Sabah gözlerimi açıp kırık beyaz tavana bakmaya başladım.Aklıma ilk olarak,her zamanki gibi Esma gelmişti.Vücudumun üstünü ranzadan sarkıtıp alt tarafa baktım ama yerinde yoktu.Hızla kalkıp etraf baktığımda neredeyse her kes yataklarında uyuyordu.

Aşağıya atlayıp,hızlı adımlarla yatakhaneden çıktım.Yine kaçırıp 7.kata mı götürdüler diye düşünmeye başlamıştım.Bu sefer kaldıramaz ve ölür.Onu çok iyi tanıyorum ve artık dayanamayacağını biliyorum.

Asansör 7.katta durduğunda kapılar yavaşça açıldı.Korkidor aydınlıktı ama yine de burası ürkütücüydü.Aniden Demi önümde belirdi ve belimden kavrayarak üzerime yürüyüp asansöre geri girmemi sağladı.Sakin şekilde gözlerime bakarak zemin kat düğmesine bastı.

-"Burada değil."

-"Sen neden buradasın?"

-"Kardeşin şu an bahçede.Kendindeki yenilikleri keşfediyor.Sen de böyle yap ve özel gücünü öğren.Eğer öğrenemezsen iki gün yaşayamazsın."

-"O dün gece çok kötüydü.Nasıl olur da sabaha düzele bilir?"

-"İğneyi yapmışsın,kolundaki izi gördüm.O iğne yapılan her kes acımazsız olur.Ama sen zaten acımasızdı,yani sende değişen bir şey olmadı."

Derince yutkunup gözlerimi devirdim.

-"Sende mi acımasızsın?"

-"Kesinlikle."

Buğulu sesi içimi ürpertiyordu.O gece orada birini öldürmüşlerdi ve Demir de oradaydı.Belki de o tek başına öldürmüştü.Acı çektirerek,işkence yaptırarak.

Zemin kata indiğimizde asansörün kapıları açıldı ve belimdeki elini çekerek geri-geri gidip asansörden çıktı.Arkasını dönüp hızla spor salonuna doğru yürüdü.Ben de koşaradım bahçeye çıktım.

Esma bahçede taklalar atıyordu ve gayet mutlu gözüküyordu.Ellerine ve vücuduna garip şekilde bakarak kendi etrafında dönüyordu.Taşın üzerine oturup, dizlerimi kendime çekip,çenemi yaslayıp onu izlemeye başladım.Özel yeteneğinin ne olduğunu çözmeye çalışıyordum.

Bahçenin bir tarafına geçip yüzünü diğer tarafaki ağaca çevirdi.Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.Yoga yaptığını düşünüyordum.Ama bir anda gözden kayboldu.

Ayağa kalkıp hızla oraya koştum.Ama elli metreyi üç saniyede koşmuştum.Durup ben de onun gibi ellerime ve ayaklarıma bakmaya başladım.Sevinmek istemiştim ama bakışlarımı eyrafa çevirdim.Aniden omzuma dokunan elle irkilip arkamı döndüm.

-"Esma nereye kayboldun?Çok korktum.."Deyip boynuna sarıldım.

-"İyiyim abla,merak etme.Kendimi çok iyi hissediyorum."

-"Özel gücün bu mu?"

-"Evet görünmezlik.Sanırım karekterime göre oluştu,korkak olduğum için."

Çenesini avucumun içine alıp gözlerine baktım.

-"Ben sana korkak değil ürkek diyorum.Sen benim ürkek ceylanımsın.Merak etme intikamını alacağım."

-"Biliyorum,alacaksın.Ben de sana yardım edeceğim."

-"Aslında haklısın.Sana ne yapman gerektiğini söyleyeceğim.Bu gücün çok işimize yarayacak."

-"Ne yapmam gerek?"

-"Şimdi derse gidelim.Kahvaltı zamanı anlatacağım."

-"Peki kurnaz."

-"Sana ne diyeceğiz şimdi?Görünmez falan mı?"

-"Hayaleti tercih ederim."

-"Vay canına,bu çok iyi."

Ensesinden tutup eğerek saçlarını karıştırdım.Ne olursa olsun o benim gözümde hala bir bebekti ve şimdi koca bir bebek oldu.Kolumu omzuna attım ve beraber okula girdik.Asansörden çıkarken 7.kattan sesler geldiğini duydum.

-"Gündüz de mi birine bir şey yapıyorlar?"

Asansörü durdurup Esmaya baktım.Git ve kime ne yaptıklarına bak.

-"Hemen ablacık."Deyip gözlerini kapatarak konsantre oldu.Bir anda gözden kayboldu ve ben sinsice sırıttım.Biz bu güçle buradan kurtula da biliriz.En azından Esma kurtula bilir.Artık kurtulmak ister mi bilmiyorum ama ben onun burada kalmasını istemiyorum.

Bir kaç saniye sonra hemen önümde belirdi.Yalan söylemeyeyim ürkmedim değil.

8.kat tuşuna bastı ve kapılar kapandı.

-"Anlat hadi."

-"Cansel ve sevgilisi."

-"Eee?"

-"Sevişiyorlardı daha fazla izlemek istemedim."Deyip dudaklarını büzerek omuz silkti.

-"Vay,Cansel hanım çoktan hazır desene şuna."

-"Cansel hanım çoktan hazır."

-"Espiri yapma ısırırım."

Asansörden çıkıp yatakhaneye girdik.Zilin çalmasına beş dakika kalmıştı.Formalarımızı giyip 4.kata indik.Koridorda ayrılıp kendi sınıflarımıza girdik.

Okulu onunla bitireyim diye,bir sene bilerek sınıfta kalmıştım.Eski okulumuzda aynı sınıftaydık.Ama şu anki sınıfımda Canselin grup da olduğu için, Esmanın başka sınıfta olması işime geliyordu.Sınıfa giriğimde her kes yerindeydi.Tabi Cansel ve sevgilisi hariç.

Orta sıranın en sonundaki yerime geçtim.Bakışlarımı sağıma çevirip Demire baktım.Deftere bir şeyler yazıyordu.Sonra kağıdı yırtıp katlayarak bana uzattı.Elime alıp avucumun içinde açtım.

"Özel gücün ne?"

Kalemimi alıp yanıt yazdım.

"Hızlı koşmak."

Katlayıp erafa bakarak aşağıdan ona uzattım.Alıp okudu ve yine bir şeyler yazıp bana uzattı.

"Peki Esmada ne?"

Bunu ona söylemeyecektim.Kimse bilsin istemiyorum.Planımı gerçekleştirene kadar onlar dabilmemeli.

"Düşünce okuya biliyor."

Yazıp katlayarak ona uzattım.Açıp okuyunca tek kaşını havalandırdı.Hemen yanıt yazıp katladıktan sonra bana uzattı.

"O güç bu okulda sadece bir kişide var.Bana yalan söyleme.O da sadece Canselde var.Bu yüzden onun yanındayken beyninde şarkı söyle."

"Senin güçün ne?"

Yazıp katayarak ona uzattım.Alıp ciddi bakışlarla okuyup yanıt yazdı ve baa uzattı.

"Demir kol diyorlar.Özel gücüm güçlü olmak.Okulda bu güce sahip iki kişi var.Biri benim,diğeri de kavga ettiğin grupdaki Enis."

"Dövdüğümün özel gücü neydi?"

Yazıp katladıktan sonra ona uzattım.Ama hoca yanımıza geldi ve kağıdı Demirden istediğinde ağzına atıp yuttu.Şaşkın bakışlarla kaşlarımı kaldırıp başımı olumsuz anlamda salladım.O gerçekten de deli.Kalanını da kantinde sorarım diye dşündüm.

Iki dersin sonunda nihayet zil çaldı ve aynı anda ayağa kalktık.Başıyla 'gel' işareti yapıp hızla sınıftan çıktı.Ben de koridora çıkıp Esmanın sınıfın gittim.Dışarı çıkınca koluna girip kantine götürdüm.Niyeyse hala Doruk yaptı diye düşünüyordum.Bunu bir de Esmadan dinleyip fikir yürüte bilirdim.

Büfeden yemeklerimizi alıp boş masalardan birine geçtik.Gözlerim Demir'i aradığında Cansellerin yanında olmadığını farkettim.

-"Anlat bakalım,ben duşdayken seni nasıl aldılar?Neden çığlık atmadın?"

-"Abla bir kişi vardı,çok güçlüydü ağzımı kapattı.Arkam dönüktü bir şey göremedim.Merdivenlerden sürükleyerek 7.kata çıkardı.Her yer karanlıktı.Hiç bir şey göremiyordum.Sürükleyerek odalardan birine götürüp yere fırlattı.Sonra bir kaç kişinin ayak seslerini duydum.Sadece karartılar görüyordum.Ama yanlarında kız da vardı.Sesinden hatta nefes alışından anladım.Bir kız,başka bir kıza bu yapılırken nasıl dayana bilir ki?"

-"Onlar artık insan değil.Bu yüzden acımasız olmalarını garipseme.Sonra ne yaptılar?"

-"Önce çok kötü dövdüler.Sonra teker-teker tecavüz ettiler.Dört kişi yaptı.Dört kez bana..."

-"Tamam sus."

Anlattıkları sinirlerimi alt üst etmişti.Kendimi sakinleştirip akıllı davranmaya çalışıyordum.

Başımı kaldırdığımda Demirin kantine girip bize doğru geldiğini gördüm.Eğilip Esmaya hızlı şekilde fısıldadım.

-"Demir buraya geliyor.Hemen kantinden çık ve görünmez olup tekrar dön.Cansellerin masasına git ve ne konuştuklarını dinle.Aklından hiç bir şey geçirme.Onun yakınındayken sakın aklından konuşma."

Başıyla onaylayıp hızla ayağa kaktı.Demir Esmanın yerine oturup yüzünü bana dönerken, Esma hızla kantinden çıktı.Gözlerim Cansele takılmıştı.Gözleriyle Esmayı takip ediyordu.

-"Nil."

-"Evet."Deyip gözlerimi Demire çevirdim.

-"Nasılsın?"

-"Çok iyiyim,hatta şahaneyim.Alt tarafı dün gece kardeşim dört kere tecavüze uğradı.Çok norml değil mi?"

-"Neden bunda beni suçluyorsun?"

-"Neden beni korudun?Onu korusaydın ya!"

-"Ben geldiğimde Esma yoktu.Duşa yalnız girdiğini sandım.Onu götürdüklerini görüp bilsem engel olurdum."

-"Kimseye güvenmiyorum ve buna sen de dahilsin.Eğe güvenimi kazanmak istiyorsan,bana yardım edeceksin."

-"Ne konuda?"

-"Tabi ki orada olan dört kişiyi bulma ve öldürme konusunda..."

-"Bunu yaparım,ama senden bir isteğim olacak..."

-"Nedir?"

-"Benimle sevgili olacaksın..."