43. Bölüm

Selamm ballarım biliyorum uzun bir sürhesabı kusura bakmayın lütfen, yeni bölümle geldim umarım bölümü beğenirsinizz,

ben sizleri özledim siz özlediniz mii bakayımm, tekrardan geldim ve lütfen eskisi gibi oy yorum sayımız düzelmiş olsun, sizi seviyorum hadi bölüme geçelim keyifli okumalar🤍🤗.

bölüm sınırı:
oy:30
yorum:90

....

ALP İLE ATEŞ'İN İLK ZAMANLAR

Alp'i yeni bulmuşken oğlumun bana alışması için yıllık iznimi kullanmaya başlamıştım, bana her nekadar alışıyor gibi olsada hala bir çeşit korkuları hala daha var ve ben bu korkularının sebebini bilmiyorum.

Gece geç saatlerde çıktığım için alp yatıyordu bende marketten eksikleri almaya çıktım, elimdeki poşetlere nazaran cebimdeki anahtarı kolaylıkla çıkardım ve eve girdim fakat beklemediğim bir şey vardı, içerden Alp'in ağlama sesleri geliyordu.

elimdeki poşetleri rast gele bırakıp hızla oğlumun olduğu odaya girdim,
"babacım noldu canımın içi"Alp'e attığım bir adımla beni itip geriye gitmesi bir oldu, sikeyim oğlum benden mi korkmuştu, ne yapmıştım da korkutmuştum canımın canını,

" Öşüy diyeym dit dit iştemiyoy seni, dittyn yiye dittiy"oğlum benim gittiğimi düşünmüştü onun gözünde onu terkeden bir babaydım.

Alp'in ağlayışları canımı yakarken oda kendini ayakta tutamayıp yere düştü, aklıma hasta olduğu gelince hızla yerden kaldırıp kucağıma aldım,
"gitmedim babacım gitmem asla bırakmam ki sen-"sözümü kesen şey ise oğlumun ateşinin olmasıydı.

s***r ne yapacaktım şimdi hasta, Ateşi olan bir bebeğe nasıl bakılırdı bilmiyorum ki, hiç bir şekilde titremeyen ellerim oğlumun anlına giderken titremişti.

"üşüyoyu "Alp'i kucağımdan indirmeden küçük leğen tarzı birşey bulmuş içine şu doldurmuştum,
oğlumu yatağıma bıraktıktan sonra bezi ıslatıp ıslatıp anlına koltuk altına ve göğsüne koydum.

" Diytme "oğlumun ellerini ellerime hapsetmişken küçük elleri bir elim bile yapmıyordu,
s*****m oğlumun kendisi bile iki elim kadardı çok küçük kalmıştı.

bütün gece canımın canı ile uğraşırken Deniz'e en çok ihtiyacımız olan zamanı fark etmem zor olmamıştı, özlemiştim yoldaşımı, canımı çok özlemiştim.

Alp bana canımdan kalan bir candı, bütün gece Alp ile nasıl ilgileneceğimi bilemedim,

oturduğum kanepede gözlerimden yaş akarken bu ağladığım ikinci andı biri Deniz'i kaybettiğim an iken bir diğeri de şimdiydi,

erkek adam ağlamaz derler ya bok ağlamazmış, ben bütün gece sevdiğim kadın yanımda olmadığı için ağladım.

(Ateş'im yaa🥺, peki Alp'e canımın canı demesi detayı 🥲)

...

saklandığım kayalığın arkasından kafamı çıkarırken merminin de tam üstümden geçmesi bir oldu, kısacası kafamızı yaralım diyorduk ama bu kadar kolay değildi kurtarmamız gereken 45 sivil vardı ve çoğu çocuktu,

Fazlası ile yüksek olan bir dağın doğu tarafında itlerle çatışmaktan kulağım s**** mişti fakat bir yandanda askerliğin en güzel yanı buydu.
Saklandığım kayalığın arkasından çıkmadan önce Alptekin'e beni koruması için işaret vermiş ve kendimi karşı otların arasına atmıştım.

Üstümdeki kamuflaj beni çok belli etmezken yanımda hissettiğim Meriç'e bi anlık reflekse silah doğrultmuştum.
"ne işin var lan"bana sen ciddi misin bakışları yollarken her zamanki gibi yanımdaki yerini almış bana destek oluyordu.

" komutanım bana verdiğiniz yeri temizledim ve desteğe geldim"Meriç'le sırt sırta çatışırken Alptekin'de bizi kolluyordu.
Fark ettiğimiz bomba ile bir adım atar atmaz yüksek bir gürültü ve toz kaplamıştı etrafı,

"İyi misiniz!?"gölge timi'ni her nekadar merak edersem edeyim bombanın etkisi kalkmamı ilkte zorlayıp ve görmemi engelliyordu.
" Tim iyi misiniz!? "Sert çıkan sesime engel olamazken içimdeki telaş artmış olabildiğimce hızlı adımlarla timin olduğu bölgeye ilerledim.

" Komutanım iyiyiz fakat Alptekin komutanım yok"Ayaz'ın söyledikleri ile olduğum yerde ilk bi kaç saniye kalırken Asena'nın sesi çınlayan kulağımı doldurdu.
"komutanım Günay'da yok"yakalanma ihtimalleri ile önümdeki kayalığa tekme geçirirken bombadan dolayı çalışmayan telsizler dahada sinir bozucu bir hal almıştı.

" Komutanım geldik, ufak bir kovalamaca yaşandı ama kazanan taraf yine biz olduk"Alptekin'in alayla çıkan sesi ile bakışlarımız gelen ikiliye dönmüştü.
"nerdesiniz siz! "içimdeki sinire engel olamazken bunu onlarada yansıtıyordum çünkü başlarına buyruk gitmeleri beni deli ediyordu.

Her nekadar tam anlamıyla farkında değillermiş gibi dursada onlarda biliyordu bi aileye şehit haberi verilmesinin ne kadar acı olduğunu, bunu bilmelerine rağmen en tehlikeli bölgeye tek girmeleri çıldırtıyordu.

"komutanım yemin ederim Alptekin'in bomba esnasında savrulduğu yerde karşılaştık bu itle"Günay'ın sözleri ile bakışlarım Alptekin'i bulurken omzundaki derin yara ve bombanın etkisi onu zayıf düşürmüştü fakat o her zamanki gibi belli etmemiş dik duruyordu.

"Günay iyi misin? "hiçbirimiz asena'dan bu soruyu beklemediğimiz için bakışlarımız ikiliyi bulurken Günay sevdiği kadının onu merak etmesinin mutluluğunu yaşıyordu.

"Ulan asena az önce beni merak mı etti? " Ayaz alayla karşısındaki komutanına gülerken az sonra diyecekleri yüzünden enseye tokat yiyeceğini biliyordu.

"yok komutanım beni sordu, öyle bir merak etmiş Asena komutanım "Günay'ın sert bir şekilde geçirdiği şamar ile Ayaz tekrardan söylenmeye başlamıştı.

" Komutanım gelen destek ekibi siviller ile ilgileniyor "

... 

"Yeter bu kadar şamata, bu itin sorgusu ile bizzat ben ilgileneceğim"timin onaylaması ile Altay'ın yerdeki iti tutup gelen helikoptere fırlatması bir olmuştu.
benim ardımdan timin kalan üyeleri binerken Asena en yüksek ihtimalle Günay'dan kaçmak için tam çarprazına oturmuştu,

Yol boyu kimse konuşmazken Yiğit Alptekin'in omzunu sarıyordu,
"komutanım yara derin, inince hastane şart "yiğit'in bu dediğine Ayaz ile Asena'da dahil hepimiz gülmüştük çünkü Alptekin her nekadar kabul etmesede o hastaneye Aslı'yı görmek için ufak sebeplerden dolayı bile gidiyordu.

" G-gülmeyin lan, komutanım siz üstünüze A-alınmayın"her nekadar gülersek gülelim Alptekin'in durumu bizide üzüyordu, Alptekin'in artık zor dayandığını hepimiz görüyorduk ki bunun en büyük ispatı anlından akan terler ve kısılan gözleriydi.

...

"Alptekin bey, iyi misiniz? Alptekin karşısındaki hemşireye bakarken hastaneye geldiğinin iyi olduğunu düşünmeye başlamıştı çünkü bu lanet olası hastaneye gelmek için ikide bir farklı bahaneler bulmak onuda zorluyordu.

Alptekin zihindekileri her nekadar def etmek istesede yeniden farklı bir konuya takılmıştı.
Aslı neden onunla resmi konuşuyordu ki, genç adam uzandığı yataktan bedenini kaldırırken kadının bakışları onun üzerinde gidip geliyordu.

"resmiyete gerek yok Aslı"aslı yüzündeki sırıtışı silmeden Alptekin'i onaylamış ve biraz daha konuştan sonra çıkmıştı.
Genç adam taburcu olmak istiyordu ve önünde hiçbir engel yoktu,

Akşama doğru hastaneden çıkacak ve Ateş komutanın girdiği sorguyu izleyecekti.

... 

Aradan geçen üç haftaya rağmen ne Ateş'ten nede timden haber alabilmiştik,hergün defalarca belki açar ümidi ile arıyordum fakat açan yoktu, Ateş'inde timinde nasıl olduğunu her nekadar merak etsekte bir haber alamamak hepimizi yıpratıyordu,

Ateş'i beklediğim bu süre boyunda Emir ile Alp fazlası ile anlaşmış hatta birbirlerini kardeşiz diye tanıtıyolardı ki doğru olanda buydu.

Ege ile Eylül'e gelecek olursak Ege pişmanlık duygusunu tadarken eylül bundan zevk alıyordu Kısacası olacak gibiydiler ama biraz Eylül'e kalmıştı.

.... 

Emir ile Alp oyun oynarken bende kalan ev işlerini yapıyordum fakat hesaba katılmamış bişey vardı oda günlerdir yaşadığım baş donmesinin artmasıydı.
güzelim koşma bebeğimize bişey olmasın

ölürüm sana kadın.

Bebeğimiz kız olsun mu yavrum

Beynimin içindeki sesleri susturamazken günlerdir aynı şeyleri duyuyordum, elimdeki süpürgeyi bırakıp kanepeye Otururken gözlerim saniyelik bir kararmıştı.

Çalan kapıyı açmak için zar zor kalkarken delikten gördüğüm Ateş ile vücudumu bir heyecan mutluluk kaplamıştı. Kapıyı açıp Ateş ile göz göze gelince kocaman gülümsedim.
"güzeli-"gözlerimin kararması ile kendimi kaybetmiştim.

Deniz'in gördükleri

sahilde oturuyoduk yanımda Ateş elimizde ise bebeğimizin ultrason kağıdı vardı, mutlu ve heyecanlıydık, içimde sevdiğim adamdan olan bir can vardı ve bu benide Ateş'ide fazlası ile duygulandırıyordu zaten.

"yavrum bebeğimiz kız olsun mu? Ateş'in heyecanla sorduğu soruya büyük bir kahkaha patlatırken dışarda sert olan adamın bana fazlası ile yumuşak olması fazlası ile keyif vericiydi.

" Erkek olsa sevmez misin? "Ateş'in yanlış anladım düşüncesi onu telaşlandırırken hızlı bir şekilde kendini bana anlatmaya çalışmıştı fakat zaten anlıyordum onu.

" Hayır hayır güzelim sadece senin kopyan olan bir kız çocuğu hayali çok güzel, tıpkı senin gibi olsa senin gibi biseu anlatırken heyecandan yerinde duramayıp en çok bana düşkün olsa güzel olmaz mı "konuşarak çözdüğümüz meseleleri es geçmiş başımı yasladığım göğüsten kafamı çekip ayaklandım.

sahilde çıplak ayaklarla koşmaya başlarken icimdeki çocuk Ateş'in yanında gün yüzüne çıkıyordu.
ve yine son duyduğum ses sevdiğim adamın sesiydi.

"Güzelim koşma bebeğimize bişey olmasın"

(gelecek bölüm Deniz, Ege, Eylül ve Derin'in geçmişten anılarını okuyacağız ballarım).

...

Evet ballarım bölüm sonuuu, umarım bölümü beğenirsiniz belki kısa bir bölüm olmuştur fakat kusura bakmayın lütfen ve gelecek bölüm bunu telafi edeceğim,

bölüme oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn lütfen 🙏🤗💕.

instagramdan beni takip etmeyi ve whatsapp kanalıma gelmeyi de unutmayınn.

instagram hesabım:YenidenUmut_official