2 ay sonra...
yavaş adımlar ile mutfaktan çıktım elimdeki kaplarda bulunan yemeklerin bozulmaması için uğraşıyordum
evet bu gün.. lily, lucas, lila, andrew, victor ve ben.. piknik yapma kararı almıştık
elimdekiler piknik içindi mutluydum
mırıldanarak elimdekileri taşıyordum

"hadi gökçe buraya koy"
lily'nin sesi ile masaya elimdekileri bıraktım
"oh her şey hazır mı?"
"evet en son senin yaptığın tatlıları koydum, gitmeye hazırız bizi bekliyorlar"
kafamı salladım hızlıca eşyaları yardımlaşarak aldık
ve kale'nin bahçesine yürüdük
orda bizi bekliyorlardı
victor elimdekilerin yarısını aldı
"kumsalın orda güzel bir yer var o tarafa gidelim"
dedi lucas
victor sessizce sadece baktı bir yandan bana bakıyordu
sessizce bana yaklaştı
"sevgililerin arasında durmalımıyız?"
sessizce söyledi
"tek çift lily ve Lucas"
victor gözlerini kapadı "sanmam ama sen öyle düşün"
hızlıca kumsala yakın bir çimenlikte eşyalarımızı koyduk ve oturduk
herkes muhabbet ederken ben victor ile hafif uzakta birbirimize yakın oturduk
yaptığım kurabiyeleri yiyorduk
"güzel olmuş" dedi Victor bana bakıp
gülümsedim
"böyle saçma etkinliklere hiç katılmam.."
"görebiliyorum victor"
"sen hani andrew ve lila'nın sevgili olmadığını söylemiştin ya"
ona baktım dikkatlice
victor çenemi tutup yüzümü lila ve andrewe doğru döndürdü
ellerini tutuyorlardı
mutlu bir şekilde Victora baktım
"çok tatlılar!" dedim kısık bir şekilde
victor kafa salladı
"Victor bir şey sorucam" dedim
victor kurabiye yerken bana bakıp kaşlarını çattı
"şey... ben dün akşam senin yatağının yanında bir kitap gördüm, baya okumuşsun konusu ne?"
meraklı sordum victorun ise bakışları yumuşadı arkaya doğru uzandı
"kitap iki aşık hakkında, birbirlerini çok sevip asla açılamayan 2 insan hakkında"
merak ettim ve anlatmaya devam etmesi için kafamı salladım
"kız önemli bir kadının kızı. kadın, kızı doğduktan 1 yıl sonra büyük bir savaşta ölüyor ölmeden önce yanında önemli bir şeyi saklamak için götürüyor ve kızını en yakın arkadaşı tek başına buluyor. yakın arkadaşının eşi rahatsız olduğu için bir çocukları olmamış kadın o yüzden kıza annelik yapıyor.. Erkek olan ise karmaşık doğduğu yerdeki tek eşi benzeri olmayan o kabilesindeki herkesten farklı olan bir şeye sahip, kanatlara"
"fantasik mi okuyorsun?" diye sordum hızlıca
"evet severim"
"devam et çok eğlenceli"
victor gülümsedi
"kız 11 yaşında annesinin aslında öldüğünü ve evlatlık büyüdüğünü öğrenince her şey değişir.
kız artık tüm gününü yalnız şekilde ormanda geçirmeye başlar. Kız ormanda bitkiler ve orda yaşayan hayvanlar ile yakınlaşır. Bir gün aynı şekilde ormanı gezerken çalıların arkasında erkeği görür , erkek ağaçtan orda yetişen bir meyveyi topluyordur. Kız onun fark etmeyeceğini umarak onu izlemeye başlar ama umduğu şey olmaz erkek arkasını dönmeden orda biri olduğunu anlar
ve arkasını dönmeden kıza seslenir kız ise onu izlediğini nerden anladığını sorar ve erkek kıza dönerek kokusundan bahseder, kız yasemin gibi kokuyormuş ve koku yayabilen kişiler çok nadirmiş, kız ve annesi son koku yayan kişilermiş annesi ölünce sadece kız kalmış
erkek onu orda görünce kızdan hoşlanmış ama kız erkeğe karşı başta bir şey hissetmemiş"

Victorun okuduğu kitabın konusunu çok beğenmiştim
"harika bir kitapmış"
dedim gülümseyerek
victor gülümsedi "bu arada sana bir şey söylemem gerek"
bunu ciddi şekilde söylemişti
"sorun ne?" dedim sessizce
victor önce diğerlerine bize bakıyorlar mı diye göz attı sonra sesini azaltıp konuşmaya başladı
"yukonia krallığı.. geçmişte yapılan bir anlaşmayı bozdu"
"bu ne anlama geliyor?" dedim sessizce
"dedem çok geçmişte orayla ateşkes imzaladı, babam tahta geçince aramızda habire bir karmaşa var.. ve 2 gün önce sınırda bulunan askerlerimiz arasında çatışma çıkmış.. 124 askerimiz yaralandı ve 26 tane de ölü büyük bir savaş kapımızda olabilir"
"ne diyorsun victor" dedim endişe ile
"duydun ve eğer olursa cepheye bende gideceğim.."
"olmaz! victor gitme"
victor endişeli yüzüme bakıp gülümsedi
"sorun yok Gökçe eğer savaş olursa ve kazanırsak seninle bolca zaman geçiririz"
gülümsemek istedim.. ama yapamadım
"ya sana bir şey olursa?" dedim çağresizce
"ben vampirim lilyum o kadar kolay zarar görmem"
sessiz kaldım ve Victora güvendim, her zaman yaptığım gibi...