-"Numaranı da verecek misin?" Deyip cevap vermesini beklemeden arkamı dönüp yürümeye başladım.

-"Numaraya gerek yok,burada telefon çekmez." Diye bağırdı kalın sesiyle. Duraksayıp söylediği şeyi kavramaya çalışmıştım. Başımı kaldırdığımda Esmanın bıraktığım yerde olmadığını farkettim.

-"Esma..neredesin?"

Koşarak kapıdan çıkıp etrafa göz gezdirdim. Koridorda hızla koşmaya başladım.

-"Esma güzelim,neredesin?"

Okuldaki büyük salonun tam ortasında durup etrafımda dönmeye başladım.Parmaklarımı saçlarımdan geçirerek endişeyle kalem kaşlarımı büktüm.O bensiz yapamazdı,doğduğumuzdan beri hep yanında olmuştum.Şimdi bilmediğimiz ve onu korkutan bir ortamda tek başına kalmıştı.

-"Kardeşini mi arıyorsun?"

Başımı sola çevirip sesin geldiği yöne baktım.Benim boylarımda, sarışın, kıvırcık saçlı,beyaz tenli ve kırmızı dudaklı bir kız,kollarını göğüs hizasında birleştirmiş bana bakıyordu.Bakışları oldukça sert olduğu için,derince yutkunmama sebep olmuştu.

-"Evet,adı Esma.Senin boylarında, sarı uzun saçları ve masmavi gözleri var."

-"Beni takip et."Deyip arkasını dönerek salon kapısından çıktı.Böyle ürkütücü bir yerde yalnız kalmak istemediğim için,tek çare peşinden gittim.Sanırım verdiğim tarife uygun olan bir kız görmüştü ve beni ona götürüyordu.Umarım bu Esmadır,yoksa ben gerçekten deliririm.

Kırmızıya boyanmış taş sütunların kenarından yukarıya doğru çıkan geniş merdivenlere yöneldi.Çok fit bir kızdı.İnce belliydi ama geniş kaslı kolları vardı.Bir kıza göre vücudu baya iyiydi.

Merdivenlerin yanında asansör vardı ama neden merdivenlerle çıktığımızı anlamadım.Herhalde 1 ya da 2 kat çıkacağımız için asansöre binmediğini düşünmüştüm.

Usulca merdivenlerden çıkarken, ben de peşinden giderek aynı zamanda etrafa göz gezdiriyordum.

-"Bu merdivenlerden 8 kat yukarıda kızlar yatakhanesi var.Diğer merdivenlerden 8 kat çıkarsan,ki çıkmanı hiç tavsiye etmem:erkekler yatakhanesiyle karşılaşırsın."

-"Oha 8 kat mı çıkacağız?"Dediğimde duraksadı.

-"Yeni gelenler ilk girişi merdivenlerden yapar,bu da adettendir.Çünkü okulu gezdirip anlatırım.Bu arada burası yemekhane,aklında bulunsun 2ci kat."

-"Gelen herkesi sen mi gezdirirsin?Okul birincisi falanmısın?"

-"Sayılır,evet.Burası üçüncü kat,burada kızlar ve erkekler için spor salonları vardır.İki salonun tam ortasında, ortak duş alma bölümü var."

-"Ortak derken?"

-"Yani duş almak için sadece bir yer var.Başka yer yok.Erkekler girdiğinde biri kapıda nöbet tutar.Kızlar da aynı şekilde.Zaten saatleri farklı olduğu için kimse şaşırmaz."

-"Anladım."

Anlatarak katları çıkmaya devam ediyordu.Hızla çıkıp yanına yaklaşarak, onunla aynı anda basamaklardan çıkmaya başladım.

-"Burası 4cü kat.Gündüz dersleri burada yapılır."

-"Gece dersleri mi var?"

-"Var.Onlar eksi birinci kat ve ya spor salonunda olur."

-"Hangi dersler gece işlenir?"

-"Yeni gelenler gece derslerine bir süre katılmazlar.Yani alışana kadar."

-"Neye alışana kadar?"

Soruma cevap vermeyip başını sola çevirdi.

-"Burası 5ci kat.Zeka oyunları,birnevi kapışma katı.Bu yüzden bu kata "Kapışma" ismini verdik.Esma bu kata baya gelecek sanırım."

-"Bizi tanıyorsun yani?"

-"Gelen herkesi hepimiz tanıyoruz."

-"Garip."

-"Yakında garipsemeyeceksin,merak etme.Burası 6cı kat.Buraya "Şeytan katı" ismini verdik.Daha doğrusu bu adı kat kendi kazandı.Burada dövüşler olur.Yani güç kapışması diyelim.Erkekler kapışınca kızlar izler,kızlar kapışınca da erkekler.Bazen bir kızla erkeğin kapışması da olur."

-"Okulun içinde dövüş mü?İyimisiniz siz?"

Omzunun üzerinden bana dönerek gülümsedi.

-"Başkalarını bilmem ama ben baya iyiyimdir.Bir gün karşılaşmak isterim."

Derince yutkunup kaşlarımı havaya kaldırdım.

-"Göreceğiz."

-"Burası 7ci kat."Özel kat" deriz, herkesin girmesi yasaktır.Kimse asansörden bu katta inmez,çünkü başlarına ne geleceğini bilemezler."

-"Nasıl yani?"

-"Sen beni dinle ve bu kata asla çıkma, ya da inme,her neyse.Bu tavsiyem kulağına küpe olsun.Kovsalar bile inme!"

-"Tamam,dikkat ederim."

-"Burası da 8ci kat.Gördüğün gibi tam karşıda yatakhane var."

-"Esma burada mı?"

-"Git kendin bak."Deyip arkasını dönerek asansöre girdi.Sırtında Cansel yazıyordu.Gözlerini kırpmadan beni izlerken efsunlanmış gibiydim.Arkamı dönüp derince yutkunarak yatakhaneye ilerledim.Büyük tahta kapıyı açıp içeriye girdim ve göz gezdirdim.İkili ranzalar vardı.Burası da bana yetimhaneyi hatırlatmıştı.

Kulağıma ağlama sesler gelince, yatakların arasından yavaşça ilerledim.Ranzalardan birinin alt kısmında bir kız ağlıyordu.Sarı saçlarını görünce hemen yanına koştum.

-"Esma,geldim ablam ağlama."Deyip kollarımı sırtına sarıp kendime çektim.

Korkudan kekeleyerek konuşuyordu.

-"Abla çok korktum.Sarı kıvırcık bir kız gelip beni buraya bıraktı.Katlar hakkında garip,çok korkutucu şeyler söyledi.Lütfen burdan gidelim.Ben çok korkuyorum."

Yanaklarını avuçlarımın arasına alarak,baş parmaklarımla yanakaklarındaki gözyaşlarını sildim.Yüzünü kaldırarak göz teması kurdum.

-"Esma sakin ol.Ben buradayım,yanındayım.Korkmana gerek yok.Ayrıca dışarda da pek güvende değiliz.Beş paramız yok,sokakta mı kalalım?Yeni geldik diye şaka yapmıştır o kız.Bana da söyledi ama pek inanmadım.Zaten adettendir yeni gelenlere şaka yapılır."

-"Gerçekten mi?Şaka mı yapmıştır?"

-"Tabii ki kuzum."

Rahatayıp gülümsemeye başlamıştı.O gülünce ben de gülüyordum.Hayattaki tek varlığımdı ve onun için hırsızlık bile yapmıştım.Aç kaldığımız bir gün küçük bir erzak mağazasına dalıp yüzümü kapatarak yemek çalmıştım.Bir daha aynı şeyleri yapmak istemiyorum.O ablasını hırsız olarak bilsin istemiyorum.Mecbur kalmasam yapmazdım ve kendime söz verdim.Bir daha asla hırsızlık yapmak yok.Gerçi benimki fazla masumcaydı.Sadece kardeşim aç kalmasın diye yapmıştım.Hem okuyup hem çalışarak okul harçlığını da veriyordum.O benim gibi değildi,ürkek bir kızdı.İkimiz yan yana gelince şeytan ve melek gibi gözüküyorduk.O melekler kadar masumdu,ben şeytan kadar sinsiydim.Tek istediğim,yetimiz diye bataklığa batmamasıydı.Ben de batmamak için elimden geleni yapıyordum ama bazen olmuyordu işte.

Başını omzuma yaslayıp rahatlamaya çalışmıştı.

-"Esma,bavullarımız nerede?"

-"Bak şurada,o dediğim kız getirdi.Deli gibi gücü var.İkisini de aynı anda nasıl kaldırdı anlamıyorum.Ama tabi sen daha güçlüsün."

-"Şapşiğime bak hele.Kız beni sekize katlar beşe böler.Ama söz konusu sen olursan,onun gibi yüz kızı alt ederim emin ol."

-"Biliyorum onu.Bu yüzden sen yanımdayken rahatlıyorum.Beni hiç yalnız bırakma olur mu?"

-"Peki çişim gelirse ne olacak?"

İkimiz de sırıtmıştık.Bana çok bağlanmıştı ve bu onun hayatını zorlaştırıyordu.Onu kendim gibi biri yapamamıştım.Hala bebek gibi masum kalmayı başarmıştı.

-"Ben de seninle gelirim.Tuvaletin önünde nöbet tutarım.En azından tuvaletler ayrı.Bu da bir şeydir."Deyip gözlerini devirdi.

-"Karnın acıktı mı?"

-"Evet,yemekhane kaçıncı kattı?"

-"2ci katta.İyi ki asansör var.Hadi gidip bir şeyler yiyelim."Deyip ayağa kalktım.

-"Abla paramız mı var?"

-"Yok ama bence bedava olacak."

-"Öyleyse harika olur."Ayağa kalkıp eliyle karnını sıvazlıyarak diliyle dudak çevresini yaladı.

Kolumu boynuna atıp saçlarını karıştırarak odadan çıktım.Asansöre binip 2ci katın düğmesine bastık.Asansörün kapısı camlıydı ve her kattan geçtiğimizde öğrenciler gözüküyordu.6cı ve 7ci katlarda kimseyi görememiştim.Özellikle 7ci kattan garip uğultular geliyordu.Ama asansörün sesinden tam anlayamamıştım.Alt kat inerken 7ci katta ayaklar görmüştüm.İrice olduğu için erkek ayağı olduğunu tahmin ediyordum.O kata girilmesi yasak değilmiydi?Herhalde kız benimle dalga geçmişti.Bir takım gizemli tavırlar takınarak gözümü korkutmaya çalışmış ola bilir.Dövüşte karşı karşıya gelirsek ona haddini bildireceğim.

Nihayet 2ci kata inmiştik.Asansör eski olduğu için çok yavaş hareket ediyordu ve bu benim gibi aceleci insanın sabrını fazlasıyla zorluyordu.Tam karşıdaki büyük kapının arkasından gülüşme sesleri geliyordu.Esma arkama saklanıp kapıyı açmamı bekledi.Onu fazla bekletmeyerek kapıyı açıp içeriye daldım.Bütün sınıflar buradaydı.Bizi görünce hepsi susup seyretmeye başlamışlardı.

-"Merhaba."Dedim yüksek sesle.Etrafa göz gezdirirken gözüm Cansele takıldı.Kahvesinden yudumlayarak donuk ifadeyle bizi izliyordu.Elini havaya kaldırıp iki parmağıyla 'gelin' işareti yaptı.Boynumdan dönerek Esmaya bakıp başımla 'hadi' işareti verdim.

Koluma girip sarı saçlarını geriye savurarak ilerlemeye başladı.Canselin yanına yaklaştığımızda eliyle oturmamızi işaret etti.Bütün masalar tıklım-tıklımdı,ama o masada tek başına otrmuştu.Nedenini ona sormak istemiştim.

-"Neden her kes birlikte,ama sen tek başınasın?Seni sevmiyorlar mı?"

-"Kim dedi tek başımayım diye?"

Bakışlarını sol tarafımıza çevirdiğinde,kaşlarımı bükerek ben de aynı yöne baktım.Demir ve yanındaki arkadaşı elinde yemek tepsisiyle bize doğru geliyordu.

-"Merhaba."Diye ses duyduğumda başımı diğer yöne çevirdim.Masanın etrafı bir anda dolmuştu.

Canselin yanına oturan kumral bir çocuk,kolunu boynuna atarak yanağını öptü.Onların yanına iki çift daha oturdu ve tepsilerini masaya bıraktılar.

Demir benim yanıma otururken,arkadaşı da Esmanın yanına oturmuştu.Ellerindeki iki tepsiden birerini bizim önümüze koydular.Demir susarken arkadaşı konuşmuştu.

-"Bu seferlik biz getirdik.Artık yemeklerinizi kendiniz alacaksınız.Merak etmeyin yemekler ücretsiz.Bu arada okuumuza hoş geldiniz,ben Doruk."

Daha sonra Cansele bakıp göz kırptı.Demir bir şey söylemeden yemeğe başlamıştı.

Cansel gülümseyerek eliyle yanındaki çifleri gösterdi.

-"Bu kumrularımız Su ve Ateş,onlar sevgililer.Diğerleri ise Ceren ve Eren,onlar ise ikiz kardeşler."

Başını yana çevirp sevgilisine baktı.

-"Bu da benim sevgilim,geveze Caner."

-"Neden geveze diyorlar?"

-"Konuşmayı pek sevmez."Dedi Demir.Başımı sola çevirdiğimde göz göze geldik.Başımı tekrar önüme çevirmemle yemeğini yemeğe devam etmişti.

Cansel Demire bakarak gülümsedi.

-"Şu da Demir kol.Okulun en güçlüsüdür.Bakma öyle mütevazi sakin gözüktüğüne.İki saniyede parçalar adamı.Ne oldu diyemeden yok olursun."

Derince yutkunup yalandan gülümsedim.

-"Evet,attığı top Esmayı metrelerce uzağa fırlatınca anladım.Ama bu normal bir şey değil.İnsan en fazla sendeler ve yere düşer.Bir top çarpmasıyla metrelerce havaya uçmaz."

-"Her kesin özel bir yeteneği vardır.O da demir gibi güçlü."Dedi Doruk.Bakışlarımı ona çevirip garipçe baktım.Esma susuyor ve bizi izliyordu.Ben ona göre daha meraklı ve daha konuşkandım.

-"Peki senin özelliğin ne?"Dedim Doruğa bakarak.Çatalını tepiyle bırakıp mendille ağzının kenarını temizledi.

-"Bana Haylaz derler.Nedenini dövüştümüzde öğrenirsin."

-"Senin ile ben mi?"

-"Yok amcam ile yengem.E tabi ki biz."

Demir çatalını sertçe tepsiye çarptı.Başını kaldırmadan sert bir ses tonunda konuştu.

-"Uyanıklık yapma Haylaz.Yeni gelenler erkeklerle dövüşmez.Çok cesaretin varsa Canseli al."

Gözlerimi Demirden alıp Cansele baktım.Yandan sırıtarak Doruğa bakıyordu.

-"Bana uyar Haylazcığım."

-"Beni şu panterin eline vermeyin ya."

-"Korktun mu?"Dedi Cansel sırıtarak.

-"Tamam,gece ringde görüşürüz.Bakalım kim kimden korkuyor."

-"Bu gece ring yok!"Dedi Demir.

-"Neden yok?"Dedim yüzüne bakmadan.

-"Özel katta bir işimiz var.Siz sakın odanızdan çıkmayın..."