On Yedi Yıl Önce

Saat gece yarısını çoktan geçmişti ama ikinci kraliçenin çığlıkları ana sarayın her yerinde duyuluyordu . Acı çığlıkları sarayı tamamen kaplamıştı . Ardı arkası kesilmeyen çığlıklarını Kral Ash yakından duyuyordu . Sevdiği kadının acı çığlıklarına kral olmasına rağmen yardım edememesi sinir krizine sokma durumuna getirmişti . İki oğlunun doğumunda savaşta olduğu için acı dolu sesleri görmemişti ama şu anda sevdiği kadının sesini kendisine de acı çektiriyordu .

Bu sürecin bitmesini ve kız çocuklarını kucağına almak istiyordu . Evet , bir kız çocuğu olacağına inanıyordu ama sevdiği kadın aksini iddia ediyordu . Hem bir tane daha oğlan görmeyi kabul edemezdi ortalıkta iki tane canavar vardı . Buna bir tane daha eklenmesini hiç istemiyordu . O etrafta ona baba diyerek tatlılık yapan bir kız istiyordu . Kesinlikle kız olmalısın çocuğum ağabeylerin bana yeterince çektiriyor .

Sonunda diğerlerinden daha güçlü bir çığlık duyuldu ardından derin bir sesizlik oluştu . Birkaç dakika sonra beyaz önlüğü kan olmuş orta yaşlı ebe kadın kapıdan çıktı . Kollarında beyaz örtüye sarılı bebeği vardı . Huysuz ve kısık sesini duyuyordu . İki büyük adımda ebenin yanına gitti ve hemen kucağına aldı . Safir mavisi gözlerini kollarında yokmuş gibi duran bebeğine çevirdi .

“Kral Ash kızınız oldu ama…”

Ebe kadın cümlesini bitirmeden . Kralın mutlu sesi ile konuşmadı .

“Teşekkürler bir tanem babanı yanıltmadığın için . “Kral kızının yüzüne baktığında hayatında ikinci kez vuruldu çünkü bu kız annesinin kopyasıydı . Safir mavisi gözleri minik yüzünde kocaman duran gri gözlerini buldu . Gri gözleri babasını biliyor gibi çıkardığı huysuz sesler bir anda susmuştu . Yaşadığı duygu ile kızına aşık olan bir baba rölüne giriyordu .

Ebe kadın ise bu baba kız manzarasını birazdan söyleyerek bozacağını biliyordu . Biraz daha dedi kral duyduklarından sonra çok istediği kızını görmek istemeyeceğini biliyordu çünkü ikinci kraliçeye olan aşkı tüm krallıklar tarafından duyulmuştu .

Kral kızının tutulduğu gözlerine bakarken ebeye soru sordu . O soru tüm yaşanılan anları değiştirecekti .

“Karım nasıl ? “

Ebe kadın duyduğu söz ile başını eğerek derin bir sessizliğe gömüldü . Kral cevap gelmediğini görünce sert bakışlarını ebeye çevirdi . Başı öne eğilmişti bir şeyler yolunda değildi . Eşine ne olmuştu ? Bir kez daha sorunca ebeden aldığı cevap ile kolundaki kızı değilmiş ebeye verip odaya girdi .

Gözleri küçülmüştü gördükleri karşısında . Beyaz yatak kan olmuştu . Sevdiği kasının kanını emişti sanki . O ışıl sağlıklı beyaz teni şimdi ölüm kucaklamıştı . Gördükleri gerçek olamazdı çok olmamıştı onu bulalı . Bu kadar erken kaybedemezdi .

Kan olmuş yatağa çıktı, sevdiği kadını kollarının arasına aldı . Göğsüne bastırdı ondan gidemezdi . Kabul etmiyordu .

“Ariande uyan hadi .”

Oda da ölüm sesizliği ve bir bebek sesi ..

“Ariande lütfen ."

Ölüm sesizliği ve acı bir bebek sesi ..

"Ariande terk etme beni ."

Ölüm sesizliği ve ağlayarak çığlık atan bir bebek sesi ..

Büyü Kulesi

Büyü kulesine ansızın bir kadın gelmişti . Söyledikleri ise inanılır gibi değildi ama şu anda bekleme odasında kirli bir örtüye sarılı bebek ile bekliyordu . Bu bebek sayesinde bahtsız kaderinin döneceğine inanıyordu . Artık fazlası ile rahat ve zevk içinde bir hayat yaşayabilirdi . İyi ki dedi o hanın sokağında bebeğin çığlını duymuştu . Başta hayal sanıp , yoluna devam etmek istemişti . Fakat yapmamıştı kendisini bebeğe giderken bulmuştu . Gördüğü manzara ise karanlık gecede hanın pis arka tarafında ışık gibi parlayan bebekti . Her şeye rağmen inançla parlıyordu .

Aklına tek gelen şey ise bu bebeği alıp büyü kulesine gelmekti . Ardından bebeği o hanın arka tarafından hızlıca göğsüne alıp koşarak buraya gelmişti . Şimdi ise yanan şöminenin yanında uyan bebekle bekliyordu .

Gergin bekleyişini biter kapının o sesi duyuldu . İçeriye ortalama uzunlukta yaşlı bir adam girdi beyazlaşmış uzun saçları arkaya doğru taranmıştı . Açık yeşil gözleri fazlası ile mutlu bakıyordu . Üstüne giydiği beyaz kıyafetinin yanında cübbesi koyu yeşildi . Karşısında gördüğü adam ünlü baş kahin Loki ‘ydi ve büyü külesinin de baş büyücüsüdü . Evet kesinlikle sürekli duyduğu söylentilere uyan biriydi .

“Ben kahin Loki . Görüşmek istediğiniz çok acil olan mesele nedir ? “

Kahinin sorusu kadın başta kekeledi nasıl konuşması gerektiğine karar verememişti. En sonunda şöminen yanında hiçbir şey olmamış gibi uyuyan bebeği göstermenin mantıklı olduğuna karar verdi .Hemen bebeği olduğu yerden alıp kahine verdi .

“Bakın sadece bakın .”

Kahin fazlası ile kirli örtünün içindeki bebeği alıp yüzünü kapatan kısmı açtı . Başta gördüğü şeye inanmadı birkaç kez daha açık yeşile sahip gözlerini açtı . Yine aynı manzara gördükleri doğruydu . Uzun zamandır beklediği kehanetin ilk kısmı gerçekleşmişti .

Işığın çocuğu doğmuştu .

“Çabuk arabayı hazırlanın kralımızı görmem gerek . “

Kadın kahinin mutlu sesinden fazlası ile iyi bir şey yaptığını anlamıştı şimdi gerçek ödülünü istiyordu .

“Baş kahin ben..”

Sözünü tamamlayamadan kahin kadın için ne istiyorsa verin diye emir vermişti . Çıkan gürültü ile kirli örtünün içinde uyuyan bebek huysuz sesler ile yeşil gözlerini açmıştı . Kahin elindeki bebekle oda dan çıktı yardımcı kahine bebeği verip hızlıca tüm kontrollerinin yapılmasını ve ihtiyacı olanları tedarik edilmesini istedi . Yolu belliydi .

O gece iki kız çocuğu doğdu . Birine ölümle doğan , karanlığın tohumu dediler . Acı ve yalnızlık verdiler . Diğerine ışığın çocuğu dediler . Onun içinse hayat ve aydınlık dediler .