-"Hayatta olmaz.Ne demek sevgilim ol?Başka bir şey iste."

-"Hayatta olmazsa öldüğünü göreceğiz artık.Ben de bayılmıyorum sana,tek şansın bu.Yoksa seni de kardeşini de yaşatmazlar.Haberin olsun."Deyip ayağa kalktı.Arkasını dönüp giderken durdurdum.

-"Sen de onlar gibi fırsatçısın!Seni onlardan farklı sanmıştım,yanılmışım."

Duraksayıp boynunu çevirerek yüzüme baktı.

-"Canın yanındığında,anlayacaksın."

-"Def ol!"

Arkasını dönüp hızla Cansellerin yanına gitti.Yemekhanenin kapısından Esma girdi ve bana doğru yaklaştı.Beraber yerlerimize geçip yemek ve sohbetimize devam ettik.

-"Çabuk anlat,ne konuşuyordular?"

-"Hiç bir şey."

-"Nasıl yani hiç bir şey?"

-"Hiç bir şey işte.Ben yanlarına giderken konuşuyordular.Ama Doruk beni görüyor gibi süzüyordu.Sonra Cansellere susmalarını söyedi.Gözümün içine bakıyordu.Dayanamayıp uzaklaştım.Bence Doruk görünmezleri görüyor ve bu onun özel yeteneği."

-"Kahretsin,ne yapacağız şimdi?"Deyip alt dudağımı ısırdım.

-"Bilmiyorum,Demir'le ne konuştunuz peki?"

-"Gerizekalı bana çıkma teklifi etti."

-"Ne?Şaka mı yapıyorsun?Kabul ettin mi?"

-"Esma normal bir teklif değildi ki.Önüme şart koydu.Kabul edersen size yardım ederim yapanları buluruz dedi.Ben şimdi bu adama nasıl güveneyim?Fırsatçının teki işte.."

-"Belki niyeti başkadır.Bence Demir öyle biri değil."

-"Peki Doruk sence nasıl biri?Dün gece sana yaklaşanlardan biri,o ola bilir mi?"

-"Bilmiyorum abla.Ama içimden bir ses Doruğun suçsuz olduğunu söylüyor."

-"Kokularından anlaya bilir misin?"

-"Kesinlikle evet.Asla unutmayacağım."

-"Unutacaksın,çünkü hepsi geberecek ve biz bir gün buradan kurtulacağız."

-"Umarım..."

Yemeğimizi bitirdikten sonra, dersin başlamasına on dakika kalmıştı.Bahçede dolanırken,kantinde kavga ettiğim grubu gördüm.Bankta oturmuş güneşleniyorduk.Artık D vitaminine ihtiyaç var mı bilmiyorum.Çünkü insan olduğumuzdan bile şüpheliyim.

-"Doruğun yanına git."

-"Efendim?"

-"Görünmez olmadan Doruğun yanına git.Gidibine kadar gir ve kokusunu al.Eğer oysa Demirlerin grubu yaptı.Değilse diğer gruba bakacağız."

-"Akıllıca,tamam bana bırak."Deyip ayağa kalktı.Doruk ve Demir duvarın kenarındaki bankta oturmuş bizim gibi hava alıyorlardı.Bir birlerine çok benziyorlardı,aynı kardeş gibi.

Esma hızlı adımlarla yanlarına giderek, Demir'e bakıp bir şeyler söyledi.Demir başıyla onaylayıp ayağa kalktı ve ellerini cebine koyup uzaklaştı.

Esma Doruğun yanına oturup elini saçlarına koydu.Sanki saçlarına yaprak düşmüş de temizliyormuş bahanesiyle daha da yaklaştı.Derin bir nefes aldıktan sonra uzaklaştı.Doruk şokta gibi göxlerini Esmaya dikmiş bekliyordu.

Sesli şekilde düşündüm.

-"Bu çocuk kardeşime aşık gibi davranıyor.Acaba olanlardan haberdar mı?Eğer o yaptıysa,zevkle kanını içerim."

Esma ayağa kalkıp hızla yanıma geldi.Banka oturup bakışlarını Doruğa çevirdi.Doruk da ona bakıyordu.

-"O mu?"

Derin bir iç çekip gözlerime baktı.

-"Değil."

-"Boşuna dövmüşüm desene."

-"Ne?Doruğu dövdün mü?"

-"Evet,Demir elimden almasa öldürecektim de.Çünkü bir sapık gibi davranıyordu.Ben de ilk ondan şüphelendim."

-"Bence sapık değil,alaycı bir çocuk."Deyip gözlerini tekrar Doruğa dikti.Doruk da yüzünde mutlu bir ifadeyle onu izliyordu.

-"Esma sakın,sakn ona aşık olma."

-"Yok öyle bir şey."

-"Ben kardeşimi tanıyorum ve bana yalan söyleyemediğini de.Ona da başkasına da aşık olma.Çünkü burada çok fazla kalmayacağız.O dört kişiyi bulduktan sonra buradan gidiyoruz.Sen görübmezsin,ben de hızlı koşa biliyorum.Bizi durduramazlar..."

-"Dışarı çıkıp ne yapacağız?"

-"Ben bir iş bulurum ve ayrı eve çıkarız.Bize bir oda bir salon yeter zaten.Burada bu katillerin,oruspu çocuklarının arasında kalmaktan iyi olacağı kesin."

-"Haklısın."

-"Hadi bakalım,şimdi ikinci işini hatırla ve harekete geç.Ordalar,görünmez ol ve yanlarına git.Ben Doruğu oyalayacağım.Sadece iki dakika var.Hadi.."

Ayağa kalkıp Doruğun yanına yürüdüm.Bakışlarını başka yöne çevirmesi için sol tarafına oturdum.

-"Merhaba,nasılsın?"

-"Ciddi misin?Herkesin önünde bana saldırıp yok yere suçladın."

-"Ben özür dilerim.Sen öyle öpeyim falan deyince sapık olduğunu düşünmüştüm.Demir bana bu okulu anlattı.Seni de anlattı ve böyle bir şey yapmayacağını söyledi.Ama dünkü yaptıklarım tamamen sinirlenmem yüzündendi.Beni anlayacağını umuyorum."

-"Peki,öyle olsun."

Deyip bakışlarını yana çevirdiğinde.Ani bir refleksle elimi yanağına koydum.Gözlerini tekrar gölerime dikti ve garipçe bakmaya başladı.

-"Doruk,ben...ben aslında başka bir şey sormak için geldim."

Elimi indirip diğer eliml birleştirerek dizlerimin üzerine koydum.

-"Sor bakalım."Deyip beklentili bakışlarını yüzüme dikti.

Şu an aklıma bir şey gelmemesine lanet etmiştim.Panik yapınca bahane uydurmakta zorlanır olmuştum.

-"Esmadan hoşlanıyor musun?"

-"Ben Esmadan değil,senden hoşlanıyorum Nil."

Derince yutkunup kaşlarımı çattım.Ben de salak gibi Esmadan hoşlandığını sanmıştım.

-"Ciddi misin?Yoksa bu da şakasına mı?"

-"Ciddiyim,senden hoşlanıyorum."

-"Şey,ben..."Mırıldanırken gözlerimi oturduğumuz banka çevirdim.Esma bankta oturmuş başıyla bana 'gel' işareti yapıyordu.

Gözlerimi tekrar Doruğa çevirip ayağa kalktım.

-"Ben senden hoşlanmıyorum.Kusura bakma..."

Hızla uzaklaşıp Esmanın yanına geldim.Farkında olmadan biraz hızlı yürümüştüm ve etrafa bakıp kimsenin bana bakmadığını anladığımda rahatladım.Tam banka oturacakken zil çaldı.

-"Esma,dersten sonra yine gelir burada konuşuruz.Okulun içinde biri duyar diye korkuyorum."

-"Tamam hadi derse girelim."

Kol kola girip beraber girişe doğru yürüdük.Boynumu arkaya çevirip Doruğa baktım.Hala bana bakıyordu.Bu fırtınası öncesi sessizlik sanırım.Bence Esma Doruktan hoşlanıyor,Demir benimle sevgili olmaki istiyor ve Doruk da benden hoşlandığını söylüyor.Sanırım ortalık fazlasıyla karışacak.