“Kızım,kızım,kızım… Benim biricik çirkin kızım.” Hale seslice iç çekti.
“Ah doğru ya! Sen benim kızım değildin!” Sırıttı. “Dil sürçmesi işte!” Hale neşeli bir tonda konuştuğunda Umut’un kanı dondu.
Umut’un hiçbir şeyden haberi yoktu. Şu ana kadar Hale’yi gerçek annesi zannediyordu.
