Leyla, yattığı hastane odasında ölümü bekleyen bir kadındı. Yalnızlığında boğulmasına ramak kala eline aldığı telefondan bir numara salladı.
Ve salladığı numara, hapishanede yaşayan bir mahkuma aitti.
📮
Leyla: Konuşacak kimsem yok. Bir çiçeğim bile yok.
A: Çiçeklerle derdin ne senin? Çok çiçek istiyorsan git kendine saksıda çiçek al. Her neyse, benim de konuşacak kimsem yok ama senin gibi zırlamıyorum.
Leyla: Çiçeğinde mi yok?
A: Çiçeğim de yok manyak karı.
Leyla: Karı değil, kadın. Ayrıca kadın olduğumu nereden anladın?
A: Hangi erkek konuşacak bir çiçeğim bile yok diye zırlar ki?
Leyla: Haklısın, o zaman sen de erkek olmalısın. Neyse, bak senin de konuşacak kimsen yokmuş! Neden birbirimizin mesaj arkadaşı olmuyoruz?
Merhaba. Ben okulun tembel, haylaz ve müdürün odasından çıkmayan öğrencilerinden biri olan Yıldız Gece Korkut.
Burada size okulun yakışıklı, serseri ve belalı olan çocuğuna aşık olduğumu yazmayı çok isterdim ama ne yazık ki benim kaderimde öyle bir çocuk gördüğüm kadarıyla henüz yok ki öyle bir çocuk bizim okulda bile yok.
Tanık olacağınız hikayemde ben tembel ve salak kız okulun en vasat insanına nasıl olduğunu bile anlamadan aşık oldum. Kesin büyü falan yaptı o inek bana!
Ben! Okulun tembeli Yıldız Gece Korkut!
Okulun birincisi, herkesin alay ettiği, iğrenç gözlükleri olan, özgüvensiz, iki lafı toplayamayan, saç kesimi demode ve dersten başka bir şey düşünmeyen Ali Levent`e aşık oldum!
-Evet şimdi okumaya başlayarak benimle dalga geçmeye de başlayabilirsin. Haklısın çünkü ben bile kendime her gün lanet ediyorum!
**
*Hikayedeki şiirler tamamen bana aittir.
Not; Bu bir değişim hikayesi değildir. Bu bir kızın karşısındakini olduğu gibi kabul edip sevdiği bir hikayedir.
