17. Bölüm ✨️

"Ayy Merhabaaa "

Büyük bir enerji ile içeriye giren kişi sanki uzun zamandır beni bekliyormuş gibi gelip sarıldı . Kollarını belime dolayıp yerimizde sallandırmaya başladı. Tamam, o kadar kasıntı bir insan değilim. Siz de biliyorsunuz ama sadece bir kere görmüş olduğum birisine de böylesi sıcaklık besleyemezdim. Şu anki çekingen,yabancı halim de sebep oluyordu buna . Ama ismini bilmediğim, bana sarılan sadece asker olduğunu bildiğim kız ayrılıp kollarımı tuttu bu defa da . Yüzünde kocaman bir gülüşle konuşmaya başladı :

"Seni yeniden gördüğüm için çook mutluyum. İyi ki geldin Hafsaa "

Ne diyeceğimi bilemeyerek teşekkür ettim ama biraz utandım sanırım. Beni bir görüşte böylesi sevecek olan başka birisi değil miydi ? Yani bir erkek mesela ?

" daha kendini tanıtmadan yapıştın kıza Zehra !"

Diğer askere döndü . Benim de bakışlarım ona dönünce yerin dibine giresim geldi . Bu benim rezil olduğum Asena değil miydi....

Adının Zehra olduğunu öğrendiğim asker bu defa daha çok sahiplenerek koluma girdi. Nispet yapar gibi gözlerini kıstı .

"Sonunda senin asık suratından kurtulup kendime tatlı ,güleç bir arkadaş bulduğum için kıskanma Asena !"

Benim bu hikayedeki konumum neydi tam olarak ?

Asena , her zaman olan bir durummuş gibi göz devirip üzeririndeki bleyzır ceketin düğmesini ilikleyip annemin elini öptü. Bu davranışı annemin çok hoşuna gitmişti . Yüzündeki gülüşten belliydi . Hal hatır sorma kısmından sonra Fatma abla siz bize bi kahve yapın hadi diyerek mutfağa gönderdi. Kızlar bu eve hakim olacaklar ki hiç yadırgamadan birbirleriyle atışarak mutfağa geçtiler . Ben de onları takip ettim dolayısıyla.

Mutfakta da yabancılık çekmeyerek cezveyi ve kahveyi yerlerinden alıp Yapmaya başladı Zehra. kahve kutusunu burnuna doğru tutup derince kokladı . Vücudunun her kısmı kokudan nasibini almıştı

" Osman komutanım bu kahveyi nereden alıyor acaba . O kadar iyi oluyor ki ,değil mi Asena ?"

Asena ,belini tezgaha yaslayıp cevapladı onu .

" Alacağın cevaptan korkmuyorsan sor ,ne dersin?

Korkmuş gibi başını sağa sola salladı . Ben şaşkın gözlerle onlara bakınca Asena hafif tebessüm edip aklımdaki soruyu giderdi

" Osman komutanımın evi , hep gidip geldiğimiz bir yerdir. İş dışında iyi bir adam kendisi "

İş dışında kısmını bastırması güldürdü beni . İkisi arasında büyük bir fark vardı .Kahveyi ocağa koyan Zehra ,hızla bana döndü

" bazen burada toplantı-"

"Öhöö öhö "

Boğazına bir şey kaçmış gibi öksürmeye başlayan Asena'nın öksürüklerinin sahte olduğunu pek tabii anlamıştım .

"Noldu Asena, tükürük mü kaçtı ?"

"Kapat şu çeneni artık . "

Dedi Zehraya karşı

Elimi havaya kaldırdım . Gayet masum şekilde

"Asla bazenleri burada Toplantı yaptığınızı anlamadım . Sakin olun ,lütfen. "

Olduğu yerde zıplatmayı başlayan Zehraya bakarken aklımdan geçen şey ilk defa benim gibi deli dolu bir arkadaşım olacağıydı...

"Ayyy çok zekisinn . Doktor kız tabi . Leb demeden leblebiyi anlıyor . Seninle çok iyi anlaşacağız Hafsaa. "

" ben de öyle düşünüyorum ."

Asena haklıydı . Kendilerinin dışında kimseyle bilgilerini paylaşmak istemiyordu . Anlıyordum onu ama ben ha burada toplantı yaptıklarını bilmişim ha bilmemişim. Pek bi farkı yok . Ama diğer türlü tedbir alması gerekiyor tabii . Herkes benim gibi değil . Düşman nerede bilemeyiz .

" ev bulabildin mi Hafsa ?"

Asena'nın dediği şey ile Zehra'nın hazırlamış olduğu kahvelere bakmayı bırakıp ona döndüm . Yine aklıma düşmüştü artık burada kalacağım..

" yakınlarda yokmuş . Babam zorluk çekerim diye uzak olsun istemiyor . Yani şu an bulmuş değiliz ."

Kafana takma der gibi elini salladı.

" kafana takma . Burada doktor ,öğretmen ayırt etmeden herkese yardımcı oluyoruz . Evelallah seni yalnız koyacak değiliz . Hem biliyorum ki baban ne yapar eder ev bulur senin için ."

Dediği şeyler içimi biraz olsun rahatlatmıştı. Biliyordum burada yalnız olmadığımı ve bu büyük bir teselliydi.

" bak , biz evli değiliz diye Asena ile beni aynı eve koydurdu Osman komutan . Ama ben gökhan ile evlenince ne yapacağız ya uff . "

"Gökhan?"

Derin derin uzaklara bakıp iç çekti

" platonik aşkım oluyor da ...o da asker ."

"Aaa asker ishak abinin yakın arkadaşı olan gökhan mı ?"

Dedim bir heyecanla . Bahsetmişti ishak abi

"Ayy tam olarak o ...."

Bu da aşık olmuş...

Hem de Rümeysa gibi askere ...

"Kızlaaar, kahve nerede kaldı "

Fatma ablanın çağırması ile zaten Asena tarafından kesilecek olan konuşmamız kesilmiş oldu . Zehra kahveleri alıp gidince Asena ile yalnız kalmamak için hemen arkasından gittim .

Asena , 4 yıldır askerlik yapıyormuş . İlk görev yeri burası olmasa bile kaç yıldır buradaymış. Hatta Abimi tanıyormuş. Abimin törenine dahi gelmiş... geldikleri gün beni "bizim doktor işte" diye benimsemeleri de bu yüzdenmiş.

Biraz sert görünen birisi olsa da içinde çok iyi bir insan gibi . Sert görüntüsü de Askerliğinden dolayı diye düşünüyorum . Ama tam bir Türk kadını gibi duruyor . Onu kamuflaj içinde de görmüş olmam bunu tastikliyor

Zehra , henüz yeni sayılır Askerlikte . Yaşı Asena'ya göre bana daha yakın . İlk görev yeri burasıymış ama iki yıldır burada . Kişiliği çok ters bir meslek seçtiğini gösteriyor. Cıvıl cıvıl neşeli bir kız ve onu elinde silah ile hayal edemiyorum . Sanki karşısına böcek çıksa onu bile öldüremeyecek bir hasasiyette gibi . Ama en nihayetinde o da bir Türk :)

Onları tanımış olmam, buraya gelir gelmez kimsesiz olmamam beni mutlu ediyor . Alışma süreci olacak yine ama en azından tanıdığım birileri var....

Acaba çalışma ortamım nasıl olacak...

" Hafsa , benimle gel kızım ."

Annemin seslenmesi ile daldığım yerden irkildim. Bu gün hayli dalgındım. Anneme itaat edip yanıma ne zaman geldiğini bilmediğim Günçiçek'in saçını karıştırıp kalktım yerimden .

" biraz yoruldum da kızım . Ayaklarımı uzatayım ."

Dedi durgun bir sesle koltuğa uzanırken . İlgili bir şekilde yanına gidip eşarbının üstünden başını okşadım .

"Emin misin , hatun . Bir şey canını mı sıktı?"

" Hafsa , gel geri gidelim ."

"Neden, ne oldu ?"

" Bu lojmanları doktorlar da kullanıyormuş . "

Yerinden doğrulup beni de yanına oturttu . Gözleri de diyeceği şeylerden çekiniyor gibi ellerindeydi .

"Eee ,çiçeğim . "

Elimi elinin içine katıp konuşmaya başladı

" ee'si işte evin lojmanda olursa hep asker göreceksin. Ya birisine gönlün kayarsa ? Ben biliyorum seni birisi bir güzel baksa aklın uçar . Asker karısı olmak zor . Her evden çıkışında bu gün sağ gelecek mi diye düşünürsün....Bir gün çıkar geri gelemez... onlar da benim evladım ama evladımı ateşe atamam. "

Böyle bir konuşma beklemediğim için ağzım açık kaldı . Ne diyeceğimi bilemedim ama bu kadar derin düşünmesi şaşırtıcıydı . Ben ,evet askerleri çok seviyordum . Bunu gizlemiyorum ama hiç evlilik düşünmedim ki . Benimki sadece genç kız olarak bitmez tükenmez bir hayranlık... kardeşimden videolarını isteyecek kadar psikopat olabilirim ,tamam ama hiç öyle düşünmedim. Düşünsem bile şaka mahiyetinde . Hem düşünsem ne olacak ki ?

Bu konuşma sadece eşeğin aklına karpuz kabuğu sokmak oluyordu...

" beni iki dakika içinde evlendirdin ,kocamı da şehit ettin maşallah kız. "

"Ben ciddiyim Hafsa , Benim yüreğim senin o acıyı yaşamana katlanamaz ..." kendi kendine bir şeyler diyip başını sağa sola salladı " yok yok illa başka yerden ev bulmak gerek . Ben Ahmet bey ile konuşayım bir . Odadan çık hadi . Özel konuşacağım kocamla ."

Bir şey dememe müsade etmeden kovaladı odadan . Yüzüme kapanan kapıya boş boş baktım.

"Aman özel konuş kocanla !"

Annem ,korkuyordu . Akın'a bir şey olacak diye de korkuyordu . Şimdi de bu deli kızının bir şey yapacağından korkuyordu. Abim asker olmak istediğinde de korkmuş ,izin vermemişti...Onu anlayamazdım. Ben sadece benim gibi abisini kaybeden birisini anlardım ,hatta onun bile tam olarsk ne hissettiğini bilemezdim . Ama annemi hiç anlayamam ...şehit olan onun canı , oğlu...

Derin nefes alıp bıraktım ve kalbimde oluşan sızıyı dindirmeye çalıştım . Neyse ki ikizler yanımdaydı . Neyse ki bu günkü kalp ağrımda yanımda olacaklardı ve bilmeden beni iyileştireceklerdi.

Hafsa ,kendine gel kızım .

Sen artık devletin himayesinde bir doktorsun.

Sen artık doktor Hafsa Alpkaya'sın

Şu an kendimi üzmemeliyim.

" neden kapıya yavru bir minik kediye bakar gibi dolu gözlerle bakıyorsun Hafsaa. "

zehra yanıma gelip üzgün gözlerle bana baktı . elini yanağıma koyup göz yaşı siliyor gibi yanağımı okşadı .

" Annenden ayrılacağın için mi üzülüyorsun ?"

sorduğu soruya cevap vermemi beklemeden yeniden konuşmaya başladı .

" anlıyorum seni . ilk geldiğimde annemgil benimleydi . onlar giderken her gün kavga ettiğim kız kardeşimi bile bırakmak istememiştim . ama bir vakitten sonra kendin olmak için ayrılman gerekiyor . hem şöyle düşün : evlilik nedeniyle ayrılmıyorsun onlardan . kafan estiğinde yanında bir yük , yanı koca , olmadan gider gelirsin ."

üzgün bir şekilde başlayan konuşmasını kahkaha ile bitirdi . son dediği gerçekten de haklıydı . en azından şu anlık evli değilim . zehra, gerçekten garip ama çok iyi bir kızdı . düşmana korku ,dosta güven ...düşmana korku verdiği konusunda pek emin değilim :)

.......

hanımlarla koyu bir sohbet eşliğinde otururken aşağıdan gürültülü sesler gelmeye başladı . hayırdır inşallah diyerek balkona çıkan fatma hocayı takip ettik hepimiz . bakan herkes yüzünde bir tebessümle geri çekilirken daha da meraklandım . hani birisine bir şey oluyorsa çekilin ben doktorum diyip büyük kalabalığı geçecektim ama öyle bir durum yoktu . benim bu hayalde başka güne kalmıştı yanı ...elbet bir gün

gürültünün sahipleri balpeteğine gelen askerlerdi. Bir anda yine heyecan bastı beni ... yan yana oldukları her an böylesi gürültü çıkarmaları şaşırılmayacak bir şeydi . çünkü hepsi de koca koca adamlardı ...dikkat çekmeleri sadece büyük bedenlerinden değil seslerinden dolayıydı , gülüş sesleri duyan herkeste bir tebessüm oluşturacak cinstendi . Hani çok sevdiğiniz insanların yanında istediğiniz gibi haraket edersiniz ya ,o şekilde . Ve belli ki bu gün komutan Osman amcanın yanlarında olması da pek fayda etmiyordu. Hatta o bile keyifli gözüküyordu

" çok bakma hafsa ! "

annemin beni uyarmasıyla orada kalan bakışlarımın yeni farkına varmıştım .

hepsi neden buradaydı ki ...

" osmaan ,osmaaan "

fatma hoca aşağıya doğru tüm gözlerin bize çevrileceği şekilde bağırdı . Asena ile Zehra hızlı bir şekilde uzaklaşırken ben ve Fatma hoca o bakışların muhatabı olmuştuk . gözlerim o günden tanımış olduğum bazı abileri tararken bir gözde durdum . kaşlarımı istemsiz çatıp kim olduğunu çıkarmaya çalışırken sabah kızları buraya bırakan adam olduğunu hatırladım .o da mı Askerdi.. gözlerim onda çok oyalanmış olacak ki bakışlarını kaçırdı . ne yaptığımı farkedip hızla ben de uzaklaştım ama çoktan hepsi beni görmüştü .

bu balkondan neden herkesi görebiliyorduk ki. rezil oldum .

asıl rezil oluşum o erkek topluluğu içinde bana en yakın olan babam ve ikizlerin varlığını farketmemiş olmamdı . ve bu da annem tarafından hoşnutsuz bakışlara uğramama sebep oldu . kadın korkuyorum derken kızı ilk andan neler yapıyordu ... tövbeler olsun !

" osman neler oluyor Allah aşkına . ne bu gürültü ?"

Biz onları görmeyecek şekilde balkonda bulunan sandalyelere oturmuştuk . Asena her zamanki gibi ne düşündüğü belli olmayacak şekilde bakarken Zehra , bana yaklaşıp sessizce fısıldadı.

"Ay Resmen Gökhan saçlarım dağınıkken görecekti beni . Bundan büyük felaket olamaz "

" Gökhan Seni çok daha kötü hallerde görürken kafaya taktığın saçının dağınık olması mı Zehra ,cidden mi ?"

Asena, huysuz bir şekilde konuşurken Zehra onu çok da umursuyor gibi durmuyordu .

" Görev başında başka sivilken başka ,değil mi Hafsa ?"

Başımla onu onayladım. Haklıydı bence de . Zehra saçlarını düzenlerken bir yandan da ne zaman alıp geldiğini bilmediğim çantasından ruj ve başka makyaj malzemeleri de çıkarıyordu.

Bazı kızlar , kızdı İşte ...

Bence bu kız ajan ...böylesi süslü ,neşeli , komik birisinin asker olması inandırıcı bir şey değildi zaten .

Onu kendi halinde bırakıp Osman amcanın vereceği cevabı dinlemeye koyuldum .

" Her zamanki halleri ,Fatma hanım "

"Ama sessiz lütfen ,Misafirimiz var ."

İçimden misafiriniz de çok akıllı değil diye geçirdim .utanmasam gider onlarla sohbet muhabbet bile ederdim . Bana bakan annemin de aklından bunun geçtiğini anlamış olmuştum .

" Aman kızma Fatma hocam , Ahmet amcayı ve çocukları görünce selam verelim dedik ."

Bunu diyen Ali ishak abiydi . O zaman ikizler yok diye üzülmüştüm ama şimdi daha çok kaynaşırlardı.

" yukarıya gelin madem ."

" sağ olun Fatma hocam , gidelim biz. "

"Aaa kalsaydık komutanım. "

" Gökhan , uzatmayalım ."

" mesai saatleri dışında olsak da burada benim düdüğüm öter ,beyler . Kalıyorsunuz ."

"Yaşa Osman komutanım!"

Sadece seslerini duyduğum adamların kim kim değil çok seçemedim . İçine tanımadığım sesler de karışınca yukarıya geleceklerini düşünerek Üzerimi düzeltmek için günçiçek'in odasına geçtim ama Osman komutan amca nasıl da postayı koymuştu öyle . Şahsen ben bir timin komutanı olsam ,ki olamam, askerlerimden önce kalmak isterdim. Büyük Türk silahlı kuvvetleri işte. Beni ne yapsınlar ,değil mi

" Hafsa abla , saçların çok güzelmiş. "

Dedi açtığım saçlarıma bakarken Günçiçek , ilgi ile yanıma gelip şu an çok da düzgün olmayan saçlarıma izin isteyerek dokundu

Utandım

"Teşekkür ederim minik "

" saklı bir hazine gibisiniz...ben de kapanacağım ama henüz tam hazır hissetmiyorum ."

" gönlünde o istek varsa eğer seni çok da bekletmez, Çiçek kız . Her şey zamanı gelince en güzel şekilde olur .Ama şunu bil Ablan olarak her kararında yanındayım . Artık burada müebbetim . İstemesen bile yan yana geleceğiz. Endişelerin , zihnini karıştıran şeyler varsa konuşuruz ."

" yaaa Ağlayacağım . Teşekkür ederim."

Bu günlerde çok kız gibi davranmaya başladım ben . Ayarlarımla oynuyorlar . Ponçik ponçik haller hiç yakışıyor mu bana . Bu gün full kadınlarla iç içe kalınca frekanslar şaşırdı her halde .

.......

Hanımlarla toplu şekilde mutfağa girdik ve büyük bir telaş ile toplam 10 tane adama yemek hazırlıyorduk . Yani biz Zehra ile otururken Annem, Fatma hoca ve Asena çalışıyordu . Tamam biraz ayıp yaptığımız ama onlar çalışma dedi bana . Yan tarafımda elma kemiren Zehra'ya çalış dediler ama o Asena benim yerime de yapar diyerek benim Rümeysaya vakti zamanında uyguladığımız tarifeyi uyguladı .

Rüm'ü özledim...

Osman amca salata falan yapılacaksa asker abilerden ötürü ,onlar yapar dedi ama Fatma hoca boş günlerinde bari rahat olsunlar diyerek reddetti . Asena'ya bile çok az bir iş vermişti . Annemin de gönlü olmamıştı zaten . Bu erkek seviciliğinden olan bir şey değildi . Sadece kıyamıyorlardı .

Asker olmaları anneler tarafından onlara daha çok merhamet edilmesini sağlıyordu .

" Asena böyle işleri çok seviyor . Bir defa iki haftalık operasyondan döndüğümüzde bile kalkıp evi toparlayıp yemek yapmıştı . "

"Zehra !"

"Kötü niyetli demiyorum ki ev arkadaşım. Sadece tam evlenmelik kız-"

" Özür dilerim sizden ama "

Diyerek Zehra'ya yaklaşıp at kuyruğu olan saçını çekti . Ben kendimi tutamayıp gülerken İki asker kadının göz hapsine girdim ve daha çıkmak için sıra bekleyen kahkahalarım gerisin geri içeriye kaçtı .

Tamam 

Onlar normal insan değildi .dikkatli olmam gerekiyor.

Adamlar , bahçe kısmında oturuyorlardı . O yüzden babamı dahi göremedim. Ne yaptılar ne ettiler bilmiyorum . Osman amcaya sormak istedim ama çekindim . Annem de beni odadan kovup babamla ne konuştuğunu söylememişti . Sanırım bu hikayenin baş kahramanı olmam gerekirken sanki konuk oyuncu gibi kıyıda köşede dolanıyordum.

Ne olacak bilmiyorum ama başkasının evinde de kalmak istemiyorum . İsterse uzak olsun ,yine de benim olsun . Başkasının evi olursa annemgil de yanımda olamaz .

Allahım ,sen bir çıkar yolu göster. Kaderimi burada yazdın , kolaylıkla düzenimi kurmama yardım et ...

Dış kapının sesi yayıldı etrafa . Benim dışımda herkes bir iş yapıyordu . Belki babam gelmiştir diye düşünerek ben bakarım dedim ve kapıyı açmaya gittim .

" Fatma hocam, çarşıya gideceğim . Bir ihtiyaç varsa eğer....alayım diyecektim ama siz.."

Kapıyı açtığım anda kimin açtığına bakmadan konuşmaya başlayan adam , bu gün göz hapsine aldığım adamdı . İlk defa yakından görmüştüm.... başını kaldırıp da beni görünce gözleri şaşkınlıkla açıldı . Balkondan aşağı bakarken boynum ağrımamıştı ama şimdi her şey eşit durumda olduğu için başımı iyice yukarı kaldırmıştım .

Ben dünyanın en uzun insanı Sultan* diye biliyordum ...

Tamam o kadar da uzun değil ama uzun .

Beni gördüğü anda büyüyen gözleri , utanmış gibi ayaklarına indi . Elini kısa saçlarına götürüp ne yapacağını bilmez gibi geri indirdi ama bunları yaparken gayet profesyonel şekilde sanki şaşırmamış ,utanmamış gibi davranıyordu.

" ilk olarark Yanlış kapı değil , zaten tek ev olduğu için yanlış kapı da olamaz ,öyle ihtimal yok . Sizi aşağıda görmüş olduğumu düşünürsek yabancı da değilsiniz ...evet..ben uzatmadan sözlerinizi Fatma hocaya ileteyim ."

Benim bu saçmalayan Hafsa halimi ne yapacaktık ? Resmen kendi elimle kendimi rezil etmiştim . Yanlış kapı değil de ne demek yaa. O anki rezil olmuş telaşım ile anlamayan şekilde bana bakan adamın yüzüne hiç düşünmeden kapıyı kapattım .

Öyle pat ,diye

Elim ayağım karışmış şekilde kapının arkasında bir süre bekleyip kapıyı geri açtım . Kendimi açıklamaya çalıştım ve yeniden saçmaladım . Bana öyle bir bakışı vardı ki kendi elimle mezarımı kazasım geldi . Kocaman adam şaşkın bir ördek gibi bakıyordu..

Noluyordu bana

Ben bu olaydan sonra henüz başlamayan doktorluk kariyerimi burada bırakıp geri gidecektim . Aksi taktirde utancımdan kocaman yerde başımı sokacak delik bulamazdım.

Elini yeniden kapatacağımdan korktuğu kapıya uzattı ve kapatmak istesem bile bunu engellemiş oldu . Gözlerimin içine bakıp rahatlatıcı bir ses tonu ile konuşmaya başladı

" ilk olarak sakin oluyorsunuz . Yanlış kapı olmadığını biliyorum ve kim olduğunuza bakmadan konuşmaya başlamam benim hatam ,özür dilerim . Utanmaya hiç gerek yok . Olabilir böyle şeyler ve benim hatam ,sizlik değil. Sakin misiniz ?"

"Sakinim ..."

"Peki...şimdi rica etsem Fatma hocayı çağırır mısınız?"

"Çağırırım .."

"Ben de teşekkür ederim. "

~☆☆~

Bölümü yayınlayıp kaçmak istesem bile kaçmıyorum. Uzun ve benim açımdan birden fazla olayın olduğu ,belli edildiği bir bölüm oldu .

Takip edenleri beklettiğim için üzgünüm . Umuyorum beğendiğiniz bir bölüm olmuştur . Beklediğimize değmiştir . Kitaba bir anda birden fazla kişi dahil oldu. Daha da dahil olacaklar var

Ve bu askerlerde komutan ,asker ilişkileri ya da diğer olaylar falan gerçek hayatta nasıl bilmiyorum . Ben kendi zihnime göre yapacağım. O yüzden o kısımları gerçek ile kıyaslamazsanız sevinirim ,değerli okurlarım

Hep devam etme niyetiyle yeni bölüm yazıyorum . Ama bu defa kendim için koyduğum hedeflerine var .

En kısa sürede görüşmek üzere 🌸🫂