Sabah gözlerimi açmama vesile olan şey annemin bağırışlarıydı .

-gözünü seveyim anam hatun

Daha gözlerimi bile açamamıştım .gece yatarken düz yattığım yataktan kalkınca bir ayağım dışarıda ,kafam ayaklarımın olması gereken yerdeydi .annem başımda kalkmamı beklediği için gözlerim yarı açık yarı kapalı doğruldum .

Gözümün önüne gelen saçlarımı çekip ons baktım.

-şu hale bak Hafsa ya

Dedi ayaklarını yere vurup. Gülmemi tutamadım. Ben gülünce daha çok kızdı ve beni zorla yataktan kaldırdı .

-üzerine düzgün bir şeyler giyip gel çabuk. Çocuklar bile kalktı

O çıkarken ben tekrar yatağa girme planları yapıyordum ama beni iyi tanıyan annem masadaki suyu gösterdi .derince yutkunup onunla beraber çıktım. Ben lavaboya annem mutfağa.

Aynaya baktım ve yüzümü geri çevirdim .

Gözlerim şişmiş

Malumunuz olan işlerimi halledince zaten üzerimi uygun olduğunu düşünüp odaya geçtim .ben dışında herkes sofraya oturmuştu.

Günaydın Diyip her zaman oturduğum yere değil de Ayaz'ın yanına oturdum

Normalde onun diğer yanında oturan kişilikle oturuyordum .ama küsüm

Bana ters gözlerle bakıp başını sağa sola salladı

-Hayırdır oğlum

Dedim bizim duyacağımız şekil

Ayaz ,kaldırdığım elimi tutup indirdi ama bırakmadı

-dün gecenin birinde geldin dövdün çocuğu zaten .biraz uslu dur

-kim kimi dövdü

Babamın sorusuyla üçümüz üç yerden farklı şeyler söylemeye başladık.

Ben bizim yaptığımız işin gözünü seveyim

-dün izlediğimiz filmde

-adam karısını dövmüş

-dedemin annesinin kızının torunu abisini dövmüş baba ,bu devirde kimseye güven yok vallahi

Annem ben biliyorum sizi Diyerek başını salladı .bu hiç iyi olmadı. Babam anlamayarak yemeğine geri döndüğünde birbirimize baktık .o meşhur hareketimizi yaptık .Akın, hâlâ küs davranıyor ama ne yapayım

Allah Allah

Saat 9'a gelirken odama gidip hazırlanmaya başladım .dolabımı açıp asker yeşili elbisemi çıkarttım ,çok seviyorum bunu ya .annem zorla aldırmıştı zamanında ama iyi ki almışım .elim İstemsiz siyah şalıma giderken o giden elimi durdurmadım ,istediğini yapıp şalı aldı.

Bir kural vardır efendiler:siyah şal varken diğer şallar hükmünü yitirir .ben koydum bu hükmü:)

Üzerimdeki kolu kısayı çıkarttığım an odaya birisi bodoslama daldı .kim olduğuna bile bakmadan yorganı üstüme aldım. Bir yandan da bağırıyordum

-Allah seni ıslah etsin

Diyen annemin sesini duyunca derin bir nefes alıp verdim .Allahtan annemmiş

Başımı çıkartıp baktım ona

-kapıyı kilitler insan Hafsa

-unuttum anne ,özür dilerim

-nerde senin telefonun

Evet ,düşünelim tartışalım .nerde benim telefonum. Düşünüyorum, düşünüyorum bulamıyorum. Annem kötü gözlerle bana bakıyor .zaman daralıyor. Ben ölüme bir adım daha yaklaşıyorum

-aklını peynir ,ekmekle yedin de bizim mi haberimiz yok yavrum ?

Bunu sorarken gayet ciddi .öyle ki başımı sallayasım geliyor

-bilmiyorum ki anne .en son nöbetten çıktığım akşam bakmıştım

Sabır Allahım Diyerek elindeki kendi telefonunu uzatıyor sonra da gidiyor .

Kim aramış diye baktığımda "Rümeysa kızım " yazısını görünce gülüyorum .kesin deli oldu

Kendimi yataktan rahat bir konuma getiriyorum önce .rahatlık önemli

-aalooo

Bağırmaya başladı bile .annemde bunu hanımefendi sanıyor .

-iki gündür telefona bakmıyorsun.önemli bir şey olsa hiç haberin olmayacak

-annemi aradın ya oğlum

-gerçekten insanı deli edersin

-teşekkür ederim...Allahım ,seni çok seviyorum ,Allahım .seen

-rahimsin ,seen büyüksün,seen tek birisin Allahım

-Geliyorum güzel kız .biraz bekle

Allaha emanet ol

Onu da böyle atlatıp gerçekten hazırlandım.

Bir saat boyunca da telefonumu aradım evin içinde .nereye koyduğumu hiç hatırlamıyorum.

Sonra bir baktım tüm ev halkı benim telefonu arıyoruz .annem söyleniyor tabii

Ben artık vakit geldi Diyerek gidecekken Akın ve Ayaz aynı anda bulduk diye bağırdılar. İkiz oldukları için ayrı arayamazlarmış. Cinsler .

Akın ,beni süründürmek istiyormuş. O yüzden vermeyecekmiş ama kıyamamış. Ne diyeyim Allah akıl versin .on gün görmesem telefonum nerde demem .sanki bilmiyor

... 

Hastaneye geldiğimde kendimi bir hengamede buldum ve öğlen vaktine kadar bilmem kaç tane şifa bekleyen insanla ilgilenip ,onlara şifa olmaya çalıştım .en sonunda bedenim yorgun düştü ve o sıra da öğle arası olmuştu zaten. Ondan sebep rümeysayla buluşacağımız yere gelmiştim: hastanenin bahçesi .mükemmel aktivite

-Hafsa hocam

Nazik olmayacak bir şekilde cevap verdim bana seslenenin kim olduğunu bile bilmeden .başımı oturacağa koymuştum

-hıı

Ses gelmeyince başımı yaslandığım yerden kaldırdım.

Gördüğüm kişiyle anında ayaklandım .bi asker olup tekmil getirecek kıvama gelmiştim

-Hocam Selamünaleyküm nasılsınız inşallah

Bir bülbül olup şakıdım ama gülmedi

Benim oturduğum yerin karşısına oturup beni izlemeye koyuldu

Allahım bismillah

Soğuk terler akıtıyordum ben burda ama o sessiz sessiz beni izliyordu .

-Hocam?

Demiştim içime kaçan sesle

-efendim

Sanki ben yanına gelmişim gibi davranıyor

Te Allahım

-Bir sorun mu vardı

-evet ,aslında var

Ama ben sorunla başa çıkmaya hazır değilim ki .nerden geldin bay veya bayan sorun ?

-sizin atama işi işe ilgili-

Kalbim durmuş onu dinlerken birden acil durum alarmı çaldı

Hay ben bu işi seveyim

İkimiz de hızla kalkıp hastanın yanına gittik.

Bizim rüm ile yiyeceğimiz yemek de Hocayla konuşacağımız konu da yalan olmuştu .rüm'ü sıkıntı etmiyorum lakin hoca tayin işi ile ilgili ne diyecekti bilmiyorum .

Daha burda çalışmaya başlayalı bir yıl olmuştu .belli bir vakit dolmadan tayin isteyebilir miyim onu da bilmiyorum zaten

Galiba annemin gönlü yok diye olmuyordu

Anne çiçeği ikna etmem gerek

-Hafsa hocam

-caanım

İmzaladığım dosyayı son kez kontrol edip başımı kaldırdım .bana imza için dosya veren ve tatlı bir velet olan ,daha çok küçük abicim ne yapayım , melikeye baktım

-görmeyeli nasılsınız

-evladım sadece bir gün yoktum da

-olsun hocam. Hemen özlüyorum sizi ben

-şeker kız seni .ben gidince çok ağlarsın

Yüzü hemen düşmüştü.

Ayıptır söylemesi ama ben böyle bir kız olamam abi ya ..Onu seviyorum ama çok duygusal

Seni üzerler

Aynı yerden bir şey alıyormuş gibi yapıp geri kalktım elimde bir şey olmasa bile ona doğru uzattım elimi

-ne oldu hocam

-yüzün düştü ..

Kendini kontrol edemeyip sesli bir şekilde güldü .çok güzel espri.

Bana methiyeler düzerken kayıt işlemleri için hastalar geldi.bu demek oluyor ki mesaim başlıyor.

Odama giderken telefonumu açıp not kısmına girdim ve biraz önce yaptığım espriyi yazdım .eve gidince anneme yapacağım .

Beni biraz daha sevsin diye

Son işlemleri de yaptıktan sonra işim bitmişti hastanede .çantama eşyalarımı koyup odamdan çıkmıştım. Rüm'e doğru giderken birkaç arkadaşla konuşmuş biraz da onlarla uğraşmıştım .bu hoşuna gidiyordu ne yapayım.

Rüm'e gittiğimde ölmüş bir şekildeydi. Yanına yönüne gidiyordum ama hiç bakmıyordu .

-noldu abicim

Demiştim hiiiç kibar olmayacak bir şekilde

Zoraki gülümseyip bana baktı

-Hafsa hocam,bir şey mi lazımdı

Başımı salladım

-buyurun lütfen

-sen lazımsın yavru ceylan

-elimizde benden başka yok .kusura bakmayın. Ama öğle arası gelmiş olsaydınız alırdınız ,şansınıza küsün maalesef

-bu kötü oldu

-önemsediğiniz bir şey değildi oysaki

-olurmu öyle şey...

Diye başlayan sözüm rüm'ün gönlünü almayla sonuçlandı. Onu orda bırakıp otobüse bindim.

Ben daha yeni meslek hayatına atılmış garip bir kulum .hemen araba falan alamam ki

Ağlamak

Allahtan çok kişi yoktu ondan sebep sakince gittim. Bizin eve iki sokak ilerde kalıyordu durak .o yüzden biraz yürümem lazımdı .bu da ayağıma yapışmayacağı için salına salına yürümeye başladım .yolda gördüğüm çocuklarla atıştım biraz .cebimde olan beş on kuruş parayı da geçen gün Ayaz'ın üstüme yazdırarak aldığı yiyeceklere ödedim ve o kara kaplı defterden adımı çizdirdim

Bi kara listeye alınmamıştım kardeşim sağ olsun o da oldu

Elhamdülillah ne diyelim

Ben de onları dövüyorum

Böyle bir kardeşlik görülmemiş dünyada. Ne geçmişte ne de bundan sonrada efendim :)

Eve gitmeden babamın yanına da uğradım .kendisi çok kıymetli ve değerli bir marangoz efendim .taa dedelerimin dedelerinin dedelerinden beri bu aileye miras kalmış bir meslek babamdan sonra gelen maalesef yok ama benim planım da abim gibi ,çocuklarımı getirip burda eğiteceğim

Mis gibi meslek

İtiraz etme hakları yok

O kadar

aslında ben de dahil bir süre babamla çalıştık lakin öyle usta diyecek kıvamda değiliz ama küçük abim mük .mesleğini asker olarak seçmeden önce hep babamlaydı ,hatta derdi ki şehitlik nasip olmazda emekli olursam yanına geleceğim ,torunlarına da ben öğreteceğim ..abim emekli olamadı,torunlar da gelemedi ama Allah katında şehit oldu .yürüdüğüm yolda ayaklarım durdu ve sızlayan burnumu tuttum .şu an Ağlamak istemiyordum lakin aklıma bir bir gelen şeyler buna müsade etmiyordu .Akmak üzere olan yaşları yine abim için durdurdum .ayaklarım tekrar harekete geçerken gülümsemeye çalıştım

Akın'da asker olmak istemeseydim bu mirası devam ettirirdim diyor .küçükken babamdan çekindiği için hep abimle çalışırdı o .şimdi de onun yolundan gidiyor .Hem de sonu onun gibi olsun isteyerek ...

Biz çok küçükken annem de hep babamla gelirmiş buraya .zamanında utangaç bir gelinmiş annem. O yüzden ne babamsız dışarıya çıkar ne de biriyle konuşurmuş. Babam da böyle bir yöntem bulmuş .orda babamın çalıştığı kısımdan başka ayrı yeten bir oda daha var .tam ev gibi .Amerikan evi mi derler ne derler onlar gibi işte .Bir odada mutfak ve salon var ,o şekil ya .

Orda büyüdük anlayacağınız. Ne zaman ki annem mahalleye alıştı o zaman iş normale döndü.

Bunları babamı izlerken düşünüyorum tabi .işinden geri kalmasın diye devam etmesini söyledim .ben de bi çay demledim .annem, öğlen börek yapmış göndermiş ondan kalanları da koydum .

Onu bekliyorum şimdi

Önündeki beşiğe son işlemleri de yapıp oturduğu yerden kalktı ve yanıma geldi .hemen elindeki havluyla yüzündeki terleri sildim . Babam bilmese de şu anki mutluluğumun tek sebebiydi .gelmeden önce düşündüğüm şeyler içimdeki Hafsayı almıştı birden ama şimdi babamı görünce düzelmiş gibi olmuştum ve Şey ,galiba evet .babamın yanında bir kızdım ben

Yüzündeki güzel gülüşle ve utançla elimden alıp kendi devam etti .o sırada da çayları doldurdum ben .

Yorulmuşum .bunu çay içmeye başlayınca anladım

-eve geçseydin keşke yavrum ,yorgun gözüküyorsun

Çay bardağını sehpaya bırakıp bana yorgunsun diyen ama kendi benden de kötü olan adama baktım

Ah benim çilekeş babam

-biraz yorulmayla adam ölmez ki babam bey .Hem ben yorulduğum için geldim zaten buraya .dedim bi babamın yüzün göreyim de yorgunluğum geçsin

Tatlı tatlı gülmeye başladı.

Severim seni adam

-öyleyse madem iki yardım da et

Asker havasına girip ' emret komutanım ' dedim .

Sonra çaylarımızı içtik .ben babamın dediği gibi ona yardım da edecektim ama annem aradı ve bi kızdı ona göre bir kız olarak bu işleri yapmam doğru değil . El mecbur eve geldim .Babam da şu son işi yapıp geliyorum dedi ,yarına teslim etmesi gerekiyormuş .

Eve geldiğimde annem elindeki çomçayla bekliyordu beni .dedim aha gittin kızım ,Allah rahmet eylesin .oysa bu zamana kadar hep terlikle beklerdi acaba şimdi ne oldu .

Ben bana kızmasını beklerken annem ocakta yemek var diyip mutfağa geçti .böylece tuttuğum nefesimi verdim

Annem yine hummalı bir çalışma içindeydi .Allahım sonu bildiğim gibi olmasın

Korku dolu sesimle seslendim anneme .ben gerçekten biraz önce düşünmeyi yarıda kestiğim şeyleri düşünüp deli gibi ağlamak istiyordum.

-misafir mi var

Elini işinden çekip bana döndü

-yok ,teyzenin fırını bozulmuş .bu gün de misafirleri var .Benden rica etti .kabul ettim ben de

Anladım der gibi başımı salladım .biz de olmadıkları için mutlu olmuştum .

Ben yorgun ve ağlamak isteyen bir çocuğum

Akşam yemeğine daha vardı .o yüzden sessizce odama çekildim .hiç adetim olmadığı üzere kapımı da kilitledim .üzerimi değiştirmeden yatağımın görünmeyen tarafında kalan kuytu köşeye hafif tombalak bedenimi koydum .yaşlar bana sormadan hızlı hızlı akmaya başladı .

Hani bir insanın en hassas noktası olurdu ya biz Alpkaya ailesi için de bu abim oluyordu .dört yıl önce en sevdiği Nisan ayında yine en sevdiği rabbine kavuştu abim .Nisan ayını çok sevmesini nedeni ise peygamber efendimiz (sav.) O ay içinde doğmuş olmasıydı. Bir ay boyunca neşesi eksik olmazdı. Bilmiyorduk ki biz ,şehadetini kutluyormuş meğerse. O biliyordu belki de .

Bir defasında o şehit olmadan önce son kez eve geldiği zaman. Daha tıp ikinci sınıf öğrencisiydim. Derlerslerim ne kadar ağır olsa da abim geldiği için kitap kapağı bile açmıyordum .nasıl oldu da annem abimi bırakıp misafirliğe gitti bilmiyorum baş başa kalmıştık bir an .hemen onun için yaptığım ama hiç de güzel olmayan poğaçaları ve meyve suyunu alıp yamacına oturmuştum .

Bana öyle güzel bakıyordu ki gözlerimi alamıyordum ondan.

Abim ,çok güzel adamdı .sahi bak ,güzel adam.

İçindeki güzellik dışına yansımış derlerdi ya öyleydi abim .yüzünde hep bi tebessüm hep bi huzur vardı .

Açıkta olan saçlarımı okşayıp yerde olan bedenimi kaldırıp kendi yanına koymuştu .bu onun için çok da zor değildi hani .

Sonrasında da hiçbir zaman unutmayacağım o sözleri söylemişti

"ben şehit olduğum zaman annem ve babamla sen ilgilen tamam mı abim ,sen bizim doktor hanımımız olacaksın ya .ben gidince sen şifa ol onlara ,onlar için çabala .

İkizler daha küçük ,abim desen uzakta .bunları söyleyeceğim tek sen varsın çiçeğim .sana bu yükü verdiğim için incinme abine he mi gül'üm...gönlün kalmasın ben de .gittiğim yerde rahat edeyim ,istersin değil mi ?"

Bunları dedikten sonra o da ben de ağlamıştık .ama abim mutlu olduğu için ağlıyordu, içindeki hasret taşdığı için ağlıyordu .oysa ben gideceği için .o zamanlar şehitlik nedir tam bilmiyordum .o şehit olunca anladım ..

Öyle bir acı vardı ki içimde ne kadar ağlasam da fayda etmiyordu .ben yine ilk günkü acıyı yaşıyordum .hâlâ yaşadığımız için gülmeye,yemeye ,içmeye devam ediyorduk ama aklımızdan çıkmayan tek kişi :Şehit Asım Enes ALPKAYA oluyordu

O gün yine göz yaşlarımı silip aileme belli etmemeye çalıştım hüznümü. Yine aynı kaba saba Hafsa olup ikizlere dalaştım. Annemle yine o çok meşhur olan hanımefendi ol biraz sohbetimizi yaptık ama kimse anlamadı ya da üzerime gelmek istemedi .

Akın ve Ayaz'a uyumadan önce verdiğim öpücük beni ele verdi .sadece buruk bir tebessüm gönderdim onlara

Hafsalar da ağlayabilir