Ölü biri sevilir miydi?
O adamı hayatımın merkezi yaptığımda ölü birinin hatırlarına konmuştum.
O bendim, ben ise o. Biz birbirimize bezeyen iki kadındık. Tek fark o nefes almıyor ben ise alıyor, her gün onun aşık olduğu adamı sevmeye devam ediyordum.
Ona tutulduğum ân hayatımda verdiğim en acımasız karar Samar`ı terk etmek olmuştu. İnsan, kalbini söküp atabilir miydi? Atmıştım, en azından bunu denemiştim.
Samar`ı unutmak için ne var ne yoksa bir çukurun içine attığım gün, dönüm noktam o gün olmuştu. Elimden yine o tutmuştu. İki aşığın en uzak varış noktasıydık biz. Ne var ki oraya varmak dikenli tellerin üzerinde yürüyormuş gibiydi. Hazırdım ben, onunla yürümeye hep hazırdım.
