"Akın..aramızda anlaşma sağlayabiliriz "
"Nasıl olacakmış ?"
Akın,bunu söylerken yüzünü buruşturmuştu .Hasbinallah Diyerek başımı çevirdim .dayan kızım hafsa ,işimiz bitince münasip bir yerine tekmeyi atıp kurtulacağız. Az sabır
Kısa, diken gibi olan saçlarına elime batsa dahi dokundum .okşuyormuş gibi yaptım .biraz huyuna gitmek iyi olur gibi
"Benim bu işten çıkarım ne "
Kimin kardeşi olduğunu sorgulamaya gerek yok .keşke bana çekmeseydin
Başka güzel huy mu yok koca dünyada?
"Ne istersen.."
Anında gözleri kocaman açılırken onunla eş değer açılan ağzına elimle hızlı olmamasına dikkat ederek vurdum .
Çok beklersin bebeğim
"..Diyip ölüm fermanımı imzalayacağımı sanmıyorsundur umarım benim güzel kardeşim "
Bedenini benden uzaklaştırıp mutfak masasına oturdu .ben de tam karşısına. İçimdeki heyecanı tutamayacak gibiydim
" MSÜ de istediğin sıralamayı yaparsan annemle senin için konuşacağım ,abime de derim ?"
Bu büyük bir şeydi .annem ,çok karşıydı asker olmasına .yeniden aynı acıyı yaşamak istemiyorum demişti babama .isteyerek misafir olmuştum konuşmalarına .sonu göz yaşıyla bitse bile onların ne hissettiğini bilmek iyi gelmişti .Ona göre bir davranış sergileyecektim ..neyse .konumuz o değil şu an :(
Heyecanla yerinden doğruldu
"Abla ,bunun şakası olmaz biliyorsun değil mi ,gerçekten konuşur musun ?"
Bu saf heyecanı beni de mutlu etmişti .kardeşim gerçekten bu vatan uğruna can vermeye hazırdı .bu vatan uğruna her şeyi yapmaya hazırdı .kardeşim, abimin yolundan gidecekti
"Abi sözü "
Diyip göz kırptım. Benim gülmemle o da gülmeye başladı.
Ben bunu daha süründürecektim, ne oldu şimdi içim kaynadı ki uff
"Şimdi benim meseleme gelelim ..."
Sesime ciddiyet kattım. Ciddi olmamız gerek
"Şimdi biliyorsun ,bir hafta sonra abimin silah arkadaşları gelecek ."
Abimin timinden olan asker abiler annemin her çağırmasında görevde değillerse hemen gelirlerdi .bizle abimin görev yaptığı şehir arasında dağlar olsa bile gelirlerdi .hepimizin minneti çok büyüktü onlara .bazıları başka yerlere geçmişti ama çok şükür bu zamana kadar hep tam olarak gelmişlerdi .burda ,abimle tam oluyorlardı doğrusu .hatta bazen yanlarında başka askerler de geliyordu .Allaaaah o zaman görmeyin gitsin annem kaç gün önceden hazırlıklara başlardı .hatta tüm mahalle bir olurlardı ..öyle güzel oluyordu ki .sanki abim gelmiş gibi oluyordu .o yüzden çok kıymetliydi.
Velhasıl kelam, ben bu toplanmalarda hiç var olamıyorum.
Utanıyorum ben
Ne yapayım
Bir kız olma alameti bu ,erkekler utanmaz demek değil, ben de bir kız olarak taşıyorum bunu
Kaç zaman oldu geliyorlar ama o asker abilerin zihninde sadece 'Asım Enes'imizin doktor kız kardeşi ' olarak varım .hep de öyle olacağım sanırım .
Bir askerle görüşüp konuşacak olmak hiç olmadığı kadar heyecan verici .düşünsenize .aman Allahım
Akın ,ee der gibi bakıyor yüzüme .ondan sebep konuşmaya devam ediyorum
"İşte abicim. Benim için video çekeceksin. Tamam mı ?"
"Sen de gelsene "
"Olmaz ki çok utanırım .abi onlar ASKER asker "
Büyük bir şeyden bahseder gibiydi anlatımım, heyecanlanmıştım yine
"Asker abiler çok iyi "
"Türk askeri onlar "
"Ben de onlardan olacağım "
"Olacaksın tabi aslanım "
Tam kalkacakken Kolumdan tuttu .Bir şey anlamak ister gibi kaşlarını çattı
"Ayaz'a neden sormadın ?"
Yedik mi ayvayı ?
Yavaş yavaş mutfak kapısına doğru ilerledim çaktırmayın
"O hayır dedi "
Dememle ardımdan bağırması bir oldu .
Hani ikizler ya. Ayaz ,hayırsa Akın da hayır .Ne alaka ki .o asker olmak istiyordu Ayaz ile mühendis .hadi buna da aynısını yapın
..
Bu gün hastanede nöbetim var .o yüzden çantama birkaç kıyafet daha koyup öyle kapattım ağzını.
Şimdi üzerime ne giysem diye düşünürken koyu mor elbisemi geldi aklıma ve pek tabi siyah şal ,siyah bir sevdadır gülüm, ama nereye baksam elbiseyi bulamadım .acaba yengeme mi verdim diye düşündüm ama vermemiştim ,eminim. En son çare değil de ilk başta dahi aklıma gelen annemle içeriye doğru ayıca denilecek bir şekilde
Annee diye bağırdım ve bu uyuyan güzeli uyandırdı .
-Allah seni ıslah etsin
-gözünü seveyim kadın senin .sayende ıslah edecek zaten ,her gün bu dua
Ben gülerek konuştum ama o sinirli bakıyor
Yardım edin
Elbisemi bulamıyorum dediğim anda elbiseyi buldu .
Özel güçlerin olduğunu biliyordum güzelim
Keşke benimle de paylaşsan
Odadan çıkmadan önce masamın üzerinden karpuz desenli iğnemi aldı ve elime verdi
-direnişini böyle de göster ,olur mu ?
İğneyi elinden alıp alnına sulu bir öpücük bıraktım ve başımı salladım .bu kadın her türlü manada mükemmel .
Üzerimi giyinince son olarak iğneyi elbisemin üstüne taktım .aynadan bakınca çok güzel olduğumun kanatine verip çıktım dışarıya
Ayaz ve Akın da beni bekliyordu .Ayaz ,kütüphaneye ;Akın da spor salonuna gidecekti .beraber çıkmayı teklif ettim .şimdi dışarıdan görünce sahipsiz sanmasınlar .arkalarında kocaman abla abileri var .heyt yavrum ,yan gözle bakana ne yapıyorum görün siz
Yolda yürürken bu tam tersi oldu ama neyse. İkisinin arasına girip yürümeye başladım .Bir kolum Ayazda bir kolum da Akındaydı. Böyle sahiplenir gibi girmiştim kollarına .
Annemle babama burdan teşekkür ediyorum .Bana iki tane koruma verdikleri için
Birbirlerine çok benziyorlar .nasıl ayırt ediyorsun derseniz Ayazın gözlerinde Nur var ,Akının ise yok ;)
Kardeş ayrımı yaptığım için pişman değilim
Bu kötü bir abla yapmıyor beni .ya onlarla uğraşacak bir ablaları olmasaydı?
-Ne zaman araba alacaksın sen ya
Huysuz bir şekilde söylenen Akın'a baktım. Gözlerini kısmış bu sıcakta hayatta kalmaya çalışan sefil varlık .
-araba alacak parayı nerden bulayım çok zeki kardeşim?
-Hani bu doktorlar zengin oluyordu ?
-Ben daha bir yıllık doktorum oğlum.hem o kadar param olsa araba almam
-niye ?
-Ne gerek var ? Çok şükür otobüs diye bir taşıt var .o bana yetiyor şimdilik
Sen deli misin der gibi baktı ama bir şey demedi geri .onun kolundan çıkıp Ayazı iki koluna sarıldım .geri kendine çevirmeye çalıştı ama dönmedim
...
İki gün hastanede yaşadıktan sonra otobüs penceresine yansıyan görüntüm hiç de hoş değildi .pencereden akan yolu seyrederken neden bu mesleği seçtiğimi düşünüyordum. Seçmeme neden olan bir sürü şey vardı evet ama bu çileleri çektikten sonra keşke yüz defa daha düşünseydim diyorum .Bana bu hallerimi gösterseler seçmezdim Muhtemelen ama ölmüşle kalmışa çare yoktu ne yapalım artık .
-Hafsa kızım ,sizin duraktayız
Beni bu Leyla halimden kurtaran Allahın her günü otobüsüne bindiğim Ali abi oldu .hızla yerimden doğrulunca kucağımda olan çantanın yere düşme olasılığını göz ardı etmiş olmalıyım ki yere düştü .Bir posta söylenerek çantayı aldım ve çantayı düşürmemle herkesin odağı olduğum otobüsten indim
Bu günde rezil olduk Elhamdülillah
İki gündür uyku yüzü görmeyen bir insan nasılsa öyleydim şu an .öyle ki bizim dükkana bile uğramadan eve geçmiştim .üzgünüm Babacığım, kızın bu gün hayırsız evlat kategorisinde ilk sırada ..
Kapıya yüz defa vursam bile açan olmayınca içinde milyon tane eşya olan çantadan zor bela anahtarı bulup açtım kapıyı .kendi odama geçme zahmetinde bile bulunmayarak koltuğa bodoslama attım bedenimi ve uykunun güzel kollarına sığındım
İkindi namazını hastaneden çıkmadan kıldığım için kendime methiyeler düzüyorum. Bu gün de mükemmel gibiyiz
...
Kaç saat oldu bilmiyorum ama iki günlük uykumu almış gibi hissediyorum .yattığım koltukta doğrulup ter içinde kalan yüzümü ellerimle serinletmeye çalıştım .evdekilerin hepsi insafsız ,merhametsiz olmalı ki fırfır dönen ,adı birden çok şey olan aleti çalıştırmamışlar.
Ben olsam böyle yapmazdım, ağlamak yine bize düştü kalbim
Bir süre sessizce oturup evin durumunu tahlil etmeye çalıştım .benim sesli sesli aldığım nefesler dışında bir ses yok evde .bu nasıl oluyor anlamıyorum pek tabii .hiç olmazsa 'Hafsaa' diye bağıran bir annem olmalıydı şu an evde ,
Annemi kaçırmışlar .başka açıklaması yok .içime gerçekten düşen kurtla telefonumu aramaya koyuluyorum. Bu kadın asker abilerin gelmesine bir haftadan az kalmışken evde değilse kesin bir şey oldu .
Allahım sen koru .
Telefonu bulup hızla Akının numarasını tuşladım .hoparlöre alıp çıkarmaya tenezzül etmediğim fakat başımda beni bi sal artık diye isyan eden şalımı daha fazla günaha batmadan çıkardım. Akın da çok geçmeden açmıştı
-Efendim Abla
-selamünaleyküm Akın abicim
-Aleykümselam, Hayırdır ne oldu
-annem nerde Akın
-ne yapacaksın annemi
-sanane lan ,benim annem değil mi
-anneni ara o zaman
-oğlum seni döverim bak, eve geldim kimse yok .hadi siz normal annem niye yok . iki gündür aç susuz hastane köşelerinde dolanıyorum eve geldim bi yüzüne bakıp mutlu olacağım kadın yok .delirtme lan beni
Ben burda sinir krizi geçirmek üzereyim o ve birden fazla kişi gülmeye başladı ve o gülenlerden biri de benim yana yakıla aradığım annem..ve birden annemin gülmesi durdu .
Evet ,bekliyorum
-hanımefendi gibi konuş Hafsa
- Hasbinallaaah anne ,ben burda ne diyorum sen ne diyorsun. Nerdesin sen
-kıyamam sana yavrum benim .teyzenlerdeyim ,hazırlık yapıyoruz .
-anne ,sen benim geleceğimi bilmiyor musun ki ?
-unuttum
-anne ,telefonu kapatır mısın ? Yüzüne kapatma terbiyesizliğinde bulunmak istemiyorum da
-Hafsaa
-anne ,iki gündür arayıp sormadın zaten .şimdi de ne diyorsun ya ama oğullarından biri olsa hemen gelirdin deği mi
Telefonu kapatıp karşıdaki koltuğa fırlattım.
Sinirden dolan gözlerimi hırsla silip kalktım ayağa. Uyuyan yılanı uyandırdılar,hayırlı olsun .içimde bir yerlerde bir şeyler kırıldı :kalbim ....
Odama girdim ve dağınık olan yatağımla bakıştım. Gitmeden önce annemin zoruyla topladığıma eminim..bunu yapacak olan kişileri biliyorum .Allahın hayırları, ne olacak
Derdiniz ne lan benimle ,benim odam ,benim yatağım karışmayın ya .
Sinirli bir şekilde dolaptan ayılı pijamalarımı alıp banyoya girdim .iki günün acısını iki saatle çıkarmak isterdim lakin uğraşamam şu an .yarım saat içinde çıktım banyodan .daha gelen giden yok .
Suratımı asıp oturma odasında isminin gereği olan eylemi yaptım .oturdum yani.
Kapı sesi geldi ,ses etmedim. Sonra bir ses "Abla " Dedi, ses etmedim .benim olduğum odaya gelen kişi sırtında yüz kilo olduğunu düşündüğüm çantasıyla Ayaz oğlandı
Çantayı benim gibi bir tarafa atıp yanıma oturdu .ıslak ,kısa saçlarımı karıştırmayı ihmal etmedi tabii
-Selamünaleyküm...aradım açtığın da yok çok şükür .seni almak için hastaneye gittim ama çıkış saatini çoktan geçmiş, kusura bakma
Dudaklarımı büzüp hüzünlü gözlerle beni düşünen kardeşime baktım .beni seven tek sensin zaten aslanım
-Seni severim oğlum
Diyip sarıldım ona.
Keşke ikizin de sana çekseydi ,ne olurdu sanki :(
....
yazar hanımın anlatımıyla :)
Nida Hanım ,Ahmet bey ve Akın eve geldiğinde evde kimseyi bulamamışlardı. Oysa Akın, kendini dövülmek için hazırlamıştı şu an ablasının olmaması büyük bir hüzündü onun için .
Nida hanım ise yine sadece onun kendi istediği gibi hanımefendi olmamasına kafayı takmıştı ,evden o yüzden kaçtığını bile düşündü .Hafsanın o son söylediği şeyi ciddiye almamıştı ama ciddiye alınması gereken bir şeydi ..hatta eşi Ahmet beye aralarında geçen konuşmayı anlattı ama istediği gibi yanında duran bir eşi olmadı. Ahmet bey ona bazı şeyler söyledi öyle ki Nida hanım göz yaşı dökecek kıvama gelmişti.
Hafsanın hep dediği gibi bu evde onu en iyi anlayan kişi Babasıydı. Belki de tek kız çocuğu olduğu içindir bilinmez Ahmet beyin de en hassas davrandığı kişi kızı olmuştu hep ...
Onlar diz dize konuşurlarken içeriden gelen bağırma sesiyle ayaklandılar
-Annee ,ablam ikizimi de kaçırmış
Akın ,Ayaz ile beraber kullandığı odaya gittiğinde aynada asılı olan not ile neye uğradığını şaşırdı ,bir yandan da gülüyordu .bu yazıyı Ayazın yazmadığına iddiaya girebilirdi .kendini yatağa atıp orda gülmeye devam etti. İki gündür ablası yoktu evde ve Allah biliyor ya bu kadar gülmemişti .telefonunu cebinden çıkartıp yazının fotoğrafını çekti ,daha sonra bakıp gülmek için
""" Akarsu ...
ablama yaptığınız terbiyesizliği kendime yapılmış bilirim ve ikiz dahi dinlemeyip çeker giderim .
O kadar ulan
Güle güle
Yok bu olmadı
Yine de kardeşimsin .Allaha emanet ol
...Ay dede ...
"""'
Ayaz ve Hafsa ise kol kola girmiş nereye olduğunu bilerek yürüyorlardı. Ayaz ,kütüphanede kitabını unuttuğu için kütüphaneye gitmişlerdi .şimdi de geri eve dönüyorlardı. Hafsa ,parasına kıyıp Ayaz'ın küçük bir çocuk gibi istediği pamuk şekerden almıştı .hatta parkta oynayan çocuklara da almış ve hepsine de zorla ellerini açtırıp
"Hafsa ablamı Asım Enes abinin yanına yani cennetine al Allahım "
Dedirtmişti .Ayazın ona bakan tuhaf bakışlarıyla duaya ekleme yaptırmıştı .
Tek kişilik dua da ettirmiyorlardı canım
"Hafsa ablamı ve ailesinin tüm üyelerini Cennette buluştur Allahım "
Hafsa ,bir abi edasıyla yürüyordu mahallede .hava kararmış olsa bile hâlâ dışarıda olanlar vardı .selam alıp selam vere vere evlerine gelmişlerdi geri .sanki kız olan Ayaz ,erkek olan Hafsa gibi olmuştu ama neyse .
Kapıdan girecekleri vakit Akın ve Ahmet beyin de çıkmak üzere olduklarını gördüler .Ayaz ,hemen işi anlamış ve elindeki kitabı ablasına vermişti .Hafsa da kitabı kapıda bekleyen annesine verip peşlerinden gideceği vakit annesi tarafından tutulmuştu .
-namaz bana farz değil mi anne ?
-farz
-bırak da gideyim o zaman
-evde kıl Hafsa ,camide ne işin var
Yine bir kalp kırılma olayı olacağını anlayan Ahmet bey Hafsanın kolundan tutup eşine baktı
-hanımlar için olan kısımda kılar Nida hanım
-aman Ahmet ne haliniz varsa görün
Hafsa bir neşeyle babasına öpücük kondurup merdivenlerden ikişer ikişer inmeye başlamıştı bile .ardından da ikiz olan veletler aynı onun gibi gelmeye başlamıştı. Ahmet bey de yüzündeki gülüşle yavaş yavaş ilerliyordu ...Bir yandan na Nida hanımı kızdırdığını ve nasıl gönlünü alacağını düşünüyordu ...
.....
Hafsa ve ev halkı hummalı çalışmalara başlayalı dört gün olmuştu ve bu gün o gündü işte .Asım Enes'in silah arkadaşları ve birkaç asker daha evlerinde misafir olmak için geliyordu .daha sabahın erken saatleriydi.sabah namazından sonra kimse uyumamış ve son işleri halletmeye koyulmuştu.
Rümeysa da bu çalışmaların her anında onlarla olmuştu. Nida hanım,hem kendi kızına hem de kızı bildiği Rümeysaya hastaneden zorla izin aldırmış ve elinin altında eleman olarak hazır olmalarını sağlamıştı .
Rümeysa ve Hafsa ,Nida hanımdan kaçtıkları bir zaman diliminde çok şükür ki münasip bir yerlerini koltuğa koyabilmişlerdi
-Ölüm gibi bir şeydi
-ama ölmedik
-asker abiler gelince benim odaya kaçarız
-öyle san sen .İkizler oyun bozanlık etti
-Ne diyorsun sen
- Akın yanlarından ayrılmam diyince Ayaz da kardeşim ne diyorsa o dedi
-pis mahluklar ...keşke yengem gelebilseydi. Çocuklara bakmaya bile razıydım ben
Her zaman olan görüşmelerde Hafsa odasından çıkmazken yengesi ilgilenirdi yemek işleriyle .ama bu defa gelememişti el mecbur onlar mutfakta iş göreceklerdi..
Rümeysa utançla başını eğip başını sağa sola sallamaya başladı
-hiç o kadar askeri bir arada görmedim ben,çok utanırım Hafsa olmaz
- bizi görmezler rüm ,korkma .saklanırız. görürsek de gözümüz gönlümüz aaağğğ salak ,onu mu dedim ben
Rümeysa ,gözlerini kocaman açıp Hafsanın etini cimciklemişti .
-Ne bileyim ,senin işin belli olmaz
O beklenen an geldi çattı .asker beylerden önce mahalleden de bir kaç kişi gelmişti .Allahtan evin salonu büyüktü ki sıkıntı çekmeyeceklerdi ama diğer odayı da hazırlamışlardı .belki sığmazlar diye düşünerek .
Hafsa ,rüm ile kendi odasına saklanmadan önce Akın ve Ayazı iyi bir tembihlemişti istediği videoyu çekmeleri için .bu bir psikopatlık mıydı bilinmez ama öyle işte ya çok da derinlere inmeyelim .
Akın ,kapı zili çaldığı anda herkesi aşıp kapıya gelmişti .içindeki heyecan dışına yansıyor elleri tutmaz gibi oluyordu .evdekiler ona izin verdi .sakinlemek için kendine izin vermedi verse kapıda kalırlardı.
Yavaşça kapıyı iyice açıp karşısında duran üzerlerinde üformaları olmasa bile biz Türk askeriyiz diye bağıran asker abilerine baktı .
Heyecanı tüm bedenine yansımışken elini alnına yaslayıp titrek bir sesle
-Hoş geldiniz komutanım
Dedi .yüzünde de hayran bir ifadeyle güzel bir gülüş vardı .askerler düşmana haram olan gülüşlerini hiç sakınmadan değerlileri olanın değerlisi için sundular .
-hoş bulduk asker
İçlerinden çoğunun rütbesi büyüktü. Asım Enesten sonra intikamlarını almak için çalışmışlar, çabalamışlardı .o günden bu yana belki binden fazla sarı torbaya leş koymuşlardı lakin bir şehidin intikamı anca sarı torbaya koyulacak leş kalmayınca alınırdı .tüm çabalar bu yüzdendi ..
Akına cevap veren Faris olmuştu .bu genci görünce onların da içinde tarifsiz bir mutluluk oluşmuştu doğrusu...
Hepsiyle selamlaştı Akın ve onun ikizi Ayaz.bu selamlaşma asker selamıydı.
O küçük çocukların yanında abi mahiyetinde olan askerler ,anne babayı görünce kendileri çocuk kategorisine girip birer birer öptüler o mübarek elleri .Nida hanım ,Asım Enes'e sarılır gibi sarıldı her birine öyle ki göz yaşları akmaya başladı şimdiden .Her elini öpen evladıyla bir kez daha yaşadı aynı acıları. Kapılarına gelen şehidini sanki hiç unutuyormuş gibi tekrar hatırladı .Ona sarıldı ,onu öptü, onun kokusunu soludu ..yavrum dedi her birine ,Yavrularım, Asım'ımın yadigarları diye diye sinesine çekti ...yüreğinde kor ateşler olsa bile içeriye geçen her bir evladıyla kendine gelmeye çalıştı .son evladına ds sarılınca yan tarafındaki eşine dönüp gülümsedi
-Allah bir canımızı aldı ,bin can verdi Ahmet bey
....
nasıl ilerlesem bilemedim. Benim planım dışında ilerleyip gitti kitap. Hafsa ,ekseninde ilerliyor ama hepsini anlatmak daha mı iyi olur diye düşünüyorum ve yazar anlatımıyla daha rahatım sanırım.
Bölümü okuyan çok sevgili okuyucular ,iyi veya kötü yönlü eleştirilere açığım ,lütfen belirtin :)
