"Victor mu?" Lucas Şaşırmış gibiydi
" Neden onu bu kadar merak ettin?" sesi hafif kızgın ve ciddi gibiydi
"Hayır yemekhanede Bana dimdik baktı ve çıkışta bana çarptı"
Lucas Şaşırmıştı bense konuşmaya devam ettim
" herkes böyle bir şey olmadığını söylüyor ama ben eminim'
Lucas beni köşeye çekti
"Bak burada konuşacağımız her şey aramızda kalacak"
bende kafamı salladım
"Kardeşim bazı yaptığı hareketleri yapmamış gibi gösterebiliyor Mesela ben şahidim o masada Cidden sana baktığını gördüm ama diğerleri bunu görmedi, göremedi"
bu benim korkmama neden oldu
"Neden bana çıkışta çarptı?" Lucas biraz üzgündü
"bak vampirler kurbanları ile oynamayı sever sorun şu Biz uzun zamandır insan kanı tüketmiyoruz ama kokunuzu alabiliyoruz. Victorun Koku alma duyusu benimkinden daha iyi, yemekhanede En yoğun koku senden geliyodu, ben sana bakmadım ama Victor sana kenetlenmişti.. Seninle uğraşabilir
Onunla konuşucağım ama işe yaramaz. Kardeşimin sana Fazla Zarar vericeğini sanmıyorum ama temkinli ol"
Lucas hızlı adımlarla Yemekhaneye gitti Bense duyduklarımdan sonra korkmaya başladım
yavaş adımlarla Yemekhaneye indim herkes yemekhanedeydi Goran'ı buldum ve yanına oturdum
"Hey, Kurabiyeleri getirdi"
Goranın gülümsemesi stressimi azalttı
"Goran Çok teşekkürler.."
Kurabiyeleri yemeye başladım
Gözüm Lucasa kaydı Victor ile konuşuyordu. Birden ikisi Bana doğru baktı
Korku ve stress tekrar kendini gösterdi Victorun kırmızı gözleri Beni korkutuyordu, kız kardeş onları deniyordu bana dönüp gülümseyerek el salladı Bu benim moralimi yerine getirdi Şimdi daha İyiydim ben de gülümseyerek el salladım Ashleyn gülümsedi ve Victor'a bir şeyler söyledi
Kraliyet ailesinin oturduğu masa hepimizin oturduğu masalarla kıyasla yukarıda bir odadaydı ama herkesin görebileceği bir yükseklikte dışı camlarıyla kaplıydı odanın içi altın döşenmiş gibiydi içeride birkaç muhafız vardı.
Perdelerden birisini bir muhafız çekti ve perdenin arkasındaki kraliçe Sophia'ın oturduğunu gördüm.
Victor ve lucas'ın konuşmasını dinliyordu kadın bana baktı bu beni korkutmaya başlattı
Gorana döndüm "Ben gitmeliyim, aç değilim"
Hızlı adımlar ile Yemekhaneden çıktım merdivenleri çıkmaya başladım karşıma birden prenses Ashleyn çıktı
"Merhaba, siz iyi misiniz?"
Ashleynin yüzü üzgün gibiydi derin nefes aldı ve konuşmaya devam etti
"Siz aşağıda yemek yemiyor muydunuz?"
"Evet, az önce oradan ayrıldım" derin bir nefes alıp verdim
"Senin hakkında konuşulduğunu biliyordun Ama merak etmeyin kötü bir şey söylenmedi"
bu beni biraz rahatlattı Ama gene de benim hakkımda konuşulması beni mutlu etmedi
"Sağ ol Minik Prensesama ne konuşulduğu anlatabilir misin?"
Ashleyn Gülümsedi
"Üzgünüm.. Aile içi konuşulanları anlatamam."
Zorlamadım.
"Ama Victor ile yakında tanışabileceğini düşünüyorum" şaşırmıştım
"Ama onu sevmedim"
ashleyn kıkırdadı
"abim herkese öyle gözüküyor ama iyi birisidir" gülümsedim
"Sana inanıyorum Minik Prenses"
Ashleyn Mutlu şekilde gülümsedi
Bense odama yürüdüm kapıyı açtım ve içeri girdim Saat 7'ye doğru geliyordu Masaya oturdum Goranın bana yaptığı kar küresini elime aldım yatağa oturdum cama baktım karşılıyordu kar küresinin yanıma koydum kafamı düşünceler ile birlikte yastığa koydum.
ƪ(˘⌣˘)ʃƪ(˘⌣˘)ʃƪ(˘⌣˘)ʃƪ(˘⌣˘)ʃ
Gözlerimi yavaşça açtım güneş ışığı yüzüme geliyordu yavaşça yatakta dikleştim uyumadan önce yanıma koyduğum kar küresini aradım ama bulamadım bütün odayı aradım ama kar küresi gitmişti Ne yapacağımı bilemedim O yüzden goran'a açık vermemeye karar verdim Büyük ihtimal kar küresini kaybettiğimi duyunca benim unutkan ve sorumsuz bir kadın olduğumu düşünecek
saate göz attım Saat dokuza yeni geliyordu kalktım ve Üstümü değiştirdim ve Yemekhaneye yürümeye başladım
"Gökçe iyi misin?" Ses Goranındı
Arkamı döndüm
"Goran.. İyiyim teşekkürler, yemek yemeye gidiyorum.. gelsene?"
Goran gülümsedi ve yanımda yürümeye başladı
"dün birden gittin sen gittikten sonra Lucas arkandan üzgünce baktı"
"Lucas ben gittikten sonra üzüldü mü"
Goran kafasını salladı bunu düşünürken Yemekhaneye gelmiştik
Sakin bir yere oturduk arkamdan birisi yaklaşmıştı görmedim ama hissettim
"Merhaba Gökçe siz olmalısınız size
bir Mektup var"
Mektubu bana uzattı bende elime aldım
"sağol"
Mektubu inceledim gönderen kişiyi görünce korkmaya başladım
"bu.. Kraliçeden.."
Yutkundum ve mektubu yavaşça açtım
" sevgili Gökçe
İyi günler Umarım ilk haftadan iyi geçiyordur sana mektup yazma sebebim senden bir iyilik istemem ile ilgili Küçük kızım Ashleyn için yeni bir öğretmen gerekiyor kızımın önceki öğretmeni bir sebepten dolayı atıldı uzun zamandır bir öğretmen arıyorum. İlk haftan boyunca Seni biraz takip ettim ve iyi bir aday olduğuna karar verdim kızımın öğretmeni olmanı çok isterim Eğer Bana ulaşmak istersen Lunay isimli bir Uşakla konuşabilir veya bir mektup verebilirsin Cevabını bekliyorum iyi günler
Sophia Walker"
Ufak bir Şok geçirdim prenses ashleyn'nin bir öğretmene ihtiyacı vardı
"Bu harika kraliyet ailesinin takdirini ve güvenini kazanabilirsin"
Goran gülümsedi "Bu arada saat 10.00'da iş başındayız"
"Evet ama benim kraliçe ile konuşmam gerek"
" kararını ne çabuk verdin"
"biliyorum ama ashleyne öğretmenlik yapabilirim"
"umarım zorlanmazsın"
Yemekhaneden çıktıktan sonra Goran ile ayrıldık ben üst katta bulunan kütüphaneye doğru yürümeye başladım.
"Gökçe"
sese doğru döndüm bu Lucastı.
" kütüphane kilitli anahtarları vermek istedim "
Lucas bana anahtarları uzattı
"Teşekkür ederim Lucas prenses Ashleyn için öğretmen mi lazım? Kraliçe Sofia bana mektup yolladı"
Lucas bi tık üzülmüştü
"Evet karar verdiysen ona iletebilirim."
Gülümsedim " Evet lütfen"
Lucas derin nefes verdi
"prenses ashley'nin öğretmeni olmak çok isterim"
Lucas Yapay şekilde gülümsedi
"Tamamdır.Şimdi söylemeye gidiceğim. Annem hızını alamayıp Ashleyni Bugün gönderebilir"
Kıkırdadım.
"Tamam, sorun değil"
Lucas yanımdan ayrıldı
Ben de kütüphanenin kapısını açmaya başladım içeri baktığımda bir kitap cennetine geldiğimi düşündüm iki katlıydı ama çok fazla raf vardı koşarak laflara bakmaya başladım son olarak Mutluluktan orta kısımda bir balerin gibi döndüm
"Gökçe."
Arkamdan lucas'ın sesini duyunca irkildim ve utandım lucasa döndüm yanında Ashley ve Victor vardı
Victor'u görünce konuşamadım.
Ashleyn Kıkır gülüyordu
"ne çabuk geldiniz ya"
"Bu kadar iyi dans ettiğini bilmiyordum." Dedi Lucas gülerek
" lütfen başkasına söyleme" bunu utançtan kekeleyerek söylemiştim
"merak etme kimseye söylemeyiz"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Lucas Gitmişti Bense Minik prensese Matematik dersi Anlatmaya başladım
nerdeyse 2 saat boyunca ona yardımcı oldum.
Victor ise bu 2 saat boyunca Beni inceledi bu beni çok korkutmuştu
Ashleyn bana baktı
"lütfen bugünlük burada kalabilirmiyiz.?"
gülümsedim
"tabi ki.. yarın görüşürüz"
ashley'nin saçlarını hafif şekilde oynadım
o giderken arkasından baktım
" küçük bir bedene karşı büyük bir beynin var değil mi?"
Bu Victor'du onun bizimle olduğunu unutmuştum
ona doğru döndüm
Bütün pencereler aniden kapandı mumlar söndü içeriye soğuk bir hava girdi kapı ise büyük bir sesle kapandı
"Neler Oluyor"
Korkmuştum..
" büyük bir beynin var ama Korkak ve değersiz kızın tekisin"
Victor gülümsedi
" benimle böyle konuşamazsınız"
" kim olduğumu bilmiyorsun sanırım ben kraliyet ailesinin en önemli bireyi Prens Victor Walker ya sen sıradan hizmetçi korkak bir kadın"
Soğuk derinleşiyordu
ve titremeye başladım
