1 Mart, 2022

Sevgili Alis,

Bu satırları yazarken ellerim titriyor; sana olan hislerimi kağıda dökmenin ağırlığı öyle büyük ki... Belki de hayatım boyunca hiçbir şeyde bu kadar zorlanmamıştım. Seni her gördüğümde kalbim hızlanıyor, her sözün, her gülüşün kulaklarımda yankılanıyor. Ama sen... Sen beni hiç fark etmiyorsun. Her zaman yanındayım, fakat sen beni göremiyorsun.

O ilk karşılaşmamızdan beri senin etrafında dönen bir dünya haline geldim, sanki yörüngesine kapıldığım bir yıldız gibisin. Gözlerindeki parıltı, gülüşünün sıcaklığı, her şeyin o kadar özel ki… Sana her bakışımda içimde fırtınalar kopuyor, ama sen bunlardan habersiz bir rüzgar gibi esip geçiyorsun.

Belki de sana olan hislerim, yalnızca benim içimde, sessizce büyüyen bir sır olarak kalmalı. Ama yine de bil istiyorum; seninle aynı dünyada yaşamak, aynı havayı solumak bile bir mucize gibi geliyor bana. Eğer bir gün, sadece bir gün gözlerin bana değer de beni fark edersen, işte o gün bu mektubun anlamını daha iyi anlayacaksın.

Seni her zaman izleyen, ama hiçbir zaman yanında olamayan adam.

...

15 Ağustos, 2022

Sevgili Alis,

Bugün doğum günündü. Seni izledim, gülüşünün ardında dans eden o ışığa baktım. Yanında Inna vardı, en sevdiğin arkadaşın. Birlikte kahkahalar atıyor, hayatın tüm renklerini yaşıyordunuz. Inna’nın sana aldığı hediyeye gözlerinin içi parlayarak bakarken, seni ne kadar mutlu olduğunu görmek tarifsizdi.

O an göz göze gelmeyi umdum, belki beni de fark edersin diye düşündüm, ama yine olmadı. Bugün yine oradaydım, gözlerim sende, içim sana doğru akarken… Senin mutlu olduğunu görmek beni de mutlu ediyor; bu bile yeter bana. Fakat aramızdaki bu görünmez çizgi, her seferinde beni geri itiyor. Yanı başında duran, ama varlığını asla hissettiremeyen bir gölge gibi…

Belki bir gün beni fark edersin. Ama o gün gelene kadar, senin bu dünyada var olman bile bana yetiyor. İyi ki doğdun ve iyi ki varsın, benim için en güzel hediye bu zaten.

Her daim gölgede kalan, sana hayran o adam.

...

22 Ekim, 2022

Sevgili Alis,

Bugün seni yine gördüm, ama bu defa gözlerinde hiç alışık olmadığım bir hüzün vardı. O güzel yüzün, sessizce akan yaşlarla solgunlaşmış, gülüşünden eser kalmamıştı. Beni orada göremeyeceğini bile bile, bakışlarımı senden ayıramadım. İçimde sana doğru uzanan, ama hiçbir yere varamayan bir el gibi çaresizdim.

Yanına gitmeyi, “Ben buradayım” demeyi öyle çok istedim ki… Belki omzuna hafifçe dokunsam, yüreğindeki o ağırlığı bir nebze de olsa hafifletebilirdim. Ama sana yakın olmak istedikçe, aramızdaki mesafe büyüdü sanki. O görünmez duvar, ikimizi ayrı dünyalara hapsetmişti.

Keşke elinden tutup gözlerindeki o gölgeleri silebilseydim. Seninle birlikte susmayı, sadece orada olmayı dilerdim. Ama olmadı… Bugün yine yanındaydım, ama bir gölge gibi yalnızca seni izlemekle yetindim. Belki bir gün, sana uzanan bu ellerin varlığını hissedersin.

Kalbinin yakınında olmak isteyip de asla dokunamayan o adam.

...

3 Ocak, 2023

Sevgili Alis,

Bugün seni bir parkta gördüm; bankta tek başına oturuyordun. Yüzünde garip bir dalgınlık vardı, sanki dünyanın sesini duymuyor gibiydin. Bir şey seni alıp götürmüş, derin düşüncelere daldırmıştı. Elinde bir kitap vardı, ama gözlerin sayfalara değil, uzaklara takılıp kalmıştı. Kendimi durduramadım, seni izledim, sanki seninle aynı düşüncelerde kaybolmak ister gibi…

Yanına gitmek, “Ne düşünüyorsun?” diye sormak geçiyordu içimden. Ama her zamanki gibi sadece uzaktan bakmakla yetindim. Orada, yanından geçenlerin kalabalığında sana uzanamadım. Sanki dünya senin etrafında dönüyor, ama ben hep dışarıda kalıyordum. Sana birkaç adım uzaktaydım, ama o adımları bir türlü atamıyordum.

Belki de hiçbir zaman sana sorma cesaretim olmayacak; seni bu kadar derinden düşünmeye iten şeyleri asla bilemeyeceğim. Ama her seferinde kendime söz veriyorum, “Bir gün…” diyorum, “Bir gün o adımları atacağım.” O zamana kadar, sessizce bekleyeceğim, uzaktan bakan bir yabancı gibi…

Sana her gün daha da bağlanan, ama yanında olamayan o adam.

...

13 Mart, 2023

Sevgili Alis,

Boşversene. Ben sikik adamın tekiyim.

...

7 Haziran, 2023

Sevgili Alis,

Bu satırları yazarken içimde bir şeyler kırılıyor, ama yine de sana her şeyin doğru olduğunu anlatmak zorundayım. Beni neden görmediğini, neden sessizce uzak durduğumu soracak olursan, sana gerçekleri açıklamak belki de en büyük cesaretim olacak.

Beni tanıdıkça, sana verebileceğim tek şeyin zarar olacağını düşündüm. Dünyam, senin dünyana benzemiyor. Senin ışığın, benim karanlığımın içinde kaybolur diye korktum. Her adımım, her düşüncem, seni başka bir yöne çekebilir, seni karanlık bir yola sokabilir. Benim hayatımın acılarına, mücadelelerine ve yaralarına dokunmak, senin içindeki masumiyeti silip götürebilir diye korktum.

Senin gücün ve güzelliğin, benim dünyamda kırılganlaşır diye düşündüm. Her ne kadar seni çok istesem de, bu savaşı kazanamayacağımı ve sonunda seni kaybedeceğimi hissettim. Kendimi sana yaklaşamayacak kadar tehlikeli hissettim, çünkü senin huzurun, benim karanlığımın içinde yok olabilirdi.

Belki bir gün, belki başka bir hayatın içinde, seninle olabileceğimiz bir dünya vardır. Ama o zamana kadar, seni hiçbir şekilde yaralamamak için bu sessizliğe gömülü kalacağım. Senin ışığının bana da yansımasını istediğimi bilmeni isterim, ama bu ışık seni benden uzak tutmalı, çünkü seni sevmenin yolu seni korumak.

Yine de bir gün öğreneceksin. Öğrenceksin ve ben o güne kadar senin yanına kimsenin yaklaşmasına izin vermeyeceğim. Sabırla benim olacağın günü bekleyeceğim. Sen, güzel olan her şeyi seversin ve beni seveceğine çok eminim.

Sandığının aksine, Alis; bu günlük romantik bir adam tarafından yazılmıyor. Sadece sana aşık, hastalıklı ve tehlikeli bir adam tarafından yazılıyor. Benim dünyamda ışık yok ve ben senin hayatının karanlık tarafı olmak istemiyorum. Ben bu hikayenin kötü adamıyım ve öyle de kalacağım.

Seni her zaman uzağında tutan, senin için doğru olan adam.