Sevgili Veronika,

Zamanın bu denli yavaş geçmesi, sensizliğin derinliğini hissettikçe daha da acı veriyor. Her şey aynı gibi görünse de, senin yokluğunda hiçbir şey eskisi gibi değil. Gözlerim seni arıyor, her gün seni hatırlatan bir şeylerle karşılaşıyorum. Gülüşün, sesin, o küçük anlarda saklı sevgin… Hepsi zihnimin en kuytusunda saklı, ama bir o kadar da özlenen.

Sana anlatacak ne çok şey birikti... Ama en çok da senin yanında olmanın, sana dokunmanın hasreti içimi kavuruyor. Geçen her an, seni daha çok özlediğimi fark ediyorum. Birlikte geçirdiğimiz zamanların kıymetini şimdi daha iyi anlıyorum. Keşke yanında olsaydım, keşke her şey daha farklı olsaydı…

Sensizlik ağır Veronika, beklemek daha da ağır. Ama bil ki, her geçen gün, sana bir adım daha yaklaşmanın umuduyla yaşıyorum.

Hasretle, yakışıklın...