Altı kız, Altı hayat, bir hatanın temelinde hayatları inşa edildi. Denizaltında yaratılan doğaüstü dünyada gerçek kimliklerini, ve onları yaşatan geçmişin acımasız amaçlarını öğrendiler.
Kötülüğün zaferiyle cehhennemde kendisine bir vadi edinen o şeytan kadar günahkar olan imparator için bir imparatoriçe yaşattılar. "Tek bir ruh iki bedeni yaşatacak" dediler. O imparatoriçe daha küçücük bir bebekken annesinin kucağından alınıp o günahkar adamın hayatı için ruhu alıkonuldu. O ölümcül şehrin ismi mölühtü. Orası şeytanın iniydi. Hiçbir masum kirlenmeden çıkamazdı. Mölüh ölüm demekti. İmparator ise kötülüğün sadık ruhlarındandı. O amaçlarından asla caymazdı. Okyanusların itaat ettiği, ateşin önünde başını eğdiği bir adamdı o.
gaddar amaçlarından alıkoyamazdı.
Ölümün acısızı da acımasızı da vardı. Fakat senin bana verdiğin ölüm bende yanlızca geçmeyecek bir sızı bıraktı. Benden geriye yanlızca bir gül bıraktın. Sayfalarımın üzerinde sadece tozu kaldı. Bir gözyaşı döktürdün. Bütün masallarımın sonunda ki ışıklar sönüverdi. Bir damla hayatımda ki bütün renkleri kırmıza boyattı. Şimdi yeniden doğdum.
Artık tıpkı senin gibi renksizim. Ödeştik. Çünkü benden koca bir zamanı aldın. Bir günün zamanı için...
