Kolumdan tutup beni kendine çektiğinde ona dönüp kolu kurtardım. Gözlerinde anlamını bilmediğim parıltılar dolanıyordu. Kaşlarımı sorarcasına kaldırdığımda konuştu.
“Ne zamandan beri biliyordun?”
“Seni görmediğimi sanıyordun Weylın ama gözüm bir tek senin üzerindeydi. Fark etmeyende aptal olanda sendin.”
