"Keşke..." diye başladığı cümlenin devamını getirmesine izin vermedim. Başımı iki yana sallarken yüzümde acı dolu bir gülümseme belirdi.
" Keşke yok artık." Dedim vurgulayarak.
"Geride kaldı. Keşke dediğin her şey de geride kalanlar değil mi zaten?"
"Biz çok geride kaldık Türker." dedim, gözlerine bakarken.
" Doğrudur." Dedi başını sallarken. Elindeki sigara ucuna kadar yanınca izmariti yere atıp gözlerimin içine baktı.
" Ama unuttuğun bir şey var Firuze."
" Sen ve ben hiç olmadık ki geride kalalım."
Canımı daha ne kadar yakabilir diye düşündüğümde o bir şekilde ve en kötüsüyle yine karşımdaydı.
26.01.2024
Cuma, 00.27
Kitappad yayınlama tarihi: 23.07.2024, Salı.
00.56
Kaptan yıllarını verdiği denize açılırken pusulasını daima yanında taşır. Deniz evidir ancak limana yanaşıp dinlenmek de lazım gelir. Yolun başında limana ulaşmak hayali vardır çünkü. Uçsuz bucaksız deniz kaptan da olsa korkutur insanı. Peki, ya pusula olmasaydı?
Sığınak güvende hissettiğin yerdir. Kaybolmayacağını bildiğin her yer güvendir.
Peki insan hiç evde kaybolur mu?
Sığınak sandıkları, asıl sığınağın orası olmadığını anlayacakları bir yolculuk var onlar için.
Biraz dalgalı, biraz durgun, biraz da alaboralı.
Hatice, Zehra ve Kamuran.
Üç kadın, üç farklı hayat.
Ne zaman gider buralardan?
