Bir insan bazen bir çift ela göze yenilirdi. Ben karşımda bir dağ gibi duran adamın ela harelerine yenilmiştim. Onu gördüğüm ilk an bile kalbimi güven ve huzurla doldurmuştu farkında dâhi olmadan. Bazı insanlar farkında olmadan bir başkasının hayatını kurtarırdı.
"Benim vatanım sensin, Asena."
"Benim evim sensin, Barlas."
🕊️
Not: Kurgu yetişkin öğeler içerecektir.
Aşkın var olduğuna inanmazdım. Saçma ve gereksiz geliyordu açıkçası gerçek aşkın var olduğuna inanmazdım. Çünkü neredeyse herkes aşkı tensel birleşim yapmıştı.
***
"Yüreğimde izin var," tuttuğum elini hafifçe sol göğsüme bastırdım. "Hiçbir şey, hiç kimse o izi silmeye cesaret edemez."
***
Not: Kitap yetişkin öğeler içerecektir.
Hayatın tatlı, gerçek yüzünü sakladığı zamanlarda tanımıştı Güneş, hayatının gerçek aşkını. Sınavlarına çalıştığı zamanlar dikkatini dağıtacak tek şey istemiyordu ama çok geçmeden hayatına giren Hazan onun tüm dengesini alt üst etmişti.
Güneş, tüm kalbiyle bağlanmıştı ona. Her şeyi ile beraber onu benimsemişti ama buda çok sürmemişti. Hazan ve Güneş ikisinide paramparça eden gürültülü bir ayrılık yaşamıştı.
Kalplerinde bir zamanlar ağırlık yapmayan aşk şimdi ikisini birden öldürüyordu.
ღ
"Belki de bitmesi en iyisi oldu," dedim çaresizce. "Sonuçta bitmesi olası bir şeydi. Biteceğini biliyordum, biliyordun." Kalbimi sıkıştıran bu acı bana tam tersini söylüyordu ama yapamazdık. Kabul etmeli ve yolumuza bakmamız gerekirdi.
"Bitti mi yani?" Ses tonundaki hayal kırıklığı beni yıllar öncesine götürdü. Benim aynı şekilde şu an onun hissetirdiklerini hissettiğim zamana.
Yüzümde acı bir tebessüm oldu. "Yeni bir şey değil. Yıllar önce bitti."
Esen sert rüzgâr saçlarımı yüzüme örterek onu görmeme engel oldu. Arkamı dönüp gitmeden önce duyduğum şey, "Benim için şimdi bitti." demesi oldu.
ღ
Not: Yetişkin içerikler mevcuttur.
