1. Bölüm

Selaaaam canlarımmm kitabımm wattpadde de vardı burdada sizlerle paylaşmaakk istediğim umarımmm beğenirsinizzzz sizleri seviyorum oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn lütfeenn ❤

(ballarım ilk bölümler acemi yazdığım anlar, şuan hafif güncellemeler yapsam da yazın kitabın ilk bölümlerinde fazlası ile değişiklik yapacağım yani Kısacası şuanki ilk bölümleri pek yakmayın gelecek bölümlere bakınn)

... 

Ben Deniz Altuğ ailem dediğim üç insanı trafik kazası sonucunda kaybedip, gördüğü her çocuklu ailede kendini hayal etmiş,yıpranmış, hayata dair umutlarımı söndürmüş kendisini sadece mesleğine adamış biriyim..

Gözlerimi yine annemin kalkmam için söylendiği bi güne açmıştım, kazadan sonra tek yaptığım şey odamda vakit geçirmek ve hastaneydi.
"Deniiz!! Gel kız yanıma bişey konuşucam seninle"

"Offff" Annemin sesi ile kalktım uzandığım yataktan"efendim anne "
"Kızım Neriman Teyze'nin oğlu ile bi konuşsanız çok güzel olmazmı olur bence konuşun hemi kızım asker adam çok da efendi"evet annem evde kaldın diye başımın etini yerdi hep.ama ben evlenmek istemiyordum bunu ne kendime nede karşımdaki adama yapabilirdim."anne kaç kere konuştuk olmaz diyorum ben istemiyorum ya"acım vardı canım yanıyordu nasıl yapardım ki.

"Askermiş hemde kızım"duyduğum cümle ile olduğum yerde kaldım asker ile tekrar evlenebilecek miydim, hayatımda iki kişiyi şehit vermişken bi asker daha olabilecek miydi.
"Anne yapma şöyle ya"

"Tamam diyorum o zaman kızım dur ben hemen Neriman Teyze'ni arıyayım da desin Ateş'e"Anne dur allah aşkına ben olur felan demedim ki "

"Onu ima ettin ama kızım"
İçimden sabır çekmekle yetindim"hasbinallah yarabbim sabır ver,görüşürüm kabul etmezsem ısrar etme"
"Sus kız anne ile nasıl konuşuyorsun sen"akıl sağlığım gidiyo bu evde.zaten azıcık vardı onuda kaybediyordum.

kızım biliyorum canın yanıyor ama ne zamana kadar yas tutacaksın hem belkide Ateş'in oğlu Alp senin ilacın olur birbirinize iyi gelirsiniz" Demekki küçük ile aldığımız yaralar ortaktı.

...

Çalan telefonum ile gözümü açmaya çalıştım 2 tane cevapsız arama vardı kimdi bu şimdi"Alo"
"Alo"
"Kimle görüşüyorum"
"Ateş ben annen bahsetmiştir"
Yaşadığım aydınlama ile kendimi toparladım hemen"evet evet tanıdım tamam"
"Konuşalım o zaman konuyu deniz"
"Olur konuşalım"
"Deniz ben 24 yaşındayım tıpdan mezunum ailelerimiz evlilik diyolar ama bilmiyorum ben"

"Tamam öncelikle ben ateş 27 yaşındayım askerim evlilik konusuna gelicek olursak benim oğlum var onun için evlenmek istiyorum ,eğer istemezsen bi süre sadece Alp için evli kalalım eğer kabul ediceksen bi ömür kalırız sana kalmış haberin olsun"o kazadan sonra çocukları kucağıma alamazken kabul edebilecekmiydim.

"Yapabilir miyim bilmiyorum ama oğlun kaç yaşında.

"2 buçuk yaşında (bebeğimizin yaşını değiştirdim kusura bakmayın)anne sevgisinden daha fazla mahrum kalsın istemiyorum sanada bu konuda güveniyorum"

Çok küçüktü daha kaldıramazdı bunu çocuklar benim kırmızı çizgmdir her zaman ,en azından alp için bu teklifi kabul edebilirim belkide ,bende oğlumu kaybetmiştim çok ağır bi duyguydu şuan ne olacağını bilmem ama alp benim hayatım için dönüm noktası olabilirdi.

"Çok küçük daha "
"Evet, istersen düşün"

"Biraz düşünsem"belkide pişman olacaktım bunun için ama şuanlık hisleriyle pişman olmayacağımı düşünüyorum.

"Tamam o zaman ben şuan görevdeyim geldiğim zaman konuşuruz olur mu"
"Tamam olur Allah'a emanet olun"
"Sende doktor hanım"
Biz konuşurken yaşadığım trafik kazasını ve eşim ile oğlumu da anlatmıştım eğer evlenecekse bilmeliydi. Sıra şimdi annemlere haber vermekteydi gerçi o dünden razı beni vermeye.

Annee!!

"Efendim kızım"

... 

42 saatlik nöbetten çıkmış eve gelmiştim ama lanet olası anahtarı bulamadığım için zile basmak zorunda kalmışım.
galiba bizi bırakıp kaçtılar deniz
tam anlamı ile iç sese hak veriyordum ki açılan kapı ile hızlıca eve girdim.
"Ağaç oldum anne ya"yalandı tabiiki sadece abartıyordum ama olsundu canım ne olacak.

"Geldim işte kızım hem misafirlerimiz var gel tanış"gerçekten bu kadın gelen her misafir ile beni tanıştırmaktan bıkmayacaktı, istemiyordum ama.

Geldikleri gibi evde kaldın deniz

Evlen deniz

Sizene canım alla alla, ben odama kaçma planları kurarken annemin sesi ile olduğum yerde kaldım.
"Ateş geldi kızım oğlu ve annesi gıl ile gel selam ver sonra üstünü değişip gelirsin yanımıza" Aynen canım hayal görüyordum uykusuzluktan gerçekten başıma vurmuştu.

"Annee şaka mı yoksa gerçek mi lütfen şaka yapma bana"kesinlikle hazır değildim buna, ne olacaktı şimdi.

"Gel gör kızım gerçek mi"bu sefer ciddiydi bu kadın , annemin peşinden salona girdiğimde gördüğüm süliet yani maşallah ama iyiydi.

Gerçi asker kızım ne bekliyorsun
İç sesler haklı bu sefer valla deniz
düşüncelerimi bırakıp en başta yapmam gerekeni yapıp konuştum" Merhaba Hoşgeldiniz"isminin Alp olduğunu duyduğum küçük çocuk küçük ve paytak adımlar ile yanıma gelip bacaklarımın önünde durmuş onu kucağıma almamı bekliyordu.

ama ben ne zaman küçük çocukları kucağıma alsam kriz geçirirdim küçüğün bundan korkmasını istemiyordum.

"Merhaba yakışıklı"daha fazla ısrarına dayanamayıp alp'i kucağıma alırken kriz geçirmediğime dua ettim.
"Meyyba"Alp vücuduna göre fazlası tombul yanakları ve parmakları ile çok tatlı duruyodu yiyip bitirmek isterdim ama korkuyordum.
"Ya diterse baba" Alp sabahtan beri sormak istediği soruyu babasına sormuştu.

ateş'ten önce cevap vermiştim."Hiç bi yere gitmem"alp gözlerindeki korkuyu giderirken yaklaşık on dakika boyunca onlarla Oturmuştum ama üzerimi değişmem lazımdı.
"Babacım gel hadi deniz ablanın üstünü değiştirmesi lazım"alp babasının sesi ile gömleğime daha sıkı sarılırken bırakmak istemiyordu.

"Hayıy baba bıyakmak iştemiyoyum"

"Tamam o zaman gel beraber gidelim hem sana odamı gezdiririm olur mu"ateş mahçup şekilde bana bakarken hafif tebessüm ettim.
"Oyuy"alp mutlu olduğunu belli etmek istercesine çırparken odadan çıkmıştık.

Yatağın üstüne onu bırakıp etrafına yastıkları dizdim ben üstümü değiştirirken düşebilir cani yanabilirdi istemezdim tüm bunları. Banyoda işlerimi hallederken Alp'in ağlamasını duydum.

"Geldim aşkım ağlama burdayım"eğilip yatağın üstünden kucağıma alırken sıkı sıkı sarılıyordu bana.
"Anniyy diitiyn şaydım"Alp'in bana anne demesi ile içimde bir yerde bazı şeylerin canlandığını hissettim, eğerki bebeğim yaşıyor olsaydı şuan oda bana anne diyecekti.

"bak burdayım ben, bırakmadım seni"alp'i yavaş yavaş sakinleşitirirken kapının önünde bizi izleyen bir adet Ateş beklemediğim kesindi, utandığımı belli etmeden odaya çağırdım onu.

... 

evettt ilk bölümümüz hayırlısı olsunnn umarım beğenirsinizzzz
Oy vermeyiii ve yorum yapmayı unutmayınn lütfeenn... ❤

Whatsapp kanalımıza gelebilirsinizz