kendi yaramı sarmasını öğrenmiştim zaten. kimseye ihtiyacım yoktu. kendi kendime yeterdim. ilk yaram değildi ve biliyordum ki son da olmayacaktı. Deniz`dim ben. sadece Deniz.
yetim, öksüz Deniz. kimsesi olmayan Deniz idim.
soy adım bile benim değildi. ölmeyi bile becerememiş beceriksiz Deniz`dim. keşke ölseydim, keşke yok olsaydım...🥀🥹
1900 yıllarında çok sevdiği eşini hastalıktan dolayı kaybeden adamın acısını anlatıyor, size sıkıcı gelebilir belki ama onun iç dünyasını yaxarken ben hiç sıkılmadım. 🤧
közden, küle. dört element, dört gezegen, ve dört lider. sıcak köze bir damla yaş damladı, artık o köz değildi ... soğuk bir kül, soğuk bir dumandı....
Şehirde her yıl düzenlenen, dünyanın en prestijli müzayede gecesi için geri sayım başlamıştı. Bu yılki müzayede, sanat dünyasının en önemli eserlerinden biri olan "Aria`nın Son Çığlığı" adlı tabloyu satışa çıkarıyordu. Tablo, 19. yüzyılın kayıp eserlerinden biri olarak biliniyor ve ardında büyük bir trajedi barındırıyordu. Tabloyu elinde bulunduran kişi, ünlü iş insanı ve sanat koleksiyoncusu Leon Vargas, göz kamaştıran serveti ve karanlık geçmişiyle tanınıyordu. Herkes, o gecenin bir efsaneye dönüşeceğini biliyordu. Ancak kimse, müzayede salonunda o gece kan döküleceğini tahmin edemezdi.
