~⁹~

Ensar Abi önemli bir göreve gidecekmiş .gitmeden önce annemgilden helallik almak için bize gelmişti .tabi gideceğini anneme demedi ,üzülür diye .babama söylerken duydum ben de . Bunu derken sesi biraz durgundu .belki de babama derken çekinmişti. İçimde oluşan garip duyguyla sağ salim gidip gelmeleri için dua ettim .o geldiğinde selam verip kendi odama çekilmiştim. Ne kadar canım içeriye gidip gözlerimi bile kırpmadan onları dinlemek istese bile olmuyordu işte .Ensar abiye hayranlığım hem asker olduğu için hem de yakında eniştem olacağını hissettiğim içindi .bizim Rümeysa biraz daha beklerse aşk illetinden yataklara düşecek .ee ben de bir kardeş olarak ona bir iyilik yaptım .şöyle düşündüm ki bu kız kaç zamandır görmüyor bu adamı .Hani dedim şu an bizim evde ,Rümeysa da bilmeden bize gelse ve sevdiğini görse fena mı olur.

Bize gel de biraz oturalım konuşalım dedim ama az kalsın planım suya düşüyordu .Rüm'ün çok sevgili anneciği 'bize gelmez oldun, küsüyorum vallahi ' diyince ne yapacağımı şaşırdım tabi .sonra da gelecek haftaki iznimde onlarda olacağımın sözünü verip kapattım telefonu.

Çok geçmeden kapı çaldı ,evlerimiz birbirine yakın .koştur koştur gittim kapıyı açtım .son zamanlardaki hâl üzerindeydi rüm .hâlâ Ensar abiye olan o masum sevgisini kabullenmiyordu. Üzgün ve biraz da durgun duruyordu .buna rağmen beni kırmayıp geldiği için ona minnet duydum .canım benim .

Sıkıca sarılıp içeriye aldım. Evde sadece bizim ev halkı var sanıyordu .Ensar abinin ayakkabısını ayakkabılığın kapalı kısmına koymuştum, bundan sebep .

-Ahmet amca evde mi?

Diye sordu .onlar da kaç zamandır birbirini görmüyordu .Babam Rümeysayı da kızı gibi görürdü .ve rüm de ikinci baba olarak .

-Evde Evde .selam ver öyle geçelim istersen?

-ne o ? Hani kıskanıyordun

Bir anda panikledim ama hemen toparlandım

-görmüyorsun ya kaç zamandır. Ondan yoksa hâlâ kıskanıyorum

inanmayan gözlerle baktı. İçeride Ensar abiyi de görünce bana ne yapacağını zihnimde tahayyül ettim de bence vazgeçmek için henüz geç değil .anında benim odaya atabilirim .

İşin işten geçtiğini Rümeysanın beni beklemeden içeriye dalmasıyla anladım ..

-selamünaleyküm...

Bu dyraklamanın ne anlama geldiğini biliyordum .o yüzden hızla ardından ilerledim .
Annem yerinden güler yüzle kalkarken Rümeysa donmuş bir şekilde Ensar abiye bakıyordu .koluna dokunup kendine gelmesini sağladım .normal davranmaya çalışarak anneme sarıldı.

Babam ve Ensar Abi de ayağa kalkarken Rümeysa başını yere eğmişti

- Aleykümselam .hoş geldin Rümeysa kızım

-hoş buldum Ahmet amca

Başını Ensar Abiye çevirip kısa bir baş selamı verdi .o da tebessümle aynı şekilde aldı selamı .babamgil odadan çıktı .ben arkalarından bakakaldım .
-Akşama bizde Ensar oğlum .babanla dükkana gidiyorlar kızım

Anladığımı belirten bir ses çıkartıp Rümeysaya baktım .Ona bakmamla kolumdan tutup odama kadar sürükledi .Her şeyi yapmasını beklerdim ama bana sarılmasını beklemezdim .Hem de sıkı bir şekilde

- Rüm

- Bir şey söyleme

İstediği gibi yapıp bir şey demedim .Benden ayrıldı ve mutlu gözüküyordu. Onun mutluluğu ile mutlu oldum . Rümeysa artık emin olmuş olmalı ki bana bir şey demedi . Sersesi aşıklar gibi dolaştı bir süre. Annem mutfakta iş yaptırırken bile tebessüm ediyordu. En son annem şüphelenip bir şeyler diyecek oldu .Onu kurtarıp hemen odaya attım .Ensar abi'yi gördüğü için sevindiğini söyledi ,inanmadım tabi .atında başka bir şey vardı ama bir şey demedim ...

....


Yemeklerimizi yemiş öyle oturuyorduk .evet ,ilk gün utançtan kapıyı açamayan ben bu gün ailenin tüm fertleri yanımızda olduğu için rahatça oturuyordum. Akın ,büyük bir merakla Ensar abiye bir şeyler sorarken ben de pür dikkat onları dinliyordum .en sevdiğim şeylerden birisi de askerlerin askerlik anılarını dinlemek sanırım . Evde samimi bir ortam oluşmuştu .biz bir yandan bunları konuşurken Annem ve babam da bazen konuşmaya dahil oluyordu ,genel olarak da kendi aralarında sohbet ediyorlardı . Ensar Abi birden bir heyecanla ve yüzündeki sahici gülüşle

-Asım Enes ..

Dedi .o an evdeki her zerre durdu ve onu dinlemeye koyulduk .En çok da annem ..

-Anlat oğlum

Ensar Abi ,abimle sırt sırta savaşmış bir insan .abim asker olduktan sonra bizden çok timindeki arkadaşlarıyla ,kardeşleriyle vakit geçirdi ... Her abimi andığımızda dolan gözlerimden nefret ediyorum .neden hep ağlamak geliyor içimden ki ? Ben onu ağlamadan anmak istiyorum .gözlerime yaş dolmadan. Abim böyle olmasını isterdi..

...

Ensar Abi giderken onu Allaha emanet ettim .hayatıma bir sürü abi girdi .Ama en yakın olduğumuz Ensar Abi oldu .sağ salim gelmesi için dualar ettim .güzel sözler söyleyerek ayrıldı evimizden .nasıl oluyorda böyle oluyorlar bilmiyorum .belki de hiç bilemem. Onların bu teslimiyeti ,bu adanmışlığı, bu göz kırpmadan vatan için can defa edecek oluşları .. hayranlık uyandırıcı .

Ev halkıyla kaldığımız vakit dağılmadık.saat geç olmasına rağmen baş başa da konuştuk ,güldük, eğlendik .annem, Gökalp abimi dışlıyormuşuz gibi hissettiği için onu da görüntülü bir şekilde arattı .bu haline güldüm sadece .ama ben olmasam da böyle yapar mıydı diye düşünmedim değil hani ..

.....
Aradan aylar geçti .Akın milli savunma üniversitesi öğrencisi oldu .bu çok kolay olmadı, sınavı geçince tüm engeller kalkmamıştı önünden .mülakat falan derken zorlu süreçlerden geçti kardeşim .Ayaz da ikizi Akın gibi istediğine ulaştı .Bilgisayar mühendisliği bölümünü İstanbulda iyi bir üniversitede kazandı. Ailemiz bir anda üç kişi kaldı .biz sadece Akın gidecek diye düşünüp onun için hüzünlenirken Ayaz ondan önce yuvadan uçtu .ben kendi isteğimle ailemin olduğu şehirde okudum üniversiteyi ve bundan pişman değilim .ama Ayazın gitmesini de yine ben istedim .iyi bir üniversitede okuyup kendini geliştirsin istedim . Ne kadar başarılı bilmiyorum ama onlara yol gösteren bir abla olmak niyetim .güzel yerlere gelsinler istiyorum

Hayat ,hep kolay olmayacaktı onlar için .aileden uzaklaşmak bu hayatın zorlukları içinde en kolayıydı. Varsın biraz üzülelim .

Ama benim hüznüm küçük çaplı olmadı. Annemgilinki de .üç yetim olarak kaldık bu ellerde . Yine işime devam ediyorum ,hatta fazladan nöbetlere kalıyorum. Çocuklar olmadan evde olmak bana çok zor geliyor .kendi odama uğramadan uğradığım oda artık boş .bakınca bi anı canlanıyor gözümde .bu yaşadıklarım bana sanki çok da yabancı değil .abim düşüyor hemen zihnime ...abim gittiği zaman da böyle olmuştu. Kıyaslanamaz belki ama arkada kalan yine ben oldum .

Anneme bakıyorum hep bir köşede ağlıyor .Babam, dışa bir şey yansıtmasa da üzgün biliyorum. Gökalp abim daha çok uğrar oldu bize .annemgil sadece torunları gelince mutlu oluyor çünkü.

Abim bir köşeye çekip sarılıyor bana .hiç tereddüt etmeden ağlıyorum. Bu günlerde hiç iyi değilim .Asım abim geliyor aklıma, bana verdiği vazife geliyor ,Akın gitti ,Ayaz gitti .yeniden can bulduğum kardeşlerim gitti . Ev'de Asım abimin yokluğuna alışamadık, onun üstüne iki canımız daha gidince soğuk vurmuş ağaç gibi olduk biz .

Ben atama işini şu anlık erteledim. Annemgili bırakmak istemiyorum .Bir süre daha bu şekilde devam edeceğim .onları üzmek istemiyorum ama çok üzülüyoruz ..

Kardeşlerimi çok özledim ..

...

Bu günlerde biraz durgunum .hayatta olduğumu gösteren şeyler yapıyorum ama hayatta değilim gibi .benimle birlikte herkes bunun farkında .yüzüm gülmez oldu .elimden gelse hastaneye bile gitmem. İzin almayı düşündüm ama iki haftadır böyle olmama rağmen almadım. Şimdi ise iznini almış eve giden bir Hafsayım. Bir otobüs macerası yaşamadım .yürüyerek gitmek istiyorum .belki çok uzun sürecek ama olsun .yürümek iyi gelir diye düşünüyorum .minik minik adımlarla yürümeye başladım.Hava soğuk olmasa bile neden bilmem kalın bir kapşonlu çeket giymişim .annem neden uyarmamış beni .bunlara rağmen yola devam ettim .o uzun sürede neler düşünmedim ki ..

Sonunda eve ulaşmışım .yeni farkediyorum. Kapı zilini çalıp açılmasını bekledim .açılmadı yine .tam kapının önüne oturacağım sıra kapı açıldı. Elinde tabakla annem .yüzünde bir gülüş oluştu

-hoş geldin kızım ,geç içeri hadi

-hoş buldum

Diyerek cevap verip girdim içeriye .tabi o durgun halimle merdivenlere düzgün bir şekilde konulmuş olan yabancı ayakkabıları da görmemişim .o yüzden annem elindekini bir kenara koyup kulağıma yaklaştı

- misafirler var ,senin geldiğini söylemem .odana geç kızım

-ayıp olur şimdi anne

-iyi değilsin zaten ,hem tanımazsın sen onları .ben bile yeni tanıştım

Annemin gözüne nasıl Mahsun baktım bilmiyorum, hüzünlü bir hal aldı yüzü. Bir an ağlayasım geldi ama tuttum kendimi .daha yeni iyi olmuşken onu üzmek istemiyorum ..

-kimmiş gelenler ?

-yasemin teyzenin yakınları

-anladım anne

-Hafsa

-Bi selam vereyim. Kaç zaman oldu görmedim kadını

Sen bilirsin der gibi başını salladı .elbisenin üzerine giydiğim ceketi çıkartıp annemi yormadan elimi yıkadım .o çoktan geçmişti içeriye .

Önce kapıyı tıklattım ,sonra başımı çıkarttım onlara doğru .beni görünce yüzlerinde bir gülüş oluştu .ben de gülmüş gibi yaptım .yasemin teyze ve yanında yabancı olarak benim yaşlarımda bir kız ve bi teyze vardı .teyzeye hoş geldiniz diyip onun kalkmasına müsade etmeden elini öptüm .kız çoktan ayağa kalkmış beni bekliyordu .Ona da sarılıp annemin yamacına oturdum .yasemin teyzeye ilk başta sarılmıştım.

-Hafsasın sen ,değil mi kızım?

İsmimi nerden biliyor diye düşünmedim. İlla ki lafım geçmiştir

-evet hanım teyze ,Hafsayım ben .siz değerli hanım kimdi ?

Teyzenin yüzünde bir gülüş oluştu .Tatlı bir şeye benziyor

-Ben de Yaseminin eltisi oluyorum. Fatma adım

-Ben yasemin teyzenin rakibi yok sanıyordum ama

-Allah iyiliğini versin kızım .biz daha çok kardeş gibi olduk eltimle

Anneme bakıp onun anlayacağı şekilde hiç inanmadığımı belli ettim .elti ve kardeş gibilik ,hiç inandırıcı gelmiyor şahsen .annem de Kaş göz yapıp yüzümün açık kalan klavyesini kapattırdı

-iyi bari hanım teyze, sevindim bak .zor bu devirde iyi elti .Sen yine nasiplisin .yasemin teyzem diye demiyorum iyi kadın

-öyledir öyle

Bunu diyip zaten yanında olan yasemin teyzeye güzelce gülümsedi. Sanırım bunlar gerçekten iyi anlaşıyor .Her neyse. Onlar kendi aralarında sohbete dalmışken gözlerim o kıza gitti .uzun saçlarını salık bırakmış Nazik bir şekilde oturuyor .yüzünde de tatlı bir gülüş var .gözleri izlendiğini anlamış gibi bana dönünce mecburiyetten kaynaklı nasılsınız diyorum. Bakarken yakalandık o kadar. Teşekkür edip beni soruyor ,yalan söyleyip iyiyim diyorum. Sonra tam kalkacağım kız namaz kılmak için müsait bir oda var mı diye soruyor. Annem beni görevlendirip misafir odasına götürmemi söylüyor.

Seccadeyi serdikten sonra o namaza başladı. Ben bir köşeye oturup istemsiz namaz kılmasını izledim. O bitirdi ,yanıma oturdu .nasıl başladı bilmem ama bir sohbete başladık .gelen teyzenin geliniymiş .iki hafta kadar buraya gelmişler.
Aslında doktormuş kendisi ama kadrolu olarak görev yapmıyormuş .gönüllü olarak bir kuruluşta çalışıyormuş.
Şu an iyi bir hal üzerinde olmadığım için çok sormadım neymiş ne değilmiş. Numaramı isteyince verdim .sonra da gittiler zaten .

Annem ,yemek yaparken gittim yanına yardımcı oldum .beraber iyi bir ikili olmaya başladık biz. Babam geldi ,onu kapıda karşıladım .yemeğimizi yedik .beraber dışarı çıkmayı teklif edince kabul ettiler .annem hiç itiraz etmedi. Zaten o kabul etmese biz de çıkmazdık. İkisinin koluna girdim ve yürümeye başladık. Onlar gülsün diye hiç havamda olmasam bile komiklikler yaptım ,güldüm, güldürdüm .


....

Annemle babam uyuduğunda sessiz adımlarla çocukların odasına gittim ..Akın beni ne kadar gıcık etse bile çok özledim .Ayaz ..ne diyeceğimi bile bilmiyorum .

Akınla' konuşurken sen erkek gibi kızsın bir de ağlıyor musun ' dedi bana .erkek gibi olmak ağlamaya engel mi ?