@elifimben
|
Keyifli okumalar;
İnsanların sürekli birinci yol olarak gördüğü ve sığındığı , yalan
Ben yalan söylemişmiydim?Evet hem de defalarca kez söylemiştim.
Annen seni seviyordu , aslında seni bırakmak istemedi , sen ihanet etmedin zorunda bırakıldın , ve en çok söylediğim yalan ;
'Sen iyi birisin , sen masum bir kız çocuğusun. '
Evet bu benim kendimi savunma şeklimdi ben ne masum bir kız ya da iyi bir kadındım .
Pamir' in söylediği ' sevgilim ' lafı hala kulaklarımda dönerken Alaz ' ın önüme geçmesi bir oldu .
Boran ise inanmak istemiyor gibi gözleri sadece bana bakıyordu . Evet benden bir cevap belki de bir tepki bekliyordu ama ben bir korkak gibi itiraz bile edemiyordum .
Caner bu sesiz halimize kahkaha attı. "Hadi sevgilim biz bu pis yaratıkları bırakıp evimize gidelim."
Alaz önümde bir küfür savurdu ve tam Pamir'in üstüne yürüyeceği sırada Pamir cebindeki bıçağı çıkardı ve hemen yanında duran Yiğit ' in boynuna doladı .
Ben ve Zeynep aynı anda çığlık attığımızda " Alya gel yoksa bu piçlerden bir tanesine veda edersin. " dedi.
Boran bir adım öne atıldı ama Yiğit'in daha çok canı acımış olacak ki boğazından bir inilti çıktı.
Boran sinirden elini kıracakmış gibi sıkıyordu.
Hala Alaz 'ın arkasında duran ben öne doğru bir adım attım Boran "sakın" diye bağırsada onu umursamayıp bir adım daha attım .
" Yiğit ' i bırak seninle gelicem. " Pamir Yiğit ' in boynundaki elini gevşetti . Elini bana uzattığında o iğrenç elini asla tutmak istemedim .
Boran' ın gözleri eline kaydığında hızlıca elini tuttum ve ben elini tuttuğum an Yiğit'i Alaz'ın üzerine itikledi .
Yiğit derin nefesler alarak boğazını tutarken şimdi o bıçak benim boğazımdaydı.
Pamir temkinli adımlarla geri geri gidiyordu . " Eğer onu bırakmazsan. " Diye gürleyen Boran' ı durdurdum .
" Onunla gideceğim." dedim. O an durdu, Alaz öne doğru atıldı fakat bu sefer onu durduran kişi Boran dı .
" Bırak sevgilisi ile gitmek istiyorsa gitsin. " dedi .
İçimin neden bu kadar sızladıgını bilmesem de kalbime bir ok saplandı. Bu kararı ben vermiştim ama canım yanmıştı.
Kapıdan çıktığımızda boynumda olan bıçağı çekmedi beni bir arabaya bindirdi ve arabanın içinde olan Yılmaz Abi 'yi gördüm .
Beni Yılmaz Abi'nin yanına oturttu ve kendisi soför koltuğuna yerleşti .
" Nereye götürüyorsunuz beni? " diyebildim Yılmaz Abi bana baktı. "evine kızım " dedi .
" Orası benim evim falan değil." Diyebildim sadece ama faydasızdı .
Cevap bile vermeden yüzünü yola çevirdi.
Korkuyordum , dokuz yılımı orada geçirsem bile orayı asla bir ev olarak kabullenmedim .
Başımı cama çevirdim . Yaklaşık bir saat sonra geldik . Beni arabadan zorla indirdiklerinde burası eski hurda bir evden başka bir şey değildi .
İçeri girdiğimde beni bir sandalyeye oturttular ve elimi ve ayaklarımı bağladılar .
" Napacaksınız bana " hayır Alya şuan ağlamamalıydım , güçlü dur Alya sakın ağlama.
" Cem Abin seni kurtarana kadar misafirimsin sevgilim " bu iğrenç ses Pamir' e aitti .
" Pamir burası sende , bir şey olursa yapman gereken şeyi yap."
Korku bütün bedenimi kaplamıştı. Burada Pamir' le kalma düşüncesi bile beni ürkütüyordu .
Yıllarca beraber yaşadığım hatta yeri geldiğinde iyi biri olduğunu düşünmüştüm.Beraber katıldığımız görevlerde sırt sırta vermiştik.Yeri geldiğinde ona bir can borcum olduğu dahi olmuştu.
Yılmaz Abi kapıdan çıktı . " Beni neden buraya getirdiniz ? "
" Valla sevgilim fena mı oldu baş başa zaman geçireceğiz. "
" Bana bir daha sevgilim deme " diye bağırdığımda dudakları kıvrıldı .
Küçücük bir odada bir koltuk duvarlarda bir kaç tablo ve bir televizyon vardı . Ve burası ikimiz için çok fazla küçüktü.
" Tamam sen nasıl istersen patron " sesi o kadar iğrençtiki kusmamak için zor duruyordum . " Eğer Cem Abin istediğimiz bilgileri bize verirse seni ona vereceğiz. " dudakları mutsuzca kıvrıldı .
Cem Abi benim için neden böyle bir şey yapsın ki korkudan daha fazla dayanamayarak ağlamaya başladım .
Sessiz hıçkırıklarım odayı doldururken Pamir ise televizyonun sesini sonuna kadar vermiş izliyordu .
Duvardaki eski saate baktığımda saat gece yarısını geçmişti ve ben uyumamak için zor dayanıyordum Pamir çoktan uyumuştu .
Ama uyumamam gerekiyordu fakat malesef kendimi uykunun kollarına bıraktım .
Sabah uyandığımda etrafa baktım Pamir görünmüyordu .Bir süre bekledikten sonra kapıdaki kilit sesinden geldiğini anladım .
Elindeki birkaç poşetle gelmişti . Yüzündeki iğrenç gülümsemesini silmemişti .
Başka bir odaya girdiğinde yaklaşık yarım saat sonra geldi . Elindeki poğoça ve meyve suyunu yanımdaki sehpaya koydu . Elime uzandı ve elimi de çözdü.
Elime getirdiklerini tutuşturdu . " Ye , bence " tekrar mutfağa gittiğinde çok aç olduğum için hepsini yedim. Ellerimle ayağıma uzandığımda geldi ve sırıtarak tekrar ellerimi bağladı.
Fırsat bu fırsat Alya diyerek yüzüne tükürerek " şerefsiz" diye bağırdım .
Ki yüzüme sert bir şekilde tokat çarpması bir oldu .
Hafif sendelediğimde yakamdan tuttu . Ve gülümsedi yanağıma tekrar öpücük kondurdu .
O kadar miğdem bulandı ki kusacaktım ." Tuvalete gitmem lazım" dedim .
Söyletmeden ellerimi ve ayaklarımı çözdü. Beni tuvallete götürdü .
Geri döndüğümde tekrar ellerimi ve ayaklarımı bağladı yerine oturdu ve televizyon açtı .
Hareketsizlikten sırtım ve boynum çok acıyor . İpler bileklerimi kesiyordu .
Cem Abi beni asla kurtarmazdı . Neden kurtarsın ki
Boran ve diğerleri beni merak ettiler mi ?
Onlara ihanet mi etmiştim, hayır bir ihaneti daha kaldıramazdım .
Tekrar hava kararmaya başlarken Pamir içerden bir bardak içkisiyle geldi .
İçmeye başlayınca yenisini dolduruyor . Gittikçe sarhoş oluyordu .
Ben ise daha fazla korkuyordum . En sonunda yerinden kalktı . Tuvalete gitti ve tekrar geldiğinde uyudu .
Kapı sert bir şekilde çaldığında yavaş yavaş ayıldı ve sersemleyerek kapıyı açtı.
Evet bölüm nasıldı . Umarım beğenirsiniz. Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Kitabım malesef okunmuyor ama ben yazmaya ve hayallerimin pesinden gitmeye vazgeçmeyeceğim.
Sizce bir bölüm ne kadar uzun olmalı ?
|
0% |