Kurgu Çizgi Studio adlı bir uygulamada daha atılmaktadır. İki hesapta bana aittir.
Sessizliğini korurken içine atıldığı dünyaya tekrardan baktı. İçinde bulunduğu bu acıyı kime nasıl tarif ederdi bilemiyordu. Her şeyi ellerinden öylece kayıp gitmiş gibiydi. Kaleden kaçtığında; kayığa nasıl yürüdüğünü, arkasında patlayan bombaları ve insan çığlıklarını algılayamaz haldeydi. Puslu bakış açısı ona tek bir şeyi hatırlatmaya devam ediyordu; kendisini var eden her şeyinin alınışını. Zaman algısını yitirmiş bir şekilde, okyanusun ortasında duran kayıkta oturmaya devam etti. Kaç gündür bu kayıkla sürükleniyordu? Ya da kaç haftadır? Belki de aylar olmuştu.
Dudaklarını günler sonra ilk defa araladı ve kuruluğunu giderebilmek için dili dudaklarında gezindi. Burada durup ölümü beklemek ona doğru gelmiyordu. Bir şeyler yapmalıydı.
"Ölüm beni de gelip kardeşlerim gibi ziyaret edecek: Asırlardır sabırsızlanmış olmalı."
