27.Bölüm

Selam canlarım yenii bölümle geldimm. Biraz geç oldu ama kusura bakmayın bu aralar çok dolu ve yorucu geçiyo ayrı yettten bölüm yazma hevesim yok gibi aklıma yazabileceğim şeyler gelmiyo bi nevi artık tıkandı gibi bişey oldu .

bu süre zarfında bölümsüz kalmayın diye eski yaşadıklarını anlatmak istedim ama hepte öyle olmaz bence ara ara o günleri de okuyacağız inşallah 🤎

neyse daha fazla sizi tutmadan bölüme geçelimm keyifli okumalar diliyorummm aşklarım umarım beğenirsiniz, oy ve satır aralarına yoyorum(bölüm sonunda da olabilir)yapmayı unutmayınnn.

bölüm sınırı:
Oy:25
Yorum:25

...

"sana dedim Ateş seni burdan yaşıyor olarak çıkaramazdık enazından aramızdaki haini bulana kadar öldü bilinmen lazımdı"

...

ATEŞ'TEENN
Kapının ucunda gördüğüm Deniz ile başımdan aşağı kaynar sular döküldü galiba, herşeyi duymuştu ama yanlış anlamış gibi bi yüz ifadesi vardı, tam herşey tatlıya bağlanacak derken tekrar en kötü hale dönüyorduk .

özlemiştim Deniz'i hemde köpek gibi özlemiştim evde kaldığım günler onsuz uyuyamayan ben yıllarca onsuzluğa adeta mahkumdum...

Benden başka kimse tam anlamıyla bilmezdi ya, Deniz'e olan hasretimi, bakarken içimin gittiği gözlerinin ne kadar güzel olduğunu her ne kadar farkında olmasada bana her anlamda iyi geldiğini dediğim gibi bi ben bilirdim.

yetmemişmiydi bu hasret bu mesafe bence fazlasıyla yetmişti,tekrardan sadece benim güzelim olmalıydı, gözlerindeki mutluluk benim sayemde oluşmalıydı değil mi...

"Deniz"sesim oldukça kısık çıkmıştı, bilmesi gerektiği bir şey daha vardı, karşısında herşeye boyun eğen adamın bi tek ona öyle olduğunu bilmeliydi.

Ben Deniz'in çıkıp gitmesini beklerken yavaş adımlarla yanı başımdaki koltuğa oturdu.

Her ne kadar sakinmiş gibi gözüksede gözlerinin içindeki kırgınlığı görüyordum.

Oda kolay şeyler yaşamamıştı ki onu da suçlu bulamazdım.

gerçekleri öğrenmeden önce bizi öldü bilmiş bi süre hastanede psikolojik tedavi görme sürecine kadar gitmişti, ege'den duyduğuma göre kazadan sonra sadece bir kere bi çocuğu kucağına almış ondada kriz geçirmiş,ikincisi de Alp'ti öldü bildiği öz oğluydu..

"Biz çıkalım komutanım"gerçekten şuan Deniz'in bu sessizliğinden korkuyordum." Tamam kardeşim "Meriç, can dostumdu her anımda yanımda olduğu gibi Deniz'in yokluğundada bana destek olmuş uzaktan uzaktan Deniz'i korumuştu.

kazadan önce gerçekten abi kardeş ilişkileri vardı ama kazadan sonra unutmuştu Deniz." Deniz gerçekten duyduğu-"lafımı ağzından çıkan ismim ile böldü ah bi bilseydi ismimin en çok onun ağzına yakıştığını.

"Ateş öncelikle sakin ol, evet duydum konuşmalarınızı ama gitmediğine göre kabul etmemişsin anlaşılan ayrıca herşeyi konuşup halledelim istiyorum"sesli bi nefes çektikten sonra kendime geldim gerçekten rahatlamıştım ,tekrardan gözlerinde kırgınlık göreceğim diye korkuyordum.

"konuşalım güzelim, vallahi konuşalım da yetti bana sensizlik be canımın içi"konuşmasına fırsat vermeden herşeyi anlatmaya başladım.

" Güzelim kaza günü yani Alp'e doğum yapacağın gün yanlışlıkla yapılmış bi kaza değildi bilerek yapılmış beni almak için yapılmıştı aldılar da kazadan sonra aylarca esir kaldım şehit haberim verilmişti bizimkilere şehitliği olmayan bi Şehit olarak anılmıştım aylarca tek düşüncem sizdiniz timimdi, beni esir tuttukları mağaraya terörist diye giren bi asker vardı onun sayesinde buldular beni geldim uzun bi süre aylarca tedavi gördüm "sonlara doğru sesim titremişti canım oldukça yanmıştı.

" Deniz geldim canımın içi sana geldim durumun kötüydü piskoloğun o hatırlamadığı sürece zorlamayın demişti"ilk dönemlerinde anlatmaya çalışmıştık ama bu Deniz'in aklını daha çok karıştırdığı için hafıza sorununu dahada ileri dereceye götürmüştü.

"denedik Deniz denedim bitanem sana bizden bahsetmeye kalktık ama dahada ileri gitmişti durumun sadece evli olduğunu biliyordun bizi hatırlamamıştın sana yemin ederim sensizlik canımı çok yaktı ama ben biliyordum Deniz vallahi biliyordum bi gün tekrar birbirimize kavuşacağımızı bizim birbirimizden başka doğru düzgün kimsenin olmadığını sende anlayacaktın"

bakışlarımı Deniz'e çevirdiğimde sol gözünden akan göz yaşını silip yavaşça baş parmağım ile yanağını okşadım.

"senin yokluğun, senin hasretin yetmemiş gibi oğlum beni tanımamış üstüne korkmuştu benden Deniz, oğlumuz babasından korkmuştu, senden önce duygusuzdum ben Deniz'im ama senden sonra kaç gece sana ihtiyacımız oldu, geceleri acım dayanılmaz hal aldı diye ağladım bilmiyorum Deniz"

gözlerindeki artan acı canımı daha çok yakıyordu onun bi göz yaşına heryeri yakıp yakacağıma emindim ama şuan benim yüzümden böyle canının yanması benimde canımı yakıp elimi kolumu bağlıyordu.

"ağlama güzelim ağlama ömrüm, üzüntüden de ağlama sevinçtende ağlama güzel gözlerinden tek damla yaş düşmesin "Alp ile olan kısma geldiğimde yüzümde acı bi tebessüm oluştu.

" Deniz'im bende oğlumuzun ilk adımında yanında olamadım, bebekliğini göremedim ,evet oğlumuz beni tanımadı ama annesini unutturmadım yavrum her gece anlamayacağını bilsem de senden bahsettim bizden bahsettim, zamanla anlamaya başladığı dönemde bizim, senin onu nasıl heyecan ile beklediğini anlattım seni hep gelecek diye biliyordu..geldinde"

"biliyor musun Alp'in ilk kelimesi anne olmuş ,evimiz bizim fotoğraflarımız ile doluydu,ben hiç bi zaman bizi silmedim silmezdim,Alp seni ilk defa canlı canlı gördüğü gün anlamıştı annesi olduğunu ilk defa birine anne demişti oda sen oldun zaten "biliyordum benim Deniz'im duyduklarından sonra affedecekti beni.

" Vallahi hasretinden geberdim kızım biraz sarılayım,ihtiyacım olan kokunu soluyayım sonra tekrar naz yap ,gönlünü alırım "​​​​​​

...
YAZARDAANN
Genç adam hemen baş ucundaki koltukta oturmuş ağlayan sevdiği kadına bakıyordu, karışında ki genç kadına her bakışta içi gidiyordu genç adamın, yaşadığı hayatın anlam kazanması için sevdiği kadının gözlerinin içine bakması bile yetiyordu. artık ne kadar sabrının kaldığını bilmeden yıllardır hasret kaldığı kadınının kokusunu içine çekmek için sabırla bekliyordu.

Genç adam karşısındaki kadından cevap beklerken sevdiği kadın yavaş hareketler ile yatağın diğer ucuna adamın yarasına gelmeyecek şekilde geçip bekledi.

Genç adam anlamıştı affedildiğini yaralandığı günden beri yüzünde oluşmayan tebessüm şuan fazlasıyla vardı.

Kadın sevdiği adamın onun için açtığı kollarının arasına girip konuşmaya başladı.

"A-ateş ben" bi oda iki insan ve pişmanlıkları vardı sadece genç kadın yıllardır doğru bildiği yalanları öğrenmişti.Oda isterdi mutlu bi ailesi olsun şimdi ise karşısındaki adama bakıp pişmanlıkları görüyordu, genç adamın gözleri kadına biraz toprağı biraz da kahve tonunu anımsatıyordu,

ölecekse genç adamın toprak gözlerine bakarak ölmeyi tercih eder orayı kendine göre iyi buluyordu

Genç kadın için adamın gözleri birazda kahve toplarını anımsatıyordu baktıkça kırk yıl hatırı kalsın , kırk yıl adamın gözlerine bakmayı istiyordu..."biliyorum güzelim biliyorum bilmediğini "genç adamın en son isteyeceği şeydi sevdiği kadının gözleri önünde acı çekip ağlaması.

Genç adam kollarının arasındaki kadını herşeyden herkesten saklamak sadece o baksın, o sevsin istiyordu, kollarını sıklaştırırken kadın tekrar konuşmaya başlamıştı

ama genç adamın vücudundaki ağrılar izin verecek gibi değildi.
"Ate-"genç adam olabildiğince kibar bi şekilde daha sonra konuşmak istediğini söylemişti.

" Güzelim ağrım var bırak biraz dinleneyim sonra istediğin kadar konuşuruz olur mu"genç kadın da farkındaydı sevdiği adamın vücudundaki yaraların canını yaktığını. Hızlıca yerinden doğrulurken dolapta bulunan ağrı kesiciyi alıp geldi.

"Ateş canın çok yanar ağrı kesici yapalım öyle dinlen"genç kadın işini bitirdikten sonra adamın kollarına girmek yerine kendi kollarının arasına almıştı adamı, ah birde kollarının arasındaki adamın kendisinin her hareketine nasıl içinin gittiği bi bilseydi. " Saçlarımı okşasan Deniz, eskiden olduğu gibi"genç kadın her ne kadar geçmişi hatırla masada sevdiği adamın isteğini geri çevirmeden parmaklarını yumuşacık olan saçlarının arasına geçirip hareket ettirmeye başladı.

(ne kadar affetsekte kız evi naz evi az kocamıza trip atacağız 😁)

(Deniz'in kendi acılarını da bi dahaki bölümde okuyacağız aşklarım)

... 

EYLÜL'DEENN
"Eyyüy teyje"bana seslenen Alp'in yanına ilerlerken bi yandanda Ege'ye söyleniyordum salak herif arkadaşlarımdan biri olan Kerem'i dövmüştü odun işte ne odunu daha ötesi biz çıkıp eve ziyaretine gelen kıza bişey dedik mi allah allah.

" Geldim teyzecim"Alp ile Emir beraber kalıyorlardı ailesi Emir'i istememiş öylece bırakmıştı.

"kuyabiyeyyeyy oydu teyje koyayım buyyayı soyya ayyemye babama dideyim"Alp günlerdir Deniz ile Ateş enişteyi göremediği için huysuzlanıyordu, bu sabah kalkıp beraber kurabiye yapmıştık şimdide son olarak bi kaba koyup Ege'ye verecektim, çocukları da hastaneye götürecekti.

"Egee! "sinirliydim ona ben onun çevresine bişey demezken Kerem'i dövmesi sinirimi Bozmuştu, tamam normal şartlarda bende döverdim Kerem yavşağın tekiydi ama Ege'nin yapmasını istemiyordum. İki gün önceki kavgamızda gelen kız arkadaşını sorduğumda terslemişti zaten o günden beri aramız soğuktu.

"ege gel çocuklar hazır "montunu eline almış bi adet Ege yanımızda belirmişti ama ben dönüpte bakmadım yaptığım kötü bişey değildi terlemesi beni kırmıştı çünkü seviyordum onu her ne kadar doğru olmasa bile seviyordum.

" Var mı bi isteğin gelirken alayım "cidden okkalı bi tokat atasım vardı şuan, hiç bişey olmamış gibi konuşması delirtiyodu beni.

" Yok" dönüp bakmadan Alp ile Emir'in yanına ilerlemiş onlarada montlarını giydirmiştim..

"Teyzesinin canları Ege dayınızı dinleyin başınıza bişey gelmesin tamam mı"Ateş eniştenin emri üzerine hiçbirimiz tek bi yere çıkmamaya çalışıyorduk.

" Tayam eyyüy teyje"ikisininde aynı anda onaylaması ile yanaklarını sert olmayacak şekilde öptüm.

Artık iki tane yeğenim vardı Emir'de bana teyze diyordu daha bu yaşında sevilmesi gerekirken istenmeyen çocuk olmuştu, Deniz'in annesi olmasını da çok istiyordu ama malesef ailelerimizi biz seçemiyorduk...

Emir'le muhattap olmadan onlarıda uğurlarken Emir'in bakışlarını es geçip kapıyı kapattım, kırılmıştım hemde fazlası ile kırılmıştım iki gün önce beni terslerken Kerem'i dövmesi sinirimi çok bozmuştu.

ama seni düşünüp kıskanmasınada mutlu oldun Eylül

Allâh kahretsin ki iç ses yani sayın Nazmiye yine haklıydı.

Haklısın işte buda bizim enayilik nazmiye

.... 

(Deniz'in kendi acılarını da bi dahaki bölümde okuyacağız aşklarım)

... 

EYLÜL'DEENN

"Eyyüy teyje"bana seslenen Alp'in yanına ilerlerken bi yandanda Ege'ye söyleniyordum salak herif arkadaşlarımdan biri olan Kerem'i dövmüştü odun işte ne odunu daha ötesi biz çıkıp eve ziyaretine gelen kıza bişey dedik mi allah allah.

" Geldim teyzecim"Alp ile Emir beraber kalıyorlardı ailesi Emir'i istememiş öylece bırakmıştı.

"kuyabiyeyyeyy oydu teyje koyayım buyyayı soyya ayyemye babama dideyim"Alp günlerdir Deniz ile Ateş enişteyi göremediği için huysuzlanıyordu, bu sabah kalkıp beraber kurabiye yapmıştık şimdide son olarak bi kaba koyup Ege'ye verecektim, çocukları da hastaneye götürecekti.

"Egee! "sinirliydim ona ben onun çevresine bişey demezken Kerem'i dövmesi sinirimi Bozmuştu, tamam normal şartlarda bende döverdim Kerem yavşağın tekiydi ama Ege'nin yapmasını istemiyordum. İki gün önceki kavgamızda gelen kız arkadaşını sorduğumda terslemişti zaten o günden beri aramız soğuktu.

"ege gel çocuklar hazır "montunu eline almış bi adet Ege yanımızda belirmişti ama ben dönüpte bakmadım yaptığım kötü bişey değildi terlemesi beni kırmıştı çünkü seviyordum onu her ne kadar doğru olmasa bile seviyordum.

" Var mı bi isteğin gelirken alayım "cidden okkalı bi tokat atasım vardı şuan, hiç bişey olmamış gibi konuşması delirtiyodu beni.

" Yok" dönüp bakmadan Alp ile Emir'in yanına ilerlemiş onlarada montlarını giydirmiştim..

"Teyzesinin canları Ege dayınızı dinleyin başınıza bişey gelmesin tamam mı"Ateş eniştenin emri üzerine hiçbirimiz tek bi yere çıkmamaya çalışıyorduk.

" Tayam eyyüy teyje"ikisininde aynı anda onaylaması ile yanaklarını sert olmayacak şekilde öptüm.

Artık iki tane yeğenim vardı Emir'de bana teyze diyordu daha bu yaşında sevilmesi gerekirken istenmeyen çocuk olmuştu, Deniz'in annesi olmasını da çok istiyordu ama malesef ailelerimizi biz seçemiyorduk...

Emir'le muhattap olmadan onlarıda uğurlarken Emir'in bakışlarını es geçip kapıyı kapattım, kırılmıştım hemde fazlası ile kırılmıştım iki gün önce beni terslerken Kerem'i dövmesi sinirimi çok bozmuştu.

ama seni düşünüp kıskanmasınada mutlu oldun Eylül

Allâh kahretsin ki iç ses yani sayın Nazmiye yine haklıydı.

Haklısın işte buda bizim enayilik.

... 

eveeet bölüm sonu birazz bizimkilerinn bir birine olan sevgilerini okuduk umarım beğenmişsinizdirr ballarım. Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfeenn.