Tek bildiği bu koridorda korktuğu bir şey vardı ve uzun süre bundan kaçamayacağıydı. Koridorda yavaş adımlarla ilerlemeye devam etti. Kapalı kapının önünden geçerken bir şeyi fark etti. Anahtarlar kapıların üzerindeydi, istediği zaman açabilir istediği zaman tekrar kilitleyebilirdi. Sağındaki ilk kapının kolunu tuttu ve anahtarı çevirip kapıyı hafif araladı. Odadan bağrışma sesleri geliyordu.
"Sen ise her sevdiğini söylediğinde, sürekli beni değiştirmeye çalıştın. Beni olduğum kişi için sevdin, şimdi ise olduğum kişi için benden nefret ediyorsun."
Kapıyı hızla kapattı ve hemen kilitledi. Korku, hissettiği tek şey bu değildi. Aynı zamanda üzgündü ve gözyaşlarının akmasını durduramıyordu.