Ruhundan yaralanmış bütün insanların cesetlerinin yeriydi gökyüzü. Bir yıldızın içinde; haykırarak ağlayan bir annenin çığlığı yatıyordu. O annenin rahminden çekip alınmış bir bebek misali yalnızdı o yıldız. Gökyüzü tarafından unutulan ve bir daha parlamayan, ışığını güneşe veren bir yıldız...
Herkes tarafından terk edilmiş ve her şeye olan inancını kaybetmiş bir kızın hayatına giren bu yabancı, onu değiştirebilecek ve sevgiyi öğretebilecek miydi?
Bir çiçeği büyüten sevgi, insanı değiştirmez mi sanıyorsun?
- küçük prens
