Koray karısının resti sonrası yemek masasına oturmuştu. Ela'nın gülümseyerek ona yemek koyuşuna gülümsememek için zor tutuyordu. Evlilikleri boyunca sanki Ela hep kendini tutmuştu. Ancak bu aralar sanki kendisi olmuş gibiydi. Ne düşünüyorsa söylüyor, ne istiyorsa yapıyordu. Sanki karısına cesaret gelmişti..

Sabah ki patatesli böreğin kokusuna zor karşı koymuştu. Şimdi ise ikinci tabağı yememek için kendini zor tutuyordu. Ela'nın bu kadar güzel yemek yapması her defasında onu şaşırtıyordu. Bulaşıkları beraber yerleştirirlerken arada Ela'nın saçlarını savuruşunu, gözlerini ovalamasını zevkle izliyordu. Ela ile aynı yatakta yatamayacak olması canını sıksa da karısının burnunu sürtmek için bu gerekliydi.

"Film izler miyiz?" diye sordu Ela ellerini havluyla kuruturken.

Koray, "Olmaz benim yarın erken kalkmam gerek" derken içinden gök gözlerinden uyku akıyor be güzelim dedi.

Ela mızmızlansa da uyumayı kabul etti. Beraber yan yana odalarının önüne geldiklerinde ikisinin de eli kapı kulplarında kalmıştı.

Koray odasına girmeden boğazını temizledi. "İyi geceler Ela."

Ela hayalkırıklığıyla Koray'a bakarken onun hemen odasına girdiğini gördü. Ona Ela demişti. Hani gökgözlüm deyişi hani güzelim deyişi.. Ona sadece ismiyle hitap etmişti. Ela üzgün gözlerle yatak odasını süzerken burada yatamayacağına karar verdi. Lavaboda işlerini hızlıca hazırlarken önce pijamalarına sonra geceliklerine baktı. İnce mor geceliği alarak üstüne geçirdi. Saçlarını havalandırırken tüylü terlik giydi ayaklarına. Kendi haline kıkırdadı. İlk gecesini yaşayacak gelin gibi olmuştu. Bir an suratı asıldı. Onlar ilk gecelerini de adam akıllı yaşayamamışlardı ki..

Biraz düşününce Ela her şeyi baştan savma yapmış, Koray'a karşı soğuk olmuştu. Ancak artık Koray'ın onu gerçekten sevdiğini biliyordu. Bu saatten sonra gerekirse kendini tutkal ile Koray'a yapıştıracak ondan ayrılmayacaktı.

Odadan çıkarak Koray ile yattığı odaya, kapıyı çalmadan girdi. Işıklar kapanmış Koray yatağın soluna yatmıştı. Ela yavaş adımlarla ona yaklaşırken Koray'ın kıpırdadığını sonra da yatağa yaslanarak gece lambasını açtığını gördü. Koray onu baştan ayağa süzerken Ela onun karanlıkta kalan yüzünü göremese de yutkunduğunu duydu.

"Bir sorun mu var?" diye sordu.

Ela kafasını sallayarak Koraya taraf yürüdü. "Eve var . Tek başıma uyuyamıyorum."

"Öyle mi ben ise iki ay boyunca bensiz uyumaya alıştığını düşünmüştüm" diye iğneleyici cevap bile Ela'nın moralini bozamazdı. Çünkü Koray'ın sesi iğneleyici değil arzudan boğuk çıkıyordu. Onu etkilediğini bilmenin verdiği cesaretle gülümsedi.

"Alışmadım. Hatta bazı geceler sabahladım. Senin yataktaki varlığına çok alışmışım meğer" derken Koray'ın önünde durdu. "Eee kenara kaymayacak mısın?" Koray delici bakışlarıyla onu süzerken Ela çaktırmadan geceliğinin açık yakasına baktı. Acaba çok mu abartmıştı?

Koray yatağın diğer tarafına geçerken homurdanıyordu. Ela yüzündeki gülümseme ile kendini Koray'ın sıcacık yaptığı tarafa bıraktı. Onu önce Koray'ın kendine has erkeksi kokusu karşıladı. Sonra ise yanındaki adamdan yayılan sıcaklık. İçindeki arsız kadın kocasının üstüne çıkmasını söylüyordu ama Ela bunu yapmayacaktı. Zamanı gelince belki yapardı ancak şimdi ikisi de sorunlarını çözmeden böyle bir yakınlığa giremezdi. Onun yerine sırt üstü uzanan kocasının göğsüne başını koyarak kolunu ona doladı. Koray'ın kasıldığını hissedince kalbine küçük bir öpücük kondurdu. "Rahatla bu gece niyetim senden faydalanmak değil" diyerek takıldı kocasına..

Koray'ın şaşkın gözlerle kafasını eğip ona baktığını biliyordu. Yüzündeki gülümseme büyürken gözlerini kapadı.

"İşte şimdi iyi geceler Koray Karahanlı.."

.....................................

Koray kollarındaki kadın ile ne yapacağını bilmiyordu. Bir yanı onu deliler gibi öpüp bitirmek isterken diğer yanı onu engelliyordu. Göğüsündeki hafif ağırlığın onu bu kadar mutlu etmesi ne garipti. Kollarındaki dolgun ve yumuşak vücut ile bu gece uyuması zordu. Ela'nın saçlarına burnun dayarken kokusunu içine çekti. Bir an çok korkmuştu. Bu kokuyu bir daha duyamamaktan.. İki ay özlem ile kavrulmuştu. Kaç gece Ela'nın kokusunu aramıştı kimbilir.. Şimdi ise hayal olmayacak kadar güzel bir gece geçiriyordu. Karısı ve bebeğiyle aynı yatakta sarmaş dolaştı. Eli Ela'nın karnına gitti. Bebekleri tam olarak buradaydı. O da annesi gibi uyuyor muydu? Dudağından çıkan kısık gülümsemeyle kaldı Koray. Çok güzeldi yaşamak.. İçinden şarkılar söylemek karısını doyasıya öpmek geliyordu..

Ela'nın hafif kımıldanmasıyla üstüne çıktığını hissetti. Karısı gittikçe sokuluyordu ona. Bundan şikayetçi değildi tabi..Ancak özlemi yüzünden karısının bacağına değen çıplak bacağı bile onu şu an tahrik ediyordu. Derin nefes alarak sakinleşmeye çalıştı. Ela iyi ki uyuyordu. Yoksa şimdi rezil olmuştu. Zor geçen geceye rağmen mutluydu. Zaman dursun ve Ela ile bebeği hep böyle kollarında ya da- Üstünde- olsun isterdi..

..........................................

Ela sabah kendini tam anlamıyla Koray'ın üstünde buldu. İtiraf etmek gerekirse yeni keşfettiği içindeki kadın zafer çığlıkları atıyordu. Koray'a yavaşça yaklaşıyor ve ondan hiçbir direniş görmüyordu. Bu Ela'yı daha da cesaretlendiriyordu..

Yataktan kalkıp kocasına ve bebeğine kahvaltı hazırlamalıydı. Bu yüzden yavaşça sürtünerek Koray'ın kucağından inmeye çalıştı. Belinden tutulmasıyla bir an korktu. Koray onu tekrar üstüne çekerken burnunu saçlarına gömdü.

"Biraz daha kal böyle"

Ela nın yüzü güldü bu cümleyle.. "Koray saat on olmuş. İşe gitmen gerekmiyor mu?"

"Hayır bu gün öğlen bebeğimizi görmeye gideceğiz. Bu yüzden biraz daha uyuyalım."

Ela geri yatacakken aklına bebeği geldi. Onun için öğün atlamaması gerekirdi. "Ya kahvaltı.. Bırak da kahvaltı hazırlayayım"

"Yarım saat sonra çıkıp dışarıda kahvaltı yaparız. Sonra hastaneye geçeriz."

"Ama olmaz ki geç kalırız."

"Geç kalmayız.. Hem Esra yabancı değil. O meraklı cadı geç kalsak da her türlü alır bizi."

Ela, Esra ismini duyarak kaldı. Esra.. Kadın doğum doktoru muydu? Koray'ın bahsettiği randevu bebekleri için miydi? Ela gür bir kahkaha atarak Koray'ın yanaklarına öpücük kondurmaya başladı. Koray ani gelen öpücüklerle şaşkın baksa da daha fazla dayanamayarak Ela'yı altına aldı. Ona fazla baskı vermeyerek karısının nefes nefese kalmış haline baktı. Karısının nefesi dudaklarına değerken kendini zor tutuyordu.

"Bu neydi?"

Ela gözlerini kaçırarak sordu."Ne neydi?"

"Beni niye öpücüklere boğdun?"

Ela ona yaklaşan kocasının dudaklarından gözlerini alamayarak konuştu. Az önce onu yanaklarından, alnından gözlerinden, çenesinden öpmüştü ancak dudaklarına dokunmamıştı. İlk dudaklarına dokunuşu Koraydan bekliyordu..

"Bir nedeni yok.. Günaydın öpücüğüydü."

"Demek günaydın öpücüğü" derken Koray tek kaşını kaldırmıştı. Ela şirince gülümseyerek kafasını salladı. "Sen de günaydın öpücüğü vermek ister misin?" Koray'ın dudakları sinsice kıvrıldı. "Yalnız benim günaydın öpücüğüm seninkiler kadar masum olmaz"

"Olmasın o zaman" diyen Ela bunu nasıl dediğini bile bilmiyordu. İçinden tanımadığı cesur bir kadın çıkıyordu.

Koray Ela'nın dudaklarına eğilirken Ela heyecanla gözlerini kapadı. Beklentiyle gerilen vücudu muhtaç olduğu öpücüğü bir türlü alamadı. Gözleri hayal kırıklığıyla açılırken Koray'ın ona dikkatle baktığını görünce utandı. Koray kafasını olumsuz anlamda sallayarak üstünden kalkmak için hamle yaptığı sırada Ela onu yakasından tutarak kendine çekti. Dudakları birbirine değerken ikisi de hareket ettirmiyordu. Ela elini Koray'ın saçına götürerek çekti. Koray acıyan canı ile ağzını açmıştı ki Ela yolunu bulup Koray'ın dudaklarını tamamen dudaklarına hapsetti. Koray'ın öylece durması her ne kadar Ela'yı kötü hissettirse de özlemi ve aşermesi..! Evet Koray'ın dudağını aşermesi ile onu daha çok öptü. Koray'ın karşılık vermemek için kendini sıktığını görebiliyordu. Onu zorlamak adına dudağını ısırdı. İşte bu Koray için iyi bir tetikleyici olmuştu. Koray Ela'nın ellerini kavrayarak başının üstünde tutmuştu. Bir eliyle onu tutarken diğer eli beline kadar çıkan geceliğini buldu. Eli yavaşça geceliğin içinden geçip mahrem yerlerine gelince Ela beklentiyle inledi. Dudaklarını ayırmadan Elayı çıldırtıcı bir şekilde öpen Koray'ın dudakları kıvrıldı. Ela kıvranarak kendini Koray'a havalandırdı. Koray elini Ela'nın sıcaklığına daldırınca kendini Elaya biraz daha bastırdı. İçindeki özlemi karısına akıtırken akıl sağlığını korumayı umuyordu. Dudakları Ela'nın boynuna doğru yön alırken ona küçük ısırıklar bırakıyordu. Ela kendinden geçmişçesine hem gülüyor hem inliyordu. Korayı o kadar çok özlemişti ki şu an ki tepkilerine kendisi bile şaşıyordu. Bazı geceler Koray ile birlikte olduğu o günü hayal ederek uyuyor ve rüyasında görüyordu. Ancak gerçeği kadar güzel olmamıştı gördükleri.

Koray'ın parmaklarını alt taraflarında hissettikçe içindeki ateş daha da harlanıyordu Ela'nın. Ama böyle olmamalıydı. Koray'ın parmakları yerine onu hissetmek istiyordu. Koray'ın saçlarını çekiştirerek onu kendisine bakmaya zorladı. Koray buğulu gözlerle ona bakarken Ela ne diyeceğini unuttu. Koray hırlayarak Ela'nın dudaklarına tekrar kapandı. O saatten sonra Ela bir daha düşünemez oldu..

.....................................

Ela banyodan çıktıktan sonra aynaya bakarak saçların tarıyordu. Aklı ise bu sabah ki olanlardaydı. Koray onu öpmüş onunla sevişmişti ancak onunla birlikte olmamıştı. Bunu ona soracak kadar cesaretli değildi Ela. Sevişme sırasında bir ara sormaya cesaret etmiş sonra unutmuştu. Banyo kapısının açılmasıyla Koray içeriye girdi. Yüzünde ne hissettiği belli olmayan bir ifade vardı. "Hazırsan çıkalım mı?"

Yine ona karşı soğuk davranmaya başlamıştı. Ela'nın yüzü asılırken saçlarını at kuyruğu yaptı. Giydiği beyaz elbisenin üstüne kot ceketini alarak ayağa kalktı.

"Gidebiliriz."

..................................

"Tanıştığıma çok memnun oldum Elacığım."

"Bende çok memnun oldum." derken kan sonuçları gelmişti.

"Evet annemiz gayet iyi besleniyor. Sana bir kaç tane vitamin ve demir ilacı yazalım. Bir de mide yanmaları bu aylarda çok olur onun için biri ilaç vereceğim" diyerek reçetesini hazırladı Esra.

"Hazırsanız bebeği görelim mi?"

Ela heyecanla kafasını sallarken Koray da onda kalır halde değildi. Ela ile Koray Esranın gösterdiği küçük noktaya bakarken heyecanlandılar. "Daha çok küçük" dedi Ela. Koray ise dolu gözleriyle ultrasona bakıyordu. Biraz anlatsana Esra bebeğimizin neleri oluşuyor?"

Esra çifte gülümseyerek anlatmaya başladı. "Boyu yaklaşık 26 mm, ağırlığı 1,5 gr kadar. Yüzünde kulak kepçeleri ve göz çukurları şekil almaya başladı bile.

Bebeğinizin beyni artık kasları idare edecek bağlantıları kurmaya başlıyor, bu sebeple fetüsün el-kol hareketlerinde artış da gözlemlenebiliyor. Ancak hala çok küçük boyutlarda olduğu için bu hareketleri hissetmeniz şimdilik mümkün olmaz.

Kulakları şimdilik kafanın iki yanında aşağı bir konumda oluşuyor, kafası büyüdükçe kulakları da normal yerine çekilecek. Gövdesinde meme başları, kalça ve bacaklar da gelişimine başlar. Gövdesi gün geçtikçe inanılmaz bir hızda uzayıp gelişecek."

Koray Esranın anlattıklarına gülümseyerek Ela'ya baktı. Gözgöze uzun bir süre kaldıklarında Koray aklına gelen soruyu sordu.

"Bebeğin cinsiyetini ne zaman öğrenebiliriz?"

Esra arkadaşının heyecanlı haline gülümserken cevap verdi."bebeğinizin cinsiyetini tespit edebilmemiz henüz mümkün değil. Bu haftalarda oluşmaya başlayan cinsel organları, gebeliğinizin 13. haftasında, yani bebeğiniz üç aylık olduğunda ultrasonda tespit edilebilecek kadar gelişecek. Ben size bir dahaki randevu için gün vereyim bebeğinizin gelişimini izleyelim" derken Ela'ya kağıt peçete uzatarak yanlarından ayrıldı.

"Koray bebeğimiz çok güzel." dedi Ela elindeki ultrason fotoğrafına tekrar tekrar bakarak.

"Senin kadar güzel" diyerek Ela'nın alnına uzun bir öpücük kondurdu Koray.

Bölüm Sonu..