Ensemde nefesini hissediyordum. Dönsem yüz yüze gelecektik. Ama bağlı olduğum sandalyede hareket etmem çok zordu. O da bunu bildiği için yaklaşıyordu bana. Gözlerimde ki bağ o kadar sıkıydı ki karanlık canımı yakıyordu. Sürekli içimden biri beni kurtarsın diye yalvarıyordum. Ben ilk kez birine bu kadar muhtaç hissediyordum kendimi. Karan`ı özlemiştim. Korkuyordum.
Biri vardı çok bilinmeyenli hayatımın ortasında durmuş beni izliyordu. Ben ise gözlerinde ki yansımamı. Biri de vardı ki gözlerini benden hiç çekmemişti.
Ben Arsen. Karanlığıma hoşgeldiniz.
