Victor ile Akşam yemeği yemeye devam ediyorduk Victor bana eski Lucas ile komik anılarını anlatıyordu
aklıma birden ruby ve yapabilicekleri geldi gözlerim stres ile hafif hafif titremeye başlamıştı
victor şarabından kafasını kaldırım bana baktı
"ne oldu?"
derin nefes verdim
"sence prenses ruby bir sorun çıkarır mı?" dedim sakince
Victor şarabından bir yudum aldı
"en fazla ne yapabilir ki?" dedi sakince
"bilmiyorum, belki kötü şeyler yapar"
"sana dokunamaz, dokunursa bedelini çok ağır öder" dedi kıpkırmızı gözleri ile bana bakarken
derin nefes aldım, victor önümdeki yemeği işaret etti
"hadi yesene, hiç bir şey yememişsin" dedi şarabından yudum alırken
kafamı salladım ve yemeği yemeye devam ettim bir yandan etleri ayıkladım
"et ile aran yok galiba" dedi göz ucuyla biryandan bana bakarken diğer yandan şarabını yudumlarken
"senin de şarap ile aran çok iyi gibi" dedim gülümserken
"fazla içmem aslında" dedi Victor bende dayanamayıp kahkaha attım
"bu fazla içmemiş halin mi?" victor içtiği bardağı masaya koydu ve doldurdu
sırıtıp bana baktı
"ister misin?"
ne insan kanı mı içmemi öneriyordu şaka yapıyor olmalısın
"Iy!" şakasına burnumu kıvırdım bana güzel gözleri ile bakıyordu ama bir şey kafama takıldı
ben yaşadığım her zaman diğer insanların yüzlerini net görmezdim annemde dahil
ama Victor hep bana net görünüyordu
"Vicy bişi sorcam" Victor gülümsedi ve beni tekrar etti "Vicy"
"merak ettiğim bir şey var, ben kimsenin gözünü yada yüzünü net göremiyorum ama seni ne kadar uzakta olursan ol.. seni görebiliyorum"
Victor sırıttı
"neden acaba.. her neyse"
"yıllardır böyleyim çevremdeki herkesin yüzünü net hatırlamadan yaşadım, ama sen hepsini alt üst yapıyorsun"
Victor bana empati ile baktı
"kötü anlamda mı lilyum"
kafamı hemen hayır anlamında salladım
"hayır.. iyi anlamda"
"parti yavaşça dağılıyor, hadi gidelim fazla durmaya gerek yok"
ayağa kalktık ve çıkışa yürümeye başladık
victor durdu "benim hafif işlerim var sen önden yürü, kıyafetlerimi çıkar, banyomu hazırla, ve okuyucağın masalları seç.. hemen geliceğim"
kafamı salladım "anlaşıldı prensim"

yolda yavaşça yürüyordum kimse yoktu victor sözde herkes gidiyor demişti
ormandan gelen bir çığlık sesi duydum hızlı adımlar ile oraya gittim çığlık küçük bir kıza aitti ona bir şey oldu sandım ormana girdim, etrafıma dönüp bağırmaya başladım
"Nerdesin?!" etrafıma baktım ama kimseyi görmedim
arkamdan adım sesleri duydum hemen döndüm Ruby'nin tarzı olan kıyafetleri gördüm anladım ki bu oydu

gözlerim stress ve korku ile titremeye başlamıştı
"Ruby.. sizsiniz değil mi, küçük kız nerde?"
ruby olduğunu düşündüğüm kişi önüme geldi böylece yüzünü az da olsa anladım ve rubynin olduğunu kesin anladım
ruby beni ittirdi, ayağım taşa takıldı sırtımı bir ağacın köküne çarptım
"şimdi sadece ruby mi oldum?"
"ne istiyorsun?" dedim korkmamaya çalışarak
"ne istediğim ortada değil mi?"
içimdeki ses habire Victoru sana yedirtmem diye geçiriyordu
ruby bana sert bir tokat attı, yanağımı acıyla tuttum
"bedelini ödeyeceksin"
"V-Victor seni m-" dediklerim Ruby'nin bana tekrar tokat atması ile yarıda kaldı
"sana bir teklif ile geldim eğer reddetersen sonuçlarına katlanırsın
gözlerimin titremesini durdurmaya çalışıyordum
"annen.. seni annene gönderebilirim.. ailene"
gözlerim fal taşı ile açıldı
"ailem mi.." dedim sessizce
"evet ailen.. sana aileni vereyim sende bana victoru ver"
saçlarımı tuttu ve ona bakmamı sağladı
"ben.."
düşündüm.. ailemi görebilirdim beni istemeyen ailemi belki annemin mezarını görebilirdim.. belki..
"söyle albino hizmetçi bana cevabını söyle"
"hayır" dedim ama bunu istemsiz dedim
soluklandım ve devam ettim
"Victoru asla sana vermiyeceğim"
dedim
inanamıyorum kendime ya
"anlaşıldı"
Ruby beni yere fırlattı ve eline büyük bir taş aldı
"R-Ruby! hayır yapma"
dedim çağresizce
"ya cevabını değiştir yada öl"
"b-ben.."diyebildim sadece gözlerimi 2 saniye boyunca kapatım Rubye baktım
"hayır Victor eğer bana dokunduğunu öğrenirse seni istiyeceğini mi sanıyorsun.. seni mahvedicek"
Ruby hafif tırsmıştı
"o bana hiç bir şey yapamaz arkamda dağ gibi babam var"
gülümsedim
ruby elindeki taşı benim göğüsüme doğru fırlattı
acıyla inledim
"neden yapıyorsun ben sana ne yaptım?"
dedim acıyla kıvranarak
"Victorumu benden aldın!"
Ruby elindeki küçük taşları bacaklarıma fırtattı
acıyla bacaklarımı korumaya çalıştım
taşlar bazı yerlerimi çizmişti
ruby eline kocaman taş aldı ve onu kafama fırlattı
sonra ise karanlıktı


_____________________________________________________

gözlerimi yavaşça açtım
etrafımda çok sayıda hemşire vardı
ve bana endişeli gözler ile bakıyordu
arkada Victorun bana sinirli ve üzgün baktığını gördüm
gözlerim çok titriyordu kafamı tutmaya çalıştım başım ağrıyordu
lily elini benim başıma koydu
"iyi misin gökçe beni duyuyor musun?
kafamı salladım

hemşirelerden birisi bacaklarımı sarıyordu

Victor beni baştan aşağıya süzdü
"kim yaptı?" dedi sinirli şekilde onu ilk defa böyle görüyordum
yutkundum derin nefesler aldım
"KİM YAPTI BUNU SANA GÖKÇE?!" dedi bağırarak Victor gözlerindeki siniri görebiliyorum
bütün herkes bağırması ile sessizleşti ve köşeye çekildi
gözlerimi kapadım ve söylemek zorunda kaldım
"ben gidiyordu-" victor sözümü kesti
"OLAYI SORMADIM BANA KİM YAPTI ONU SÖYLE"
victorun damarlarını görebiliyordum
lucas arkadan victoru tuttu
"abi sakin ol korkutuyorsun kızı"
Victor bana sinirle bakıyordu
"R-ruby.."
dedim titreyerek
victor lucası ittirdi ve odadan çıktı
lucas arkasından koştu
odadaki hemşireler benim yaralarımı sarmaya devam etti
lily gözümdeki şişliğe buz tutuyordu
"lanet olası paçoz.. güzel gökçeme neler yapmış"
dedi lily
odadaki hemşireler onu onayladı
"o çiyandan fayda gelmez zaten"
içeriye birden 5 kişi girdi lila ve andrew de dahil
hemşirelerden biri kızdı hemen
"yavaş! ne bu telaş?"
lila hemen korkuyla söyledi
"aşağıda.. terör esiyor, Victor.."
derin nefes aldı
"rubynin yüzüne yumruğu yapıştırdı.. ailesine ise ağıza alınmayacak laflar söyledi"
içeri kraliçe sophia ve yanında başka bir soylu ile girdi
"niye bu kadar kalabalıksınız siz.."
kraliçe sophia bana döndü ve beni soyluya gösterdi
"BAK KIZININ YAPTIĞINA BAK! benim güzel gel- kızıma neler yapmış.."
soylu sadece bana baktı
"onun adına özür dilerim.. kızım öyle birisi değil normalde.."
kraliçe hemen susturdu onu
"seni buraya onun yüzünü gör diye kızının yaptıklarını gör diye getirdim.."
yaşlı kadın bana üzgünce baktı

kraliçe sophia kadın ile odadan çıktı
herkes derin nefes aldı
Lila bana sarıldı
"herşey iyi olucak dinlen.. çok yırpalanmışsın"
gülümsedim ve yatakta rahatça hareket ettim
lily bana gülümsedi
"dinlen.. sonrası her şey iyi olucak"
kafamı salladım ve gözlerimi kapadım aklıma ilk gelen nedense hep victordu