Keyifli okumalar ,

Yiğit'in geçmişinden ;

Hayat o kadar acımasızdı ki ben o bütün acımasızlıkları yaşamıştım .

Babam ve annem uyuşturucu bağımlısıydı . Ama herşeye rağmen annem beni seviyordu hissediyordum.

Taki babam annemi öldürene kadar ablam vardı annem içeride ikimizin kafasını okşuyordu.

İçeri babam girdi ve annemi mutfağa götürdü bağırma sesleri geliyordu ben ise ablamın arkasındaydım on bir yaşındaydım .

Mutfağın kapısından baktığımızda babam annemin arkasına bıçağı sapladı annem tam gözlerimin içine baktı ve son kelimesi ' oğlum ' oldu .

O günden sonra babam eve sadece üstünü değiştirmek için geldi her geldiğinde ablam daha fazla korktu.

Ablam , hem annem hem babam , ailem herşeyim

Ama yorulmuştu babamdan , hayattan ve bir sabah uyandığımda banyoda bileklerini kesmişti .

Bana veda etmeden ölmüştü .

Yiğit'in geçmişi



Tanrı , kötülükleri affedecek kadar merhametliydi ama hayat yaşanan ve yaşatılan bütün kötülüklerin hesabını sorardı .

Ben küçücük bir kızı kurtarmıştım ve o kızın gözlerinin içinde kendimi görmüştüm .

Keşke dedim bende böyle kurtarılsaydım .

Bu kızla kaderimiz aynı olmamalıydı bir kız çocuğu daha bu acıları yaşayamazdı .

Eve geldiğimizde kız çocuğu etrafına baktı hemen önünde eğildim, "merhaba " dedim .

Ama gözlerimden akan yaşları gizleyemiyordum . Önümüzde herkes bana bakıyordu son kez gözlerimi sildim.

Korkuyu gördüm bende mi böyle bakıyordum tekrar " merhaba, benim adım Alya tanışalım mı ? " Diye sordum.

Sanki çocukluğumla konuşuyordum .

" Adımı bilmiyorum " dedi . Sesi o kadar güzeldi ki anlatamazdım.

" Sana bir isim vermemizi ister misin ? " heyecanla kafasını salladı .Gözlerim diğerlerinin üzerinde gezindi en son Boran ' a baktığımda kafasını olumlu anlamda salladı .

Biraz düşündüm ama bir isim bulamadım . Yiğit yanıma geldi bu sefer " Melek " dedi " Ablamın ismiydi."

Bu en anlamlısıydı ablası nerede bilmiyordum ama bu onun da hoşuna gitmişti .

" Melek " dedim " evimize hoşgeldin" Zeynep zıplayarak yanımıza geldi "evine hoşgeldin."

Beraber eve geldiğimizde Zeynep "hadi yemeği hazırlayalım " dedi . Melek ise koşarak gitti .

Kendimi koltuğa attım yanıma Boran oturdu . Karşıma ise Yiğit gülümsüyordu hemde öyle bir gülümsüyordu ki bende gülümsedim .

Kapı üç kez çalındı Boran ayağa kalktı ve açtı gelen kişi Cem Abi'ydi .

" Ben geldim " dedi elinde bir kaç poşet vardı " O küçük kız nerede? "

Boran ile göz göze geldiklerinde aralarında geçen bakışmada acı vardı pişmanlık vardı.

İlk gözünü çeken ise Cem Abi' ydi Zeynep ile Melek içeri girdi . Cem Abi' ye sarılan tek kişi ise Yiğit'ti.

" Cem Abi bak bu Melek ben koydum ablamın adını koydum ama ablamın kaderini yaşamasın." bakışlarını yere çevirdi. " Hayır yaşamasın."

Meleğin yanına gitti bu sefer "Melek bak bu Cem Abi çok iyi birisidir. " Boran burnundan bir nefes verdi Zeynep ise gözlerini devirdi .

Cem Abi eğildi bu sefer poşeti açtı ve bir çikolata çıkardı . " Al bakalım " Melek önce Yiğit' e baktı Yiğit başını salladı .

Cem Abi diğer poşeti de Zeynep'e uzattı " Bir kaç kıyafet var. "

Bana baktı ve içten bir şekilde gülümsedi . Boran benim önüme geçti. " Verdin bence gidebilirsin. "

Cem Abi Meleğe " görüşürüz prenses " dedi. Bana da kafasını salladı.

Cem Abi kapıdan çıktığında Boran "Melek şimdilik sizin odanızda kalsın" dedi.

Beraber masaya oturduğumuzda hiç bu kadar gülmemiştim .Masadan kalktığımızda Zeynep ile Melek yukarı çıktı .

Kapı çalındı Yiğit kapıyı açtı . "Giremezsin " diye bağırınca hep beraber onun yanına gittik.

Pamir yarı sarhoş karşımdaydı . Kollarını açtı " Naber sevgilim?"

Evet yeni bir bölüm daha şu ana kadar yazdığım en kısa bölümdü ama malum sınav haftası oy verenlere ve yorum yapanlara sonsuz teşekkür ederim .