Yeni Üyelik
12.
Bölüm
@geceninhanimii

Yıldız tuşuna basmadan geçmeyelim. ;)

♠️♣️

Yukarıya çıktım.

Tüm korkularıma rağmen merdivenleri yavaş bir şekilde çıkarak odaya giriş yaptım. Sanki arkamdan gelen biri varmış gibi odaya girer girmez hızla kapıyı kapattığımda merakla etrafı inceledim.

 

Kocaman bir odanın içindeydim. Kapının tam karşısında siyah bir çalışma masası onun önünde ise iki tane karşılıklı kırmızı koltuk vardı. Tavanı kaplayan kare, led ışığın yansıttığı renk de kırmızıydı. Duvarların siyah olması dikkatimi çekerken kasvet kokan bu odanın sağ tarafı boylu boyunca camdı. Yavaş adılarla ilerledim ve camdan aşağıya baktım.

 

İnsanlar çıldırmış gibiydiler.

 

Yüzlerini süsleyen maskelerin altında en şık kıyafetlerini giymiş insanlar sanki hiç dertleri yokmuş gibi eğleniyorlardı. Cama biraz daha yaklaşarak insanları incelemek istediğimde kapının önünden gelen seslerle korkuyla kalbimi tutarak düşünmeden kendimi çalışma masasının altına atmıştım. Hızla açılan kapı aksine yavaş bir şekilde kapanmıştı.

 

"Ben sana ne dedim Ali!" Sakin ve bir o kadar tehditkâr gelen ses kalp atışlarımı hızlandırırken elimi kalbimin üstüne koydum.

 

Kalpten gidecektim burada.

 

"Baran şerefsizi bir daha Leyla'yla konuşmayacak dedin abi."

 

"Peki o it oğlu it neden hala kızla iletişim halinde, Ali?" Saklandığım masanın altında korkudan altıma etmeme az kalmıştı. Ah salak Leyla! Senin neyine adamın odasına girmek. Hadi girdin neden ses duyunca korkup masanın altına saklanıyorsun! Adam gelip de masasına otursa kabak gibi meydanda kalacaktım.

"Arslan abi biliyorsun Baran eski yazarlardan. Sağ, sol davasında bayrak taşımış. Kitaplarında devleti eleştirdi diye kaç yıldır içeride. Arkasında çok fazla topluluk var. Adamı nasıl köşeye çekip dövelim?"

 

Durdum. Öylece durdum. Arkamda Arslan vardı ve büyük ihtimal bahsettikleri Baran benim konuştuğum kişiydi. Ama ... O zaman... Baran gerçekte kaç yaşındaydı? Sağ, sol davası ve devleti eleştirdiği için içeride olan bir yazarsa.... Baran yaşı hakkında yalan söylemişti.

"Abi... Ne oldu?"

"Koku..."

"Af buyur anlamadım abi."

"Çık dışarı."

"Arslan Abi."

"Çık dışarı!" Arslan'ın bir anda bağırmasıyla saklandığım yerde biraz daha büzülerek kalbimi tutmaya devam ettim. Kapının açılıp kapanma sesinden sonra sessiz odayı kaplayan tek şey derin nefes alma sesleriydi.

"Kokun... Odada değişik bir koku var ve tahmin ediyorum ki bu koku sana ait Leyla. Kokun... Odama sinmiş." İyice hızlanan kalp atışlarım canımı yakmaya devam ederken gözlerimi kapatarak kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

"Çıkıyorum odadan, kendini sıkma. İstersen buradan insanları izle istersen aşağıya inerek onlara katıl. Korkmanı gerektirecek hiçbir şey yok tamam mı? Kendini kötü hissedersen masanın altında bulunan kırmızı düğmeye bas. Aşağıya indiğinde bir şey olursa arslan maskesi takmış adamların yanına git, onlar güvenlik. Şimdi gidiyorum. Leyla... Sadece eğlenmene bak."

 

Ve Arslan öylece odadan çıkıp gitti. Masanın altından çıkarak kendimi koltuğa bıraktığımda kafamı arkaya yaslayarak derin nefesler aldım. Biraz sakinleştikten sonra elimi çantama atarak telefonumu çıkardım. Attığım mesaj direkt görüldü olduğunda merakla gelen cevabı bekledim.

 

Leyla: Bana yalan söyledin.

 

Baran: Hangi konuda?

 

Leyla: Hangi konuda doğru söyledin ki! En başta yaşın konusunda yalan söyledin.

 

Baran: Sana zaten yalan söylediğimi onlarca kez yazmıştım.

 

Leyla: Ne saçmalıyorsun sen be!

 

Baran: Sana onlarca kez bunu dedim, anlamak istemeyen sendin. Sana uygulamayı önerirken ne dedim? Burada istediğin kişi olabilirsin dedim. İstediğin isimde, istediğin yaşta, istediğin şekilde ve istediğin bir hayatta.

 

Baran: İnsanlar neden sanal dünyayı gerçek dünyaya tercih ediyor Leyla? Sana bunu da söyledim.

 

Baran'ın yazdıklarına öylece bakakaldım ve üstlere çıkarak onun daha önce attığı mesajlara baktım.

 

♠️

Baran: Gerçek adını ve fotoğrafını kullanma. Uygulamadan her türden insan var. Bu yüzden orada olduğun kişi değil, olmayı istediğin kişi ol.

♣️

Baran: Orada kimse gerçek değil. Herkes olmayı istediği kişi.

Leyla: Ama.... Bu kendini kandırmak.

Baran: İnsanlar, gerçekleri kaldıramadıkları zaman kendilerini sanal aleme atıyor Leyla. Burada olduğu değil olmak istedikleri kişi olarak mutlu oluyorlar. Bunu kendini kandırmak olarak değil de bir kaçış yolu olarak düşün. Çünkü o uygulamadan çıktığın an gerçekler yine yüzüne çarpacak, kandırılan bir taraf olmayacak.

♠️♣️

Uygulamadan çıkarak telefonu çantama geri koydum. Baran haklıydı. O, başından beri beni uyarmıştı. Onu yalanla suçlayacak bir konumda değildim.

Uygulamaya ilk girdiğim zaman beni mikrafona davet ettiklerinde anne ve babamla olduğumu bahane etmiştim. Oysa ben kimsesizdim. Daha sonra da rahatsız olduğumda hemşire olduğumu söylemiştim. Oysa ben liseyi bile bitirememiştim. Ayağa kalkarak cama yaklaştım.

 

Dans eden insanlara baktım. Yarınları yokmuşcasına kahkaha atarak dans ediyorlardı.

 

Oturan insanlara baktım. Herkes birbirini tanıyor gibi samimi bir sohbet içerisindelerdi.

 

İçen insanlara baktım, bir keder emaresi aradım. Yoktu. Kahkaha atarak içkilerini içiyorlardı.

 

Gülümsedim.

 

Baran'ın bana başından beri demek istediği şeyi şimdi anlamıştım. Aşağıdaki insanların hiç mi derdi yoktu da bu kadar mutlulardı? Hayır, eminim hepsinin bir derdi vardı. Ama bu mekana yüzlerini gizledikleri maskelerle geldikleri an sadece olmak istedikleri kişi olmuşlardı. Aşağıda eğlenen her insan kendisini seviyordu. Çünkü tüm hayata karşı bir gecelik de olsa her şeyi kenara fırlatarak eğleniyorlardı.

 

Derin bir nefes aldım, kapıya doğru emin adımlarla ilerledim.

 

Ölecek olsam dahi ben de kendimi seviyordum. Ve ölecek olsam dahi bir hastane odasında ölmek yerine burada dans edip kahkaha atarken ölmek isterdim. Oturup hiç tanımadığım insanlarla muhabbet ederken ölmek isterdim. İlk defa içtiğim içkinin günahında boğulmak isterdim.

 

Ben, hastane odasında kederden değil de burada, Efsunkâr'ın renli ışıkları, kahkaha melodileri arasında ölmek istiyordum.

 

**

 

Neler oluyor hayattaaa, bir de şu rüya gerçek olsa olsaaaa dırım dırım. NELER OLUYOR NELEER.

Benim ihtiyar delikanlı Baran'ıma ve bana kızmışsınız? Alındık gücendik. Oysa ki bölümde Leyla'nın en sonunda anladığı gibi Baran ve ben sizleri birçok kez uyardık. Siz de Leyla gibi anlamak mı istemediniz?

Bu gece uzun olacak gibi? Leyla'yı aşıda neler bekliyor acabaa?

İnstagram: GeceninHanimii

 

 

 

Loading...
0%