"Tebrikler Bay Jeon, size mutlu bir yaşam diliyorum" adam önündeki yakışıklı gence gülümsedi, o da cevap vermeden önce sahte bir gülümseme sergiledi "Her ne kadar kayınpederin olma şansımı kaçırdığım için biraz üzgün olsam da kızım senin gibi yakışıklı bir adamla evlenseydi çok mutlu olurdu" diyerek yaşlı adam güldü.

Doğru, Jungkook gözlerinin derinliğinden, sesinin nazik oluşuna , iyi yapılı vücudundan ve seni durdurup tekrar ve tekrar bakmana sebep olacak yüzüne kadar yakışıklıydı. Başarılı, zengin ve akıllı olması kızların ona daha da aşık olmasına neden oldu. Önüne çıkan tüm fırsatlara rağmen, gerçekliğe ve düşünceli sohbete dudak öpmekten ve yüksek topuklu ayakkabılardan daha çok değer veren tek adamdı.

Ama yanılmış gibi görünüyor..

"Teşekkür ederim Bay Wang, geldiğiniz için teşekkür ederim" Jungkook yaşlı adama hafifçe baktı ve ardından ona bakış atan asistanına doğru yürüdü "Bir haber var mı?" diye fısıldadı.

Asistan yavaşça başını salladı. "Memur Kim'den bir telefon aldım" adam ona karşılık verdi. "Görünüşe göre Bayan Yuju çoktan ülkeyi terk etmiş."

Öfke damarlarında atarken Jungkook'un gözleri genişledi "NE?" yanlışlıkla sesini yükselterek bazı yüzlerin kendisine dönmesine neden oldu ama hemen sahte bir gülümsemeyle özür diledi ve ardından asistanıyla birlikte nikah salonundan ofise doğru yola çıktı.

Odaya girdiklerinde Jungkook kapıyı kapattı. "Dediğini tekrar et.""Özür dilerim efendim." asistan selam verdi "Bayan Yuju'nun bir saat önce burada olması gerekiyordu, bu sabah bana onu saat 2'de salondan almamı söyledi ama geldiğimde orada değildi" diye ekledi adamJungkook iç geçirerek kendini sakinleştirmeye çalıştı "Ve şehiri terk ettiği doğru mu?"

Asistan başını salladı. "Bu sabah İsviçre'ye gitti." Jungkook kanepeye oturdu ve içinden lanet okudu. Güçlü adam Jeon Jungkook düğün gününde nişanlısı tarafından terk edildi...

Ne güzel bir başlangıç..

"Dur tahmin edeyim.. parayı yanına aldı mı?"

Jungkook komik olduğu için değil ama bunca zamandır ona inandığı için ne kadar aptal olduğu için gülüyordu, dikkatli olmalıydı. Asistan başını salladı. Jungkook "Artık gidebilirsin" diye içini çekti. "Düğün konusunda ne yapmamı istiyorsunuz efendim?" asistan "tüm konukları bu kadar uzun süre bekletemeyiz" dedi.

"Git..Dedim" Jungkook adama dik dik bakarken erimiş bir öfke onun içinden geçiyordu.

Asistan gittikten sonra kapı kapandı, Jungkook'un her şeyi kaybettiğini ve kitaplardan vazolara kadar etrafındaki her şeyi fırlattığını ve odanın dışından bile yüksek bir ses duyulmasına neden oldu.

"Jungkook ?" Jungkook kapının dışından annesinin sesini duyduğunda kapıya doğru baktı ve ardından kapı çalındı "İçeride misin? Her şey yolunda mı?Jungkook hayal kırıklığını bastırdı ve kapıya doğru yürümeden önce iç çekti, kapıyı açtı ve "Merhaba anne"

Annesiyle buluşmak için dışarı çıktı.

"İçeride ne oldu?" diye sordu ve odanın içine bakmaya çalıştı ama Jungkook kapıyı kapattı.

"Endişelenecek bir şey yok" diyerek gülümsedi.

"Hmm neyse" gözlerini devirdi. "Düğün ne zaman başlayacak? Babanla benim bu akşam uçmamız gerekiyor"

Annesine kızmadan önce, Jungkook onun çağrısını görmezden gelerek uzaklaştı, havaya ihtiyacı vardı, nefes almaya ve konuklarla ve haberlerle yüz yüze gelebilmek için soğukkanlılığını geri kazanmaya ihtiyacı vardı.

Kalbi kırık adam, temiz havanın bulunabileceği ve kendisini rahatsız edecek hiçbir insanın bulunmadığı çatı katına yöneldi ama kar beyazı elbiseli kadının yerde ağladığını görünce bunlar kaybolup gitti.

Otelin iki düğün salonu olduğundan diğerindeki gelinin o olduğunu anladı ama onun burada ne işi var?

O da mı kaçıyor?

"Uluslararası kaçak gelin günü falan mı?" konuşmaktan kendini alamıyordu, aklını boşaltmak için tek şansı şu anda olmayan bu sessiz yerdi. Çıkış kapısına yaslanıp ona baktı.

Onunla yüzleşmek için döndüğünde kullandığı ses tonundan pişman oldu, onunla hiç tanışmadığını düşündü, yaşlı gözlerdeki bakışından onun acısını hissetti. Onun çok ağladığını biliyordu ve bir gelinin beyaz elbisesini yere çökerek mahvetmekten çekinmediği gerçeği göz önüne alındığında bu hiç de basit bir şey değildi."Oh..ben..ben üzgünüm" kız elbisesini tutarak ayağa kalktı ve kapıya bakmadan önce ona doğru eğildi, hiç ayrılmak istemiyordu.

Aklından geçen düşünce ona ulaşmak için sesleniyor: "Eğer kalmak istersen umurumda değil." Jungkook bana doğru iki adım atarak ayağa kalktı, şimdi gözlerimiz buluştu.

Gelin olduğum bariz gerçeği elbisem gösteriyor ama o konuşmaya başlayıncaya kadar bu onun da düğün olduğunu anlamama pek yardımcı olmadı.

"Düğününüz ne zaman?" diye merak etti Jungkook kısaca.

"On dakika önce.." bir daha ağlamamak için var gücümle çabalıyormuşum gibi bir ses çıkardım. "Senin için pek iyi gitmemiş gibi görünüyor." adam gülümsedi ve iç çekerek başka tarafa baktı."Gelinim bir yere kaçtı.." Konuşurken Jungkook'un sesi sertleşti ve sadece nefes almak için kenara doğru yürümeye başladı.

Sanki onun beni davet ettiğini hissettim, onu takip ettim ve aynısını yaptım, başımı kaldırıp derin bir nefes aldım. "Benimki hile yaptı."

"Ah!" Jungkook sana baktı "Ne gün seçmişiz." elinde olmadan kıkırdadı. Yakında herkesin gözünde acınası hale gelecek olan hayatıma kıkırdamadan edemedim.

Yeni tanıştığım bu adamla bundan sonra konuşmadık, sanki ikimizin de ihtiyacımız olan şeyin susmak olduğunu biliyorduk.

(Birkaç dakika sonra..)

"Aman Tanrım, buradasın.." kuzenimin tanıdık sesi vücudumu ürpertti. "Herkes seni bekliyor.. ah."

Hem ben hem de Jungkook genç bayanı görmek için döndüğümüzde gözleri genişledi "Aman tanrım... Yaaa Bongseon-ah o çok yakışıklı" Kız şakacı bir şekilde koluma vurmadan önce Jungkook'u kontrol ederken kızardı. "Biliyorsun. Törenden önce nişanlını görmek kötü şans getirir..." Gözlerimi devirdim ve tam ona kızmak üzereyken geniş el hareketleri yaptı.

"Hı?" neyle tanıştığını anlamadım önce iki kez gözlerimi kırpıştırdım."Ahh Hayır.." Ama artık çok geçti, kuzenim Dasha Zaten adamın hemen yanındaydı. "Yaa çok yakışıklı müstakbel kayınbiraderim var." gülümsedi "Dasha bu değil---" Kız sanki anlamsız bir saçmalıktan başka bir şey söylemiyormuşum gibi beni görmezden geldi."O kadar yakışıklı ki onu neden görmek istediğini anladım" kız kaçmadan önce göz kırptı. "Acele edin bekliyoruz.."

Diyip ortadan kayboldu..

İçimi çekmeden önce acı bir şekilde gülümsedim "Çok üzgünüm, o... yani... gitti."

"Ailen nişanlınla yani eski nişanlınla hiç tanışmamış gibi görünüyor?" diye Jungkook sordu. "Ailemden hiçbiriyle tanışmadı." Yine gülümsedim. "Neyse, daha iyi bir yol düşünebilirdim ama... Seninle tanışmak güzeldi" diyerek eğildim ve arkamı dönerek oradan ayrıldım ve gerçeğimle yüzleştim.Yavaşça yürüdüm, sonra durdum ki bir adam kapıdan hızla içeri girip neredeyse bana çarpacaktı. "Özür dilerim bayan" eğilerek özür diledi.

"İyi misin Bongseon-sshi?" Jungkook kuzeninle yaptığın konuşmanın sisli ortamından adını çıkardı.

Başını salladım.

"Efendim.. Babanız.." Asistan Jungkook'a baktı. "Gelini beklemeye gitti ve şimdi sorular soruyor, ne yapmalıyım?"

Jungkook'un stresli durumu onu güldürdü" Görüyorsunuz Bay Jung, bu güzel gelin damatını kaybetti ve ben de gelinimi aynı gün ve aynı yerde kaybettim.. Bu yüzyılın tesadüfü."

Belki de hareket edip dinlemeye devam etmememin sebebi meraktı, belki de başka bir şeydi."O.." adam önce bana sonra da Jungkook'a baktı." Efendim, kariyerinizin bu noktasında kötü sözlere dayanamazsınız, düğününüzde terk edilmek, halkın asla unutamayacağı ve muhabirler için mükemmel bir olaydır."

Sanki bizimle ya da durumumuzla ilgili konuşuyorlarmış gibi farkında olmadan konuştum. "Kusura bakmayın efendim ama bu bizim hatamız değil ya da sırf zavallı olmamak için bir partner kiralayamayız." görüşüm yine bulanıklaştı ve benim için zor oldu. Açıkça göründüğüm için arkamı döndüm. Yanağımdan bir gözyaşı düştü. Adam tekrar konuşana kadar Jungkook'un zihni ne kadar karışık olursa olsun vücudu sakin görünüyordu.

"Çılgınca gelebilir ama bunu çözecek bir fikrim var... İkiniz için." dedi Bay Jung.

Ben ve Jungkook ona baktık. 

"Ne oldu?" diye Jungkook sordu.

"Birbirinizle evlenin."

Devam edecek...