaz mı?

• Gelecek bölüme kadar kendinize cici bakmayı unutmayın. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ♾️