İsimler.
Farkında olmadan ailemiz bizim için ne kadar da doğru isimleri seçiyordu. Belki de biz bu hayatı, bize verilen isimlerin anlamlarını yaşatırcasına yaşıyorduk. Sonbahar kızıydım ben; hafif esen rüzgârda ceketlerinize sarılmanıza sebep olan, o esinti sebebiyle üşüdüğünüzde hiçbir şey düşünmemenizi, yanaklarınızın kızarmasını sağlayan kişiydim. Hazan’dım! On yedi yıllık hayatımda her zaman soğuktum; kalbim buz tutmuş gibiydi, sevgi neydi, saygı nasıl bir şeydi hiçbir zaman için öğrenmemiştim. Benim için aile kavramı yoktu. Çocuğunuzu okula gönderdiğinizde herkesin parmakla gösterip dalga geçtiği, küçük gördüğü kişiydim. O zamanlar bir ailemin olmamasının küçük görülecek, dalga geçilecek ne gibi bir tarafı vardı; anlamıyordum. Kendi kabuğuma çekilmem, kendim gibi birinin olabileceğine inanmayışım; bu yüzdendi. Fakat o gün o soğuk kış gününde gördüğüm bir çift mavi gözün hayatımı değiştireceğini; kendi geçmişimden kaçarken, başkasının geleceğine dahil olacağımı bilemezdim. Bildiğim tek şey ise bu değişimden kesinlikle şikayetçi değildim. |
Bunları da beğenebilirsiniz
|
0% |