Ölümün ürpertisini hissederek uyandım. Daha önce hiç böyle bir şey hissetmemiştim ama biliyordum bu ölümdü. Yanlış hissetmiş olmayı diledim ve zihnimdeki çığlıkları en tozlu raflara bıraktım. İmkansızdı... Ölüm hissedilemezdi değil mi?
Vücudumda hissettiğim, tenime değen ılık ıslaklık kesinlikle ablamın yeni bir şakası olmalıydı. Az önce hissettiğim hisler beni rahat bıraktı. Her şaka yaptığında oluşan, o şirin bir o kadarda sinir bozucu olan yüz ifadesini görmek için Elna`ya döndüm ama ablama döndüğümde görmeyi beklediğim kesinlikle kanlar içerisindeki bedeni değildi.
