~¹³~

Alpkaya ailesi misafirlerini tüm hazırlıklarını yapmış bir şekilde bekliyordu. Hafsa ,kendinden beklenmeyecek bir performans göstermiş ve annesinden aferin almıştı .ondan mütevellit izin kapmış ve babasıyla beraber oturuyordu .

Gelecek kişiler belki çok değildi ama kıymetlilerdi. Onları en güzel şekilde ağırlamak istiyorlardı.

-Baba ,kızma ama ben o adamdan korkuyorum ya

Ahmet bey kızının dediği şeyle güldü ve zaten hemen yanında olan kızının saçlarını okşadı .muzip bir sesle devam etti

-Korkma yavrum ,ben seni korurum ondan .

Osman beyin uzaktan bakınca korkunç görünen bir görüntüsü vardı .Hafsa da ne kadar büyük bir kız olsa da korkuyordu işte.

Hafsa babasının alaycı sesine karşılık verdi tabi .

-o adamın gazabı çok kötü be baba ..

Ahmet bey onun lafı karşısında başını sağa sola sallayıp elindeki kitabı okumaya devam etmişti. Hafsa da telefonda birkaç hasta dosyasına bakınıyordu. Ne kadar izin almış olsa da takip etmesi gereken hastalar vardı .Aslında kendini iyi hissediyordu birkaç gündür .çocukların gidişine hâlâ üzülse bile iyileştiğini düşünüyordu . Birkaç Hastanın raporlarını kontrol ettikten sonra zilin çalmasıyla oturduğu yerden zıpladı. Gelmişti gelecek olan...

İkisi bir ayaklanıp oturma odasının kapısından onlara seslenen Nida hanımı takip edip peşine düştü .giriş kapısına geldiklerinde Ahmet bey öne geçip son kez hanımlara baktı ve kapıyı yüzündeki gülümsemeyle açtı .
Sonrası bol sevinçli karşılama olmuştu..

Hafsa gelen kadın ve yanındaki kızı selamladı ama Osman beye selam vermek için büyük çaba harcadı .annesinin dürtmesiyle birlikte sesinin titrememesini umarak selam verdi. Neyse ki adam onunla her zamanki gibi uğraşmadı..

...

-Şimdi sen Doktor musun abla

-eveet, doktorum

-Ay çok havalı

-doktorum demek havalı ama doktor olmak değil

- Ay abla bir şey olmaz

-tabi tabi

Yanında oturan kıza gülerek başını salladı. İçinden de inşallah heveslenip doktor olmaz diye dua ediyordu . Küçük kızı hayal aleminde bırakıp Yan yana oturmuş fısır fısır bir şeyler konuşan hanımlara yaklaştı .hanımlar öyle dalmıştı ki konuşmaya onun dinlediğini bile anlamamışlardı

-bilemedim ki Nehir hanım

-bence sen bir sor .o karar versin.

Hafsa sessiz dinleyici olmayı sevmemiş olsagerek ki lafın ne olduğunu anlamadan konuşmaya başladı. Aynı onlar gibi sessizce konuşuyordu

-bence de o karar versin ama o kim ?

Hanımlar aniden gelen sesle irkildi .Nida hanım , suç üstü yakalanmış gibi kendini toparladı. Sonrasında kaşları anında çatıldı.kendince suçunu kapatıyordu

-Hafsa! Ayıp ama kızım

Hafsa suçun yine kendisine nasıl geldiğini anlamadı .bunun şaşkınlığını yaşıyordu .pes dercesine baktı annesine o sırada babası seslenince kalp çarpıntısı başlamıştı çoktan . Nida hanım kızının üstelemeyip gittiği için sevinirken Hafsa ben bunu unutmam anne Diyerek gidiyordu.zaten çok uzaklaklarında olmayan beylerin yanına ulaşınca uslu ,sakin kız moduna girdi hemen .

-Buyur baba

Babasının geç otur kızım demesiyle iki beyin gözleri üzerinde olarak bir köşeye geçti. Osman beyin birkaç sorusuna cevap verdikten sonra derin bir nefes alıp soluklandı.

-Baban bir şeylerden bahsetti Hafsa .ben de düşündüm ki sadece asker abilerini görmek olmasın bu iş .güzel bir ayarlama yapalım ve onlar için şenlik havasında bir şey olsun .Sen de bize yardımcı olursan çok seviniriz kızım .

-Ay çok güzel olur komutanım ben de çok sevinirim yardımcı olursam

Hafsa ,çoktan Neler yapacağını düşünmeye başlamıştı ondan mütevellit ona soru yönelten adamları duymadı bile .

....

-şimdi çocuklar önce bi sessiz olun .çok konuşmak istiyorsanız başka zaman arayın öyle konuşun

-Abla ,başka zaman zor ayarlarız. Çıksana sen aradan .özledim ikizimi

Tıpkı eski günlerdeki gibi masaya oturmuş kafamı yorarak çocuklar için neler yapacağımı düşünüyordum. Yardım almak için de ikizleri aramıştım .bu gün uzun zamandır ilk defa Akın ve Ayaz aynı anda fırsat bulmuş ve beraber konuşuyorduk. Tabiki onların odasındayım .onlarla onların odasında konuşmazsam büyü bozulacakmış gibi hissediyorum. Ben Ayaz'a ait olan masa da yine ona ait olan deftere bir şeyler yazarken onlar Bır Bır konuşuyordu. Susun dediğim zaman da şaşırılmayacağı üzere Akın bana ' çık git lan buradan ' demişti...

Birden atarlı prenses moduna girmiş ses tonumu ayarlayamadan konuşmaya başlamıştım

-Ne diyorsun lan sen ,ayağımın altına alırım seni ..
Desem yalan olur .diyemedim çünkü Orada canı sıkılır ,üzülür de kimseye anlatamaz.biliyorum kardeşimi ya .şimdi uzakta diye küçük bir söz bile üzer onu ...
Abla olmak zor zanaat efendim .Bir de benim gibi abla olmak

-Akın ,biliyor musun benim bir defterim var.senin bana yaptığın şeyleri yazıyorum .yazıyorum ki gelince bunların hıncını senden seve seve çıkarayım

-benim burada elim armut toplamıyor biliyorsun değil mi abla

-senin aslerliğin beni kesmez oğlum

Yerimden kalkıp bir hınçla Akın'ın yatağına gidip tabiri caiz ise atladım. Hiç hoşlanmadığı şekilde yorganı ,yastığı dağıttım .oh olsun

-Akın ,uğraşma ablamla !

-Sen dua et ikizim uğraşma dedi

-Sen dua et okuldasın .yoksa burada olsan nasıl yöntemler uyguladığımı biliyorsun

-Hafsaaa

-estağfurullah tövbe bismillah

Annemin üzerindeki gecelikle onu uykusundan uyandırdığımı anlamıştım .Bir anda odaya girince korkmuştum yahu .sandım ki uyandırdım diye kızacak ama onun kızdığı şey bu değildi tabii.telefonu elimden alıp çok değerli yavrularıyla konuşmaya başladı .uzun bir süre konuştu.Akın kapatması gerektiğini söylemese daha da kapatmazdı. Ben de Akın'ın dağıttığım yatağında uzanmış yorgun gözlerimle konuşmanın bitmesini bekliyordum .galiba bu günkü uyku yerim belli oldu çünkü hiç kaşkacak halim kalmadı..

Annem telefonu yatağın yanındaki komodine koyup yanıma oturdu .dikkatli bir şekilde onu izlemeye koyuldum .durgun gözüküyordu ve bunu gayet açık belli ediyordu .derin bir nefes alıp elleriyle oynadı .bir şey demek istiyor da diyemiyor gibiydi .baş örtüsünü düzeltti düzgün olduğu halde .

-Hafsa

Annemi ilk defa böyle görüyorum. Benimle konuşmaktan çekinir gibi bir hali var .oysa hiç adeti değil bu .istediğini istediği anda der ,bilirsiniz .bu hali beni yatakta doğrulur pozisyona getirmeye zorladı .gözlerimin içine bakıp Ellerimi tuttu .

Bu kadın hiç iyi değil

-hiç sevdiğin ,gönlüne hoş gelen ,ne bileyim işte tam benlik dediğin birisi oldu mu kızım

Bir anda pat diye bunları dedi .Bana ,bana inanamıyorum

-Annee

-doğruyu söyle bana ,ben de ona göre haraket edeyim tamam mı? Bu zamana kadar hep geldin 'anne şuna aşık oldumm' dedin ben de şaka yaptığını bilerek inanmadım tabii .ama şimdi gerçekleri söyle kızım .

Bende ciddi hale geldim .Onu ciddiyetle dinledim .hiç gevezeliğe vurmadım çünkü ciddi bir mesele .neden böyle konuşuyor anlamıyorum.

-neden soruyorsun bunları ?

Ellerimizde olan gözleri ,gözlerime geri döndü. Gözleri dolmuştu .hatta bir yaş düşürdü . Düşen yaşı silmek için yeltendim ama o sildi .

-söyle sen Hafsa

Ona gerçekleri söyledim .24 yıllık, hatta yakında 25 olacak, ömrümde ciddi olarak kimseyi gönlüme almadım .bazı hoşlantılar oldu tabi ama onlar da çok ehemmiyetli şeyler değildi. Buna hiç vakit ayırmadım doğrusu .hep bi erkek çocuk olma peşindeydim. Birisini seversem de bu özelliğimi kaybedecek olmam beni hep korkuttu .şu an da düşünmüyorum gerçi çünkü buna hazır değilim ben .birini sevince yaşayacağım o kalp ağrılarına hazır değilim .Ne bileyim ciddi düşünürsem ve evlilik yoluna girersem o yaşanacak olan şeylere hazır değilim .

-olmadı anne

Hafiften tebessüm etti ama bu hani olur ya hüzün arasında oluşan bir tebessümdü. Bir şey demeden kalkacaktı ki kolunu tuttum .o kadar konuştuktan sonra nereye gidiyordu ki

-Babanla mı konuşmam gerek ilk başta bilemedim Hafsa .Ne yapayım ki ?

-Hangi konuda Anne

- Hâlâ anlamamış olman beni şaşırtıyor.
Keşke aklın başka şeylere de çalışıyor olsa