Yeni Üyelik
6.
Bölüm

Karşilaşma

@morzamiku

Beğenip yorum yazarsınız çok mutlu olurum düşüncelerinizi merak ediyorum

 

 

 

 

 

Zamansız karşılaştığım birini nasıl zamanla unutayım-

 

 

Sergi günü

 

 

-özlem sence hangi küpeyi takmalıyım gümüş mü gold detaylı olanı mı

 

 

- bence gümüş detaylı daha şık durur

 

 

özlemin zevkine güvenerek küpeyi taktım saclarım açık bırakmak istemeyerek hafif toplayıp şekil vermeye çalışıyordum

 

 

özlem o sırada bugünün güzel geçmesi dua ediyordu

 

 

- kardelen bugün muhteşem olacak hissediyorum artık şirkette sürekli mobbinge uğramak zorunda kalmayacağım şirkteki yılanlar bir süreliğine benimle uğraşmayı bırakırlar

 

 

- ilk işe başladığın zamanlarda keşke her dediklerini yapmasaydın seni kullanmadıkları için baskı yapıyorlar şuan

 

 

- kuzu ne yapayım o zamanlar maddi olarak zor durumdaydım ayrıca insanların kötü niyetini farkına varmamıştım iş dünyasında pollyanacılık yapıyordum neyse ki işler daha da kötüye gitmeden farkına vardım

 

 

- aynen kendini yetersiz hissettirip bıktırıp istifa etmene neden olabilirlerdi her şeyde bir hayır vardır

 

 

iş yeri hakkında dedikodu yapmaya devam ederken özlemin telefonuna mesaj gelmişti

 

 

- kardelen şirket gurubundan mesaj gelmiş belin hanım bir saat önceden sergide olmamı istiyormuş erkenden gidersek senin için sorun olur mu

 

 

- sorun olmaz bende serginin alt katındaki tabloları inceleyecektim okuldan bir türlü fırsat bulamıyordum

 

 

- tamamdır o zaman çantalarımızı alıp çıkalım

 

 

özleme onaylayarak çantamı almak için odama gittim

 

 

- çantamı alırken aklıma abimin kolyesini takmadığım geldi o kolye olmadan kendimi eksik hissediyordum arabamın bozulduğu gün yaşanan olaylardan dolayı tamir ettirme fırsatı bulamamıştım dün işlerimi erkenden hal edip kolyeyi tamir ettirmiştim ip yerine bir zincir taktırmıştım

 

 

tüm anılarımda , güzel hatıralarımda o kolyeyi takmak istiyordum belki de zihnimde abimi unutmadığımı kendime hatırlatacaktım bir nevi vicdanımı rahatlatacaktım

 

 

- kolyeyi alıp boynuma taktım belki giydiğim elbiseyle uyumsuz olacaktı ama umursamıyordum insanların ne düşüneceği artık umurumda değildi telefonumu da alıp odadan çıktım özlemle beraber gideceğimiz için benim arabamı kullanmaya karar verdik umarım bir sıkıntı çıkarmazdı benim emektar arabam aksi taktirde paraya kıyıp değiştirecektim

 

 

Arabaya bindik ve yolculuğumuz sorunsuz bir şekilde geçti özlemin sevdiği bir şarkıyı açarak müziğe eşlik etmeye başladık canım arkadaşım müziğin sesini sonuna kadar açtı

 

 

istersen dağlar dağlar

 

Yerinden oynar oynar

 

Sabırsız kalbim bir tek

 

Aşkına isyankar

 

 

nihayet serginin yapılacağı yere vardık Özlem sergi sırasında ufak tefek sorunlarla ilgili önlem almak için yanımdan ayrıldı bende binanın alt katına indim bir kaç tabloyu incelemeye başladım değişik sürrealist çalışmalar vardı ilk başta anlamlı olmayan bu tabloları dikkatli bir şekilde incelendiğinde her çizgisinde farklı bir anlam ortaya çıkıyordu sanat tarihine ilgim olduğu için her tablonun hikayesini biliyordum ayrıca kendi yaptığım bir kaç sanatsal çalışmada vardı ama acemi çizimlerdi onlar en büyük hayallerimden biri kendime ait bir sergi açmak istiyordum şimdilik bu hayalle çok uzak olsam da kendime verdiğim sözü tutacaktım tabloların içinde farklı bir dünyadayım sanki bu dünyadan beni ayıran telefonumun zil sesi oldu özlem mesaj atmıştı bana mesajda birazdan Belin hanımın konuşma yapacağı yazıyordu bende konuşmayı kaçırmamak için üst kata çıktım sergi alanına doğru gittim serginin bu kadar kalabalık olacağı aklımın ucundan bile geçmezdi hemen özlemin yanına gidip oturdum ve özlemle beraber açılış konuşmasını bekledik ve nihayet konuşma yapmak için özlemin patronu Belin hanım sahneye gelmişti

 

 

sahnede yeşil gözleri , sarı saçları ile çok asil görünüyordu diksiyonu ve özgüvenli duruşuna hayran olmamak elde değildi konuşması ise mükemmeldi

 

konuşmaya başlamıştı

 

8 Mart dünya kadınlar günü münasebetiyle gerçekleştirdiğimiz sergimize hoş geldiniz herkes alkışladıktan sonra konuşmasını yapmaya devam etti ....

 

 

en son konuşmasını şu ilham verici cümleler ile noktaladı

 

 

"Dünyanın dört bir yanındaki kadınların gücünü ve dayanıklılığını kutlarken, birbirimizi yükseltmeye, güçlendirmeye ve desteklemeye devam edelim."

 

 

İlham vermeye, liderlik etmeye ve fark yaratmaya devam eden her güçlü kadına sevgi, neşe ve takdirle dolu bir gün diliyorum."

 

 

konuşması büyük bir alkış almıştı

 

 

Herkes konuşmadan sonra sergideki resimleri incelemeye başladı sergi mükemmel bir şekilde devam ederken özlem ise sergideki görevlilerle konuşup eksik bir şey var mı onu kontrol ediyordu sergideki resimleri beğenmiştim çizgiler bana ilham vermişti bir an önce eve gidip kağıda aktarmak istiyordum serginin sonlarına doğru insanlar memnun bir şekilde ayrıldı özlem ise çok yorgun görünüyordu tüm gün koşturup durmuştu saatler geçtikçe sergiden sıkılmaya başlamıştım tüm tabloları ezberlemiş gibiydim

 

 

özlemin yanına gidip sergiden ne zaman ayrılacağımızı öğrenemem gerekiyordu özlemi Belin hanımla konuşurken gördüm onların yanına doğru gitmeye başladım belin hanımı tebrik etmemiştim sonuçta projenin hayata aktarılmasında en büyük pay onundu

 

 

yanlarına gittiğimde özlem belin hanıma doğru konuşmaya başladı

 

 

- belin hanım kardelen en yakın arkadaşım sergi fikrini geliştirmemede büyük katkısı oldu

 

 

belin hanıma doğru tanışmak için ellimi uzattığımda beni süzmeye başladığını fark etmiştim en son boynuma baktığında kadın sanki öcü görmüş gibi bana baktı aklı başka bir yere doğru gitmiş gibiydi kadından korkmaya başlamıştım kim ilk kez karşılaştığı birine böyle bakardı ki özlemde belin hanımdaki garipliği fark etmişti

 

 

- Belin hanım iyi misiniz

 

 

en sonda bana bakarak konuşmaya başladı sesi sinirliydi kendini zor tutuyordu

 

 

- o kolyeyi nerden buldun sen sesinde kontrol edilemez bir öfke seziyordum

 

 

- anlayamadım

 

 

sesini yükselterek tekrardan konuşmaya başladı

 

 

- kolyeyi diyorum nerden buldun

 

 

abimin kolyesinden bahsediyordu ama abim ile bu kadının ne ilgisi vardı ki ayrıca bu kolyeden dünyada bir sürü vardır

 

 

- özlem belin hanımla aramıza girmeye çalışıyordu kadın üzerime atlayacaktı resmen bir an önce bu ruh hastası kadından kurtulmalıydım

 

 

tekrardan konuşmaya başladı

 

 

-o kolyeyi çıkarıp hemen bana veriyorsun

 

 

- belin hanım bu bana ait bir kolye dünyada bu kolye benzeri sürü vardır her halde başka bir kolye ile karıştırdınız

 

 

- belin hanım özlemi iterek yanıma geldi ve boynumdaki kolyeyi çıkarmaya çalışıyordu bu manyak kadın ne yapıyordu Allah aşkına

 

 

- belin hanım ne yapıyorsunuz bırakın beni boynum acıyor

 

 

öfkemi kontrol etmeye çalışırken bir yandan da kendimi korumaya çalışıyordum kadının tırnakları boynuma batıyordu

 

 

- yalancı bu kolyeden sadece bir tane var onu da ben tasarladım çabuk çıkar onu

 

 

kadın öfke nöbetti geçirmeye başladı aynı zamanda ağlıyordu

 

 

özlem bizi ayırmaya çalışsa da kadınında deli kuvveti vardı kene gibi bana yapışmıştı en sonda kendimi savunmak için üzerimden sert bir şekilde ittim

 

 

nihayet kurtulmuştum belin hanım ise itmemden dolayı yere düşmüştü yerde bana boş gözlerle bakmaya devam ediyordu tekrardan ağlama krizine girmişti aynı zamanda vücudu epilepsi krizindeki hastalar gibi titremeye başladı sürekli aynı cümleler dudağından dökülüyordu

 

 

- bana ait ... bana ait .... kolye benim .... benim kolyem ...

 

 

başka anlamsız cümleler kurmaya devam ederken gözleri kapanmaya başladı özlemle endişelenmeye başladık belin hanımı uyandırmaya çalışıyorduk bu sırada kavgamıza şahit olan sergideki davetliler bize bakıyordu

 

 

özlem en son sinirlenerek davetlilere doğru konuştu

 

 

- ne bakıyorsunuz ambulansı arayın kadın burada baygın yatıyor sizde boş boş bakıyorsunuz

 

 

nihayet davetlilerden biri ambulansı aradı yaklaşık on beş dakika sonra ambulans görevlileri sergi alanına giriş yapmıştı belin hanımı dikkatli bir şekilde ambulans arabasına taşıdılar

 

 

- ambulanstaki görevlilerden biri hasta yakını kim diye sormuştu

 

 

özlemle boş bakışlar atarken

 

 

özlem ambulans görevlisine doğru konuşmaya başladı

 

 

- ben çalışanıyım şuan burada ailesinden biri yok ben gelebilirim

 

 

ambulans görevlisini zar zor ikna ettikten sonra özlem belin hanıma refakat etmek için ambulansa bindi bense arabamla onları takip etmeye başladım bir an önce o kadının uyanmasını ve saçmaladığı cümlelere açıklık getirmesini istiyordu hayatım hiç zor değilmiş gibi sürekli başka sorunlar da ortaya çıkıyordu

 

 

sonunda hastaneye varmıştık doktorlar belin hanıma bazı tetkikler yapıyordu bizde boş hastane koridorunda beklemeye başladık

 

 

özlem telefonla şirketteki çalışanlardan belin hanımın ailesinden birine ulaşmaya çalışıyordu

 

 

- kardelen belin hanımın asistanına haber verdim o da ailesine haber verecek daha fazla burada durmak istemiyorum kadın resmen sana saldırdı bu işten istifa edeceğim

 

 

- özlem benim yüzümden işinden istifa etme kadının öfkesi sana değil banaydı

 

 

- kardelen sana yapılan bu rezilliği ve şiddeti görmezden gelemem

 

 

- sence neden bu kadar bana taktı sürekli kolyemi almaya çalışıyordu

 

 

- bilemiyorum kardelen Yıldırer abinin kolyesine bu kadar takması çok saçma

 

 

abimin ismi geçince durgunlaşmıştım bir an önce belin denen kadının uyanıp cevabını bulmadığım sorulara netlik kazandırmasını istiyordum

 

 

aradan iki saat geçmişti özemle boş boş oturuyorduk kadın halen uyanmamıştı doktorlarda net bir şey söylemiyordu

 

 

buradan gitmek istiyordum sinirlerim bozulmuştu boynum acıyordu bense burada bana saldıran kadına refakat ediyordum resmen

 

 

özlem elindeki telefondan biriyle konuşuyordu konuşması bittiğinde bana üzgün gözlerle bakıp konuşmaya başladı kardelen benim acilen sergi alanına gitmem lazım bizden sonra sergi alanı da baya karışmış galeri sahibi de sinirlenmiş galerinin itibarını zedelemişiz bu yüzden bize dava açacakmış adamı acil ikna etmem gerekiyor sergideki tüm sorumluluk bendeydi biliyorsun iki saatliğine beni idare edebilir misin lütfen

 

 

- özlemin ne kadar zor bir durumun içinde olduğunu görebiliyordum

 

 

- özlem sen git önemli bir şey olsa seni ararım gözün arkada kalmasın

 

 

- teşekkürler kuzu iki saatte gelirim

 

 

özleme sarıldıktan sonra o mahvolan sergiyi toparlamak için hastaneden ayrıldı bense biraz kendime gelmek için lavaboya gittim aynaya baktığımda berbat görünüyordum kendime çeki düzen vermeliydim elimi yüzümü yıkadım ferahlamıştım tekrardan belin denen o kadının yanına gitmek için hastane koridorlarında adımlamaya başladım

 

 

belin hanım odasına doğru gittiğimde odanın önünde

 

 

görmeyi beklemediğim birini görmüştüm bu adamın burada ne işi vardı üstelik doktorla kavga ediyordu

 

 

korkut buradaydı en son kafede o kızıl saçlı kadınla gördükten sonra bir daha onu düşünmemeye çalışmıştım şuan karşımda sinirli bir şekilde bana bakıyordu gözleri kan çanağına dönmüştü hayatımda hiç bir insan bana böyle öfkeli ve kinli bir şekilde bakmamıştı bakışlarından ürkmeye başlamıştım gözleri ilk defa bana temas etmişti ama düşmanca bir bakıştı bu ............

 

 

 

 

kolyenin görseli

 

 

umarım bu bölümü beğenirsiniz sevgilerimle .....

 

 

 

 

 

Loading...
0%