Yeni Üyelik
6.
Bölüm

5.Kötülük

@elifimben

İyi okumalar; Lütfen yorumlarda düşüncelerinizi belirtirmisiniz ?

 

Zeynep'in geçmişinden ;

 

Küçük bir kız çocuğu masum , beline kadar saçları olan kendisi küçücük ama kalbi kocaman olan bir kız çocuğu

 

Gülmeyi seven ama hiç gülemeyen o kız çocuğu

 

Annesi tarafından sevilen fakat babası tarafından nefretle dövülen o kız çocuğu

 

Saçlarımızı annemle uzatmayı çok severdik ama babam sürekli keserdi .

 

Ama biz yine uzatırdık ama babam saçlarımdan tutarak beni dövmeye başlayınca annem kesmişti .

 

Ben üzülmeyeyim diye sonra da kendi saçlarını kesmişti .

 

Makyaj yapmayı öğretmişti bana yüzümdeki izleri kapatmak için bir çocuk küçücük bedeniyle yaralarını makyaj yaparak kapatabilirmiydi .

 

Ben kapatmıştım .

 

Ama bazen annemle uyuyordum sarılıyordu bana kokumu içine çeker saçlarımı okşardı ben uyuduktan sonra ise ağlardı .

 

Zeynep'in geçmişi

 

 

Herkez yaşları artıkça ve yaşlandıkça çocukluk günlerinin ne kadar. Güzel olduğunu anlar ve o günlere geri dönmek ister.

 

Ama ben o günlere dönmemek için herşeyi yapardım hatta unutmak için herşeyimi belki de feda edebilirdim .

 

Aşk uzak olduğum bir kavramdı tabi ki daha önce aşık olmuştum ama gerçek bir insana değil kitap karakterlerine.

 

Eskiden içimde ki bir umut "kitap karakteri gibi biri çıkacak karşına ve sen geçmişini bile unutmak istemiceksin " diyordu.

 

Ama bu umut bu masum aşk hayali acılarla sönmüştü .Ama kalbimdeki umut hala yerindeydi .

 

Boran'ın gözleri benim üzerimdeydi ben ise ona bakmamak için direniyordum.Çünkü bakarsam o bakışların altında ezilebilirdim .

 

Bu yüzleşmeye hazır mıydım? Boran ile konuşmaya hazır değildim. Özellikle şu an hiç değildim .

 

" Alya " dedi mavi gözleri hala benim üzerimdeydi ben ise onu duymazdan gelerek Yiğit 'in yanına oturdum .

 

Derin bir nefes vererek o da Yiğit ' in yanına oturdu .

 

" Bizi yanlız bırakın " hiçbirimiz direnmeden yukarı çıktık o an anladım .

 

Bu ev ve içindekiler Boran sayesinde ayaktaydı .

 

Zeynep ' le odamıza girdiğimizde kendimi yatağa attım ve uykunun kollarına bıraktım.

 

Sabah Zeynep'in "Alya " diye seslenişlerine uyandım .

 

Sabah sabah nasıl kalkıp hazırlanmıştı .

 

" Ne oldu " diye sordum pencereden dışarı baktım ve güneşin daha yeni doğduğunu gördüm .

 

Cevap vermeden üzerime birkaç şey atmaya başladı .

 

Ben hala gözlerimi avuştururken onun bu saatte nasıl bu kadar güzel olduğunu düşündüm .

 

" Biz bir göreve gidicez , yani Boran bir şey demedi ama sen de gelirsin diye düşündüm."

 

Kalktım ve bana verdiği mavi kotu ve siyah cropu üstüme geçirdim saçımı ve makyajımı boşverip aşağı indim .

 

Hepsi hazır bir şekilde beni bekliyormuş gibi dizilmişti .

 

Merdivenin son basamağına geldiğimde " Ne görevi?" Diye sordum.

 

Boran öne doğru çıktı elindeki çantadan bir kaç silah çıkardı ,ben ve Yiğit haricinde herkese verdi .

 

" Bilmene gerek yok , peşimden gel yeter " hep beraber dışarı çıktıklarında ben de peşlerinden çıktım hepsinin motosikleti dışarıda duruyordu .Benim ki bile

 

Hepsi teker teker motosikletlerine bindiğinde ben ortada öylece onlara bakıyordum .

 

" Alya ne bakıyorsun , binsene arkama." Bana uzattığı kaskı aldım ve arkasına bindim .

 

Fakat bu sefer ona tutunmayı cesaret edemedim . Diğerleri motosikletlerine binip çoktan gitmeye başlamışlardı .

 

" Alya , önüme bin bu şekilde düşebilirsin "

 

" Nasıl " diye sormama fırsat vermeden belimi kavradı ve beni önüne aldı kolları motosikleti tuttu .

 

Boran'ın nefes sesini boynumda hissediyordum bu bile ürpermeme neden oluyordu . Bacaklarıma bacaklarıyla destek oluyordu .

 

Ve ben nefes dahi alamıyordum . Diğerleri belki de bizden çok önde olmasına rağmen Boran normal bir hızda gidiyordu .

 

Kısa bir yol sonunda diğerlerininde bulunduğu bir depoya geldik . Ama bizim işimizin depoyla olmadığını anladım.

 

" Keyfin yerinde heralde " gözlerinin içine anlamsız baktığımda gözleri ile beni işaret etti .

 

Motosikletten hızlıca indim . Onun ise kıkırdadığını gördüm o kadar güzeldiki hep gülsün istedim .

 

" Alaz , Yiğit, Zeynep siz üçünüz beraber arka tarafı dolaşın biz de onları karşılıyacağız. "

 

Yiğit asker selamı vererek "emredersiniz komutanım " diye bağırdı.

 

Zeynep ise yarı alayla " Bir kere de ciddi ol " dedi ama kendiside gülüyordu .

 

" Birisi bana ne olduğunu anlatacak mı ? " diye sorduğumda Alaz " Boran Bey kendi kafasına göre bir plan yapmış biz de onu uyguluyoruz." Sesinde ki öfke hissediliyordu.

 

Boran onu umursamadan " Az sonra buraya bir grup gelicek bu grupla anlaşma yaptık . Çocukları satarak para kazanıyorlar bizde onlardan çocuk satın alıcakmış gibi buraya geldik fakat asıl amacımız o küçük kızı kurtarmak."

 

Zeynep öne atıldı " Herhangi bir çatışma olursa biz üçümüz çıkıcaz ve ben kızı alıp arka tarafta sizi bekleyeceğim ."

 

Ağzım açık onları dinlerken kafamı onaylar biçimde salladım " Herkes yerine , Alya sakın yanımdan ayrılmıyorsun. "

 

Bir kaç dakika beklediğimizde siyah bir minibüsle önümüzde durdular Boran eliyle beni bir adım gerisine götürdü .

 

Arabadan iki adam indi arkadan ise bir kız çocuğunu çıkardılar . Yüzüne yüzü görülmeyecek şekilde bir şey takmışlardı fakat boyundan beş yaşlarında olduğunu tahmin ettim .

 

Bu kız bana kendimi hatırlattı çünkü babam da beni bu şekilde Boran ' ın elinde ki gibi bir çanta karşılığinda satmıştı fakat bu çantanın içinde para olmadığına emindim .

 

Boran bir adım daha ileri adım attı "Kızın yüzünü aç " Boran ' ın kesin emriyle adam kızın yüzünü açtı .

 

Sarı saçları masmavi gözleriyle o kadar güzel görünüyordu ki , onu bir kere daha kurtarmak istedim .

 

" Çocuğu alma sebebiniz nedir ? Sonuçta güzel kızımızın kimlerle büyüyeceği bizim için önemli. " Hayır Alya yalan söylüyorlar çantayı aldıktan sonra kız umurlarında olmayacaktı.

 

" Ben ve eşim çocuğumuz olmadığı için böyle bir karar verdik." Adam gözlerini benim üstüme dikti yarım ağzıyla güldüğünde Boran önüme geçip beni kapattı .

 

Adam kızı o kadar umursamıyordu ki neden yetimhaneden almadınız diye bile sormadı .

 

Adam " önce çanta sonra kız" dedi. Fakat Boran " aynı anda" dedi .

 

" Sevgili eşim kızımızı alırmısın ?" Kimliklerimizin belli olmaması için ismimle seslenmiyordu .

 

Boran çantayı uzattığı an kızı kucağıma aldım ve arkadan diğerleri de çıktı .

 

Zeynep koşarak kızı kucağımdan aldı ve motosikletine binip oradan uzaklaştı . Alaz beni arkasına aldı ve bir kere ateş etti .

 

Hiç ıskalamadan kolundan vurduğunda bir kere daha ateş etti bu sefer de bacağından vurmuştu .

 

Adamların diğerinide Boran vurduğunda hızlıca " Alya önüme bin" diye bağırdı hızlıca önüne bindim .

 

Eve doğru hızlıca sürüyordu .

 

Ben bir kızın kurtulmasına yardım etmiştim . Ve bu duygu tarif edilemezdi.

 

Muhteşem bir bölüm daha bu bölümü ne zaman yayınlarım hiç bir fikrim yok fakat umarım beğenirsiniz.

 

Bir sonra ki bölüm ne zaman gelsin ?

 

En sevdiğiniz karakter kim?

 

 

Loading...
0%