Kafamı önce yavaşça sağa doğru yatırarak baktım. Bir şey değişmedi. Kaşlarım çatılırken sola doğru yatırarak baktım. Burdan da bir şey değişmedi. Yok, nerden bakarsam bakayım sonuç değişmiyordu. Ben bu adamı abim olarak göremiyordum. Her yönden onunda flörtleşmek için bir bahanem çıkıyordu.
Zaten başından beri hiç abim olarak görmemiştim aslında, değil mi?
Onu abim yerine koyduğum ya da abime benzettiğim zamanlar çok olmuştu ama sonuçta o benim öz abim değildi. Olamazdı da. Bu kadar heybetli ve yakışıklı bir erkeğe ben abi gözüyle nasıl bakabilirdim ki? Aynı evin içinde flörtöz bir kız ve kaslı, eril bir askerin kardeş kardeş geçinmesinin mümkünatı yoktu. Benim suçum değildi!
Neyse, bunun farkına varmam güzel olmuştu. En azından artık flört ihtiyacımı evdeki bu yakışıklıyla giderebilirim. Abim bunu duysaydı beni kesin kulaklarımdan tavana asardı fakat ne yapabilirim, beni Oğuz`a emanet etmeden önce bunları düşünmek onun göreviydi. Azman yanımı bile bile Oğuz`u başıma dikerken aklı nerdeydi acaba!
Hem sadece bir eğlenceydi bu benim için. Ona aşık değildim. Olmayacaktım da. Biraz eğlenmenin kimseye zararı dokunmazdı. Belki Oğuz da benim güzel yüzüm ve sözcüklerim sayesinde biraz şenlenirdi çünkü son iki ay içinde benden başka kız gördüğünü pek sanmıyordum.
