Dört temel taş, dört elementi simgeliyordu.
Altın,
Gümüş,
Yakut,
Ve Safir....
Dünya yok olduğunda değerli taşların ruhu onu iyileştirdi ve kendi ruhunu dünyaya üfledi.
Taşın ruhu kendi varislerini yarattı ve onlara kendi ruhundan bahşetti.
Artık her taşın bir koruyucusu, yeryüzünde bir hükümdarı vardı.
Bu hükümdarlar kendi aralarında savaştı ve sınırlarını çizdiler.
Birde bu savaştan uzak kalmayı seçen "Değersiz Taşlar" vardı.
Onların diğerlerine göre soluk teni ve gri gözleri vardı. Hayatları griden ibaretti.
Sadece taşın ruhuyla kutsananlar renge bulandı ve yüceldi.
Değersiz taşlar için bir boyut yaratıldı ve onların yaşaması için geliştirildi.
Değersiz taşlar kinle bulanıp kendilerine "KİNDAR" dedi.
Gittiklerinde ise onların diyarından bir şey çaldılar.
Yakut`u...
Onu lanetlediler ve aralarında sakladılar. Kendileri gibi yetiştirip büyüttüler.
Ruh taşı dengesi bozuldu ve taşların diyarı tamamen alt üst oldu. Yakutun yokluğu içten içe onları felakete sürükledi.
Ta ki hükümdarlar boyutlar arası kapıyı açana kadar...
Her yerin griye bulandığı dünyada kendilerine ait olanı bulmaları zordu.
Bu yüzden seçilmişleri toplayıp kendi topraklarına götürmeli ve Yakut`un ruhunu tekrar diriltmeleri gerekiyordu.
Yakut hükümdarlığı tekrar kurulmalı ve koruyucusunu bulup dengeyi sağlamalıydı.
-TÜM HAKLARI SAKLADIR-
Dünyaya hükmeden dört temel günah ve onların Elçileri vardı. Bunlar;
Kibir ve Öfkenin Elçisi.
Haset ve Yalanın Elçisi.
Tembellik ve Açgözlülüğün Elçisi.
Şehvet ve Oburluğun Elçisi.
Bu günaha eğilimli olan herkes bir şekilde tespit edilmeye ve bir gün doğup büyüdükleri Günahsızların arasından alınıp asıl ait oldukları yere götürülmeye mahkumdu. Ta ki tüm dengeyi bozan bir Günahın gün yüzüne çıkmasıyla her şey değişecekti. Günahsızların arasında yaşayan yeni bir Günah doğmuştu. Tanrıların sadece Elçilere bahşettiği Büyü gücünü kullanmak… Bu günahın varlığından haberdar olan Elçiler Günahsızların arasında yaşayan ve yeni günahı işleyen kişinin peşine düşmeli ve daha da güçlenmeden onu yok etmelilerdi. Fakat hesaba katmadıkları bir durum vardı.
O da yeni günahın sahibinin bir kadın olmasıydı…
