Esma kendi sınıfına giderken, ben de kendi sınıfıma girip yerime geçmiştim.Başımı sağa çevirip Demir'in yerine baktım ama yerinde yoktu.

Şu an Esma'nın neler duyduğunu çok merak ediyordum.Bu üç saat nasıl geçecekti bilmiyorum.Normal insanlar aralıksız üç saat derste oturmaktan bıkar.Ama tüm sınıf bıkmadan dinliyordu.

Bir de şu gece derslerinin ne olduğunu merak ediyordum.Burada tüm suçlar gece işlenirdi ve sabah öğrenilirdi.Her kes normal bir şeymiş gibi karşılıyordu.Sanırım bir faydası olmayacağı için Demir susmamı istemişti.Belki de haklıydı ama benimle sevgili olmak için şart koşması ondan tiksinmeme neden olmuştu.

Demir bu derse girmemişti ve o hariç tüm öğrenciler içerdeydi.Aklım istemsizce onda kalıyordu.Silkinip kendime geldim ve dersi dinlemeye devam ettim.

3 saatin sonunda nihayet ders zili çalmıştı ve ben koşarak sınftan çıkmıştım.Esmanın sınıfının önüne gelip elimi duvara yaslayıp çıkmasını bekledim.Çıkar çıkmaz kolundan tutup çekiştirmeye başladım.

-"Meraktan ölmek üzereyim,ama burada anlatma bahçeye inelim.Ama bari yararlı bir şeyler öğrendin mi onu söyle."

-"Öğrendim,çok işimize yarayacak."

Beraber hızla merdivenlerden inip bahçeye çıktık.Bizim oturacağımız bank boştu ve oraya doğru yürümeye başladık.Ama aniden bankın üzerinde oturan biri belirdi.Kolumu yana uzatıp Esmayı durdurdum.

Kollarını açarak bankın kenarına koyup alttan sinsi bakışlarla bana bakıp sırttı.İsmini bilmiyorum ama bu o grubun bir ferdiydi.

-"Esma,şunun ismini biliyor musun?"

-"Aralarında konuşurken,Enis ona Berkan diye seslendi."

-"Bu görünmez ola biliyor."

-"Galiba evet."

-"Ama Doruk görünmezleri görüyor.Diğer grupta gören biri var mı?"

-"Onu bilmiyorum ama zihin okuyan biri daha yok.Sanırım bunu sadece Cansel beceriyor."

-"Vay be,gruba baksana.Zihin okuyan,görünmezleri gören ve demir gibi güçlü biri var.Daha diğerlerinin gücü ne bilmiyorum."Deyip derince yutkundum.Kollarımı göğüs hizasında birleştirerek vücudumu Berkanın baktığı yöne çevirdim.Cansellerin gruplarına bakıyordu.Demir yanlarında yoktu,onu Doruğun yanından kalktığından beri görmemiştim.

-"Esma ben çözdüm olayı."

-"Hangi olayı?"

-"Demir'in bana neden çıkma teklifi ettiğini."

-"Ee anlat o zaman."

-"Hayır,önce sen bana gördüklerini ve duyduklarını anlat.Hangi şerefsizler yapmış öğrene bildin mi?"Deyip arkamı dönerek duvarın yanındaki banka doğru yürüdüm.Esma da yanımda gelerek öğrendiklerini anlatmaya başladı.

-"Abla şimdi şöyle,o grupda 8 kişi var,5i erkek 3ü kız.Bunlardan sadece 5i oradaydı.Ya da yanlarında başkaları da ola bilir.Bunu bilemiyorum.Erkeklerden 1i ve kızlardan 2si garanti olarak orada değildi.Ama birinin kim olduğunu öğrendim.Erkeklerden biri bana yaptığı şeyi itiraf etti."

Önce gözlerimi sonra vücudumu hızla Esmaya çevirdim.

-"Ciddi misin?Hangisi?Çabuk anlat."

-"Berkan,yani orada oturan görünmez çocuk."

-"Ben şimdi ona gösteririm."Deyip hışımla ayağa kalktığımda Esma bileğimden tutarak durdurdu.

-"Şimdi yanına gidersen sence de aptallık olmaz mı?Ya diğerlerini bulamazsak?Onu öldürürsen diğerleri kendini her şekilde saklar ve bulamayız."

-"Ya ne yapalım?Böyle durup yüzüne mi bakacağız?"

-"Tuzak kuracağız.Zekice bir tuzak.Onu öttürüp diğerlerinin kim olduğunu öğrene biliriz."

Kaşlarımı bükerek geri geri gidip yanına oturdum.Dirseğimi bankın üzerine koyup vücudumu Esmaya çevirdim.

-"Bir planın var mı?"

-"Sen de her şeyi benden bekliyorsun.Biz boşuna mı sana kurnaz diyoruz?"

-"Demir'in yardımına ihtiyacımız var.Çünkü güce ihtiyacımız var.Ama şartı var,onunla sevgili olmamı istiyor.Artık dişimi sıkacağım bir kaç gün.O beş kişiyi öldürdükten sonra buradan gideceğiz zaten."

-"Ama sonra üzülmez mi?"Deyip kaşlarını büktü.Ben boşuna demiyorum bebek gibi masum diye.

-"Burada sen hariç kimse masum değil.Bu yüzden onların hiç birine acımıyorum.Beni gerçekten seviyor olsa,evet bir zerre acıya bilirdim.Ama şimdi acıma yetimi kaybetmiş durumdayım."

-"Bak şurada."Deyip çenesiyle ilerdeki bankı gösterdi.

Demir ayak bileğini diğer dizinin üstüne koymuş,kollarını bankın tepesine sermiş bize bakıyordu.Bakışlarımız buluştuğunda derince yutkundum.

-"Bana şans dile.."Deyip ayağa kalktım ve Demir'e doğru yürümeye başladım.

-"Şansa ihtiyacın yok."Dedi Esma arkamdan.Boynumu geriye çevirip gülümsedim ve tekrar Demir'e doğru dönüp hızla yanına yürüdüm.Hala gücümü kontrol etmekde zorlanıyor ve hızlı yürüyordum.Sanırım buna alışmam biraz zaman alacak.

Yanına oturup eteğimin uçlarını düzelterek vücudumu ona doğru çevirdim.Ellerimi diz kapaklarıma koyup derin bir nefes aldım.

-"Merhaba,nasılsın?"

-"Sence?"Dedi sert ses tonuyla.Bana sinirli olduğunu biliyordum ama şu an pek umrumda değildi.O dahil hiç kimseden korkmuyorum.

Bakışlarını uzaklara dikip gözlerini iyice kıstı.Kalın siyah kirpikleri bir birine geçmişti.

Tüm cesaretimi toplayıp tek nefeste söyledim.

-"Teklifini kabul ediyorum.Seninle sevgili olurum."

Kaşlarını çatıp bakışlarını aniden yüzüme çevirdi.

-"Emin misin?Benim sevgilim olmak kolay değil."

-"Eminim,tabi sen de söz verdiğin gibi bize yardım edeceksen."

-"Sorun yok,yardım edeceğim.Ama şunda bir anlaşalım.."Deyip vücudunu bana döndürdü.Boynunu sol omzunun üzerine yatırıp alttan bakarak gözlerimi hapsetti.

-"Beni kandırmaya ve kaçmaya çalışmayacaksın.Yoksa olacaklardan ben sorumlu olmam."

Sanki zihnimi okumuştu.Şu an aklım karışmıştı ve belki de Canselin zihnimi okuyup ona söylediğini düünüyordum.Ya da zaten bunları yapa bileceğimi tahmin ediyordu.

-"Sana yalnış yapmayacağım.Ama kardeşim buradan gidecek.Ben seninle kalırım.Bana yardım edecek misin?"

-"Tamam,kardeşin gidecek ve sen burada benimle kalacaksın.Yardım edeceğim.Ama bu gün değil bir kaç gün sonra."

-"Ben bir kaç gün sabredemem.Bunu yapanlardan birini buldum.Onu öttürüp diğerlerini öğrenmemiz lazım.Ben sabır edemem Demir..."

-"Sabır etmelisin.Acele edersen kaybedersin.Önce bir kaç gün sevgilim ol.Zorluklarını gör ve öyle devam edelim.Eğer hala benimle sevgili kalmaya razı olursan sana yardım edeceğim."

Sinirle kaşlarımı çatıp yüzümü buruşturdum.

-"Tamam kabul.Ama birine daha ihtiyacımız olacak."

-"Kime?"

-"Doruğa.Çünkü onlardan biri görünmez ola biliyor ve onu sadece Doruk yakalaya bilir."

-"Doruğun gücünün bu olduğunu nereden biliyorsun?"

Bıkkın bir soluk verip gözlerimi Esmanın üzerine diktim.

-"Esma'nın özel gücü görünmezlik.Öyle değil mi?"

Hayret dolu bakışlarımı tekrar yüzüne diktim.Yandan sırıtıp Esmaya bakmaya devam etti.

-"Evet,öyle.Doruk senin kardeşin mi?"

-"Evet."

Şimdi ortalık kesinlikle karışacak.Doruk benden hoşlanıyorken Demirle nasıl sevgili olacağım?

Doruk ve Esma arasındaki uyum bence boşuna değil.Çünkü Esmayı kimse görmese bile Doruk görüyor.Bu yüzden onlar asla düşman olmamalı.

Bir-birlerine çok yakışıyorlar ve Esma da Doruktan hoşlanıyor.Tek kaydırmayı Doruk yapıyor ve bana aşık oduğunu söylüyor.Umarım Demirle olduğumu görüp bunu dile getirmez ve aklındaki düşünceyi siler.

-"Daldın gittin,hayırdır?"

-"Şey,ben düşünüyordum.Plan kuruyorum.Ne yapacağız,nasıl yapacağız.Bunları işte."

-"Şimdilik onları düşünmeyi bırak.Yatakhaneye git günlük bir şeyler giy.Sonra burada buluşalım.Seni dolaşmaya götüreceğim."

-"Nasıl yani?Biz buradan çıka bilir miyiz?"

-"Pek fazla uzağa gidemeyiz, yakın bir yerlere gideceğiz.Beğeneceğini düşündüğüm bir yere."

-"Tamam."Deyip saçlarımı kulağımın arkasına yerleştirdim.

Ayağa kalkıp vücudumu Esmaya doğru çevirip başımla 'gel' işareti yaptım.Başıyla onaylayıp ayağa kalkarak okulun girişine doğru yürümeye başladı.Ortada buluşup beraber okula girdik.Asansöre binip ağır ağır yukarıya çıkarken, yüzümü Esmaya dönmeden anlatmaya başladım.

-"Sevgili olduk ama hemen yapamam diyor.Bir kaç gün benimle sevgili kal,bana dayana bilirsen yardım ederim diyor.Ne demek istediğini anlamadım.Doruğu da söyledim,ama sen bana dayan da sonrasına bakarız dedi.Tek çaremiz bu,ikimizin de Demir ve Doruk gibi gücü yok.Onlara kesinlikle ihtiyacımız var."

-"Bu çocuk ne yapmaya çalışıyor sence?"

-"Bilmiyorum ama sanırım yarım saat sonra anlayacağım."

-"Nasıl yani?"

-"Beni dışarıya çıkarıyor.Yakın bir yerlere gidecekmişiz.Gidince öğreneceğim niyetini."

-"Ya sana zarar verirse?Bence boşverelim gitme.Bir yolunu buluruz."

-"Hayır Esma,gitmem lazım.Dediğim gibi o iki kardeşe ihtiyacımız var.Evet Doruk Demirin öz kardeşiymiş ve Doruk görünmezleri göre biliyormuş."

Asansör 8.katta durdu ve indik.Usulca yatakhaneye girdiğimizde kızların neredeyse hepsi içerdeydi.

Düşünceli şekilde aralarından geçip ranzamıza doğru ilerledik.Dolabı açtığımda aniden Canselin tiz sesini duydum.

-"Nil...Demirle sevgili mi oldunuz?"

Dolabın kapısını sertçe çarpıp zihnimi temizleyerek hışımla yanına yaklaştım

-"Zihnimi okumayı kes.İnsanların özeline saygı göstermelisin."

-"Niye kızıyorsun?Bu doğal bir şey ve utanıp saklamaya çalışman saçma.Demir bizim arkadaşımız ve zaten öğrenecektik.Demire dayanmak zordur,ama eğer dayanırsan grubumuza dahil olursun."

-"Neden zor olsun?"

Kızların çoğu gülümsemeye başlarken Cansel bir adım daha atıp ellerini omuzlarım koydu.

-"Onu yakında öğreneceksin.Bakalım ne kadar dayanıklısın."Deyip tek kaşını havalandırdı.

Ellerini hızlıca omuzlarımdan çekip, yandan sırıtarak arkasını döndü ve yatağına doğru gitti.

Aklıma binbir düşünce soktuğu için onu dövmek istiyordum.Ama şu an düşünmemek için ağır bir çaba sarf ediyordum.Esma yatağına uzanırken dolabımı açıp, siyah kot pantolon ve siyah tişörtümü alıp üzerime geçirdim.

Dolabın üzerindeki küçük aynada kendime baktım.Saçlarımı açıp elimle hacimlendirdikten sonra Esmanın yanına gittim.

Yavaşça eğilip kulağına fısıldadım.

-"Mümkünse hiç bir şey düşünme,hiç bir yere gitme ve burada kal.Anlaştık mı?"

-"Anlaştık"Deyip gözlerini kapattı.Dersten sonra her kes dinlenmek isterken, Demir'in gezme sevdası yüzünden çıkmak zorunda kalmıştım.Yatakhaneden çıkıp asansöre bindim ve zemin kat düğmesine bastım.Aklıma Canselin söyledikleri gelince sesli şekilde düşündüm.

-"Tabi ya,Demir beni gruba almak için sevgilim ol dedi.O aslında benden hoşlanmıyor ki.Demek ki gücümü denemek istiyor.Deyenelim bakalım Demir bey."Deyip sinsice sırıttım.

Asansörden çıkıp hızla okulun girişine doğru yürüdüm.Dışarıya çıktığımda Demir'in oturması gereken banka baktım ama orada yoktu.Bıkkın bir soluk verip başımı geriye attığımda,belimi kavrayan bir eli hissedip şaşkınlıkla sağıma baktım.

-"Hazır mısın?"Dedi sert ses tonuyla.

-"Hazırım"Deyip başımla da onayladım.

-"Gidelim."Deyip belimden tutarak yanında götürdü.Beraber okulun bahçesinden çıkıp ormanın derinliklerine daldık...