"Hadi anneciğim bir dilek tutun." diyerek üçüzlerimin gözlerinden okunan heyecanlarına ortak oldum.
Biliyorum geçen yıl olduğu gibi bu yılda ortak bir dilek dileyecekler.
Ellerini birleştirip pastanın mumlarını üflerlerken beni pişman edecek bir dilek dilediler.
"Bir baba istiyoruz!"
"Bizim damatla, diğer düğünün gelini kaçmışlar. Size de bu mektupları bırakmışlar."
Hayatım aslında bu cümleden sonra aslında çok değişecekti. Ben, ben olmaktan çıkacaktım.
Aşka inanmayan iki insanın, aile olma çabasını hep beraber okumaya var mısın?
