Bendeki seni bir bilsen,

Nasıl hayallerimi süslediğini bir görebilsen; gözlerini gözlerimden ayıramazdın...

Ellerin, sözlerin, seni izlerken sanki ben bende değilim.

Garip bir hayranlığım var sana, tuhaf isimsiz bir yanında olma isteğim var; sanki sen olsan, senin olsam bütün acılarım yerini mutluluğa bırakacakmış gibi bir his var içimde...

Senin benden haberinin olmayışı bile beni engelleyemiyor; yine izliyorum, dinliyorum, hayranlıkla bekliyorum...

Bir adın bile yok dünyamda! Nereye koydum, neresindesin gönlümün bilmiyorum aslında. İnsan bu kadar belirsiz bir şey yaşamaz derdim biri anlatsa ama yaşıyor işte...

Ne yana baksam sen, kiminle konuşsam sen fakat yoksun sen...

Sen bu kadar hayal iken benim nasıl gerçek şeyler hissettiğimi bilmeni çok isterdim!

Seninle adınla başlayan kelimeleri sevdiğimi,

Adını duyduğum ortamlardaki heyecanımı,

Rastlarım bir gün bir yerde diye

Umut ettiğimi,

Hayatıma olan etkini,

Aynı ortamda olsak yüreğimin çırpınışını,

Nedensiz bu hallerimi bir bilsen, bir bilsen, bir görsen

İnan bana adımı ezberlerdin bir anda...