Hazır mısınız?

Yolculuk başlıyooor...

Sizlerle gece boyu uzun bir yolculuğa çıkacağız.

Kimler gönüllü?

O zaman buraya okumaya başladığınızda saati yazın➜

Olur da kafanız karışırsa sormaya çekinmeyin.

Şimdi de görev zamanı.

Önce bölüme oy verilecek sonra satır arası yorumlar yapılacak🙈

Şu arkadaşı da takip ederseniz sevinirim @my_lore zira beni sıkıştırıp duruyor ;)

🚖🚖🚖

"Ben de bu meslekten geliyorum." dedi.

Şaşırmadım desem yalan olurdu. Oysa genç bir görüntüsü vardı. Ehliyet almak için belli bir yaşa taksi şoförlüğü yapmak için sıkı bir tecrübeye ihtiyaç vardı. Şaşkınlığımı daha fazla gizleyememiş içimden geçenleri salıvermiştim.

"Ya, sizde taksi şoförüsünüz demek, aynı meslekten olmak güzel. Meslektaşız yani?"

Kaşları yukarı doğru kalktığında rengini seçemediğim gözleri fazlasıyla açılmış akabinde çehresine karmaşık bir görüntü çizmişti. Her ne kadar çehresine karmaşık bir görüntü çizmiş olsa da biraz öncesine nazaran daha ılımlı bakıyordu. Hâl böyle olunca aramızdaki gerginlik yavaştan dağılmaya başlamış veya ben öyle olduğunu düşünmeye başlamıştım.

"Bir zamanlar yapıyordum..." Geçmiş zamandan söz ederek kelimelere özlem yüklemişti.

Mesleki işlerde cinsiyet ayrımı yapmazdım ama taksi şoförlüğü cidden zor işti. Ne gecesi vardı ne gündüzü. "Peki, kadın olmanızı müşteriler yadırgamıyor muydu?" diye sorarken kahve gözlerim kendiliğinden kısılmıştı.

"Kadın mı?" diye ufak çaplı bir kahkaha attı.

Belleğimi zorluyordu bu kadın, ona sorduğum soruda ne gibi aykırılık vardı da kahkaha atarak gülüyordu. "Yani, gördüğüm kadarıyla kadına benziyorsunuz." dedim. Başka ne diyebilirdim ki, zira görüntüsü kadına benziyordu siması kadına benziyordu sesi ve gülüşü kadına benziyordu.

"Her gördüğüne inanma," dedi histerik bir bakış atarak.

Ne demekti şimdi bu, yüzeysel görüntüsünün altında başka biri mi vardı? Yok, daha neler diye geçirdim içimden. İnsan kılığına girmiş hayalet veya kılık değiştirmiş şeytan olabilir miydi? Uyanık olup olmadığımı anlamak maksadıyla koluma bir çimdik attım, attığım çimdiğin acısını iliklerime kadar hissetmiştim. Uyanıktım ve kalabalık bir caddede ağırdan yol alıyordum.

"Merak etmiyor musunuz?"

Ne bu şimdi dalga geçer gibi... "Pardon da neyi merak etmem gerekiyor?"

"Hadi ama biraz önce ne demek istediğimi merak ettiğinizi ikimizde biliyoruz." Kahretsin ki, doğru tahmindi. Neyi ima ettiğini deliler gibi merak ediyordum. "Pekâlâ, gözümün gördüğüne değil de neye inanmam gerekiyor, bunu bana açıklar mısınız?"

"Gerçekler detaylarda gizlidir," dedi gizemli bir moda bürünerek.

Ne demek istediğini anlayamadığım için doğrusunu söylemek gerekirse aklım allak bullak olmuştu ama hiç bozuntuya vermedim. Hangi gerçekten hangi detaydan bahsediyordu bilebilmek güçtü doğrusu.

Tutuk aklımı umursamayarak cevabı yapıştırdım. "Hanımefendi, hangi gerçekten bahsettiğinizi öğrenebilir miyim? Bakıyorum da kafa karışıklığı yaratmakta üstünüze yok."

Önce hafifçe yutkundu sonra, "Birçok gerçekten," diye cevap verdi.

"Gerçek derken kime göre neye göre," demiş bulundum.

"Haklısınız, işin özü bakış açısı tabii." dedi. Bu kez sesinin tınısında bariz bir şekilde kabulleniş vardı.

"Bak bunu çok doğru söylediniz." dedim.

Bir filozof gibi felsefi konuşurken, "Yalnız bu bakış açısı kişiye göre değişir." dedi.

Kimdi arka koltukta oturan kadın? Bir muammayla başlayan yolculuk, kendini tatlı bir sohbete doğru sürüklüyordu.

"Madem bakış açısı kişiye göre değişkenlik gösteriyor. Mesela şey gibi mi, şu anki bakış açıma göre siz bir kadınsınız."

"Yok, ben öyle bir şeyden bahsetmiyorum," dedi kendinden emin bir görüntü çizerek.

"Ne gibi şeyler, mesela?" diye sordum.

"Hım, çok farklı şeylerden bahsediyorum," diye cevap verdi.

"Bilmek isterim, acaba o farklılık dediğiniz nedir?" diye soruyu yapıştırdım.

"Bu kısır bir döngü," diye cevap verdi.

🚖🚖🚖

Eğer kitabı beğendiysen arkadaşlarını etiketleyip kitaba davet edebilirsin